Alle inzendingen over schaatsen OR ijs

ritmisch krassen schaatsers het gele riet voorbij de ruggen diep gebogen zwieren ze in lange rij blikken op naar voren met aan de verre horizon een nevelige toren passeren brug en boerderij nog klotst het water tussen ijs en wallekant een wak is afgedekt met takken en rood band het is geen wedstrijd meer ze ademen dezelfde lucht…

het ijs is niet gebroken maar aan de kanten welt water langzaam op de gladde vloer waar warm en koud ontmoeten kraakt het in de voegen pas na de eerste streken is onzekerheid geweken dan zwiert in ronde draai de dans uit een lang vergeten slag…

leeg en wit is de vlakte ontdaan van alle opsmuk en waan een straffe noordooster haalt uit met ijzige adem vaal schijnt de zon een gelig winterlicht waarin warmte wordt gemist een schaatser tart de elementen krast langs het riet voorbij blik op oneindig een gedachte in de kop de elfstedentocht dan zegt hij stop…

Mensen binden schaatsen onder, aanschouwen het wonder van de zijkant van de wereld. Het riet wenkt naar hen en wuift ze na. Steeds blijft de dag te kort, je moet stoppen met schaatsen terwijl je nog tijden door kon gaan. .…

Eindelijk weer sneeuw...en ijs op de sloten. Waar zijn mijn noren of kunstschaatsen nou? Misschien in een verloren hoekje op zolder. Ik kan ze niet vinden en sta in de kou. Nog één keer de schaatsen onder te binden, te zwieren en zwaaien net als weleer maar hoe graag ik het ook zou willen, ik durf en ik kan en ik mag ook niet meer.…

ik wist dat je ging schaatsen in je wit kristallen pak strak aan je lijf om nergens aan te haken en toch snelheid te maken als een flits voorlangs het riet dat zo zijn eigen tonen zwiept in een krakend lied in jouw cadans langs deze rij het kleurgezang met wuiven van de gouden kant voor je uit op het zwarte ijs jouw…

nu sneeuw niet meer is, en ijs frisheid van een kerstbevroren sterrenhemel in vroege morgen de slee, het schaatsen, ijskristallen op het raam winters speelplezier, als prehistorisch dier uitgestorven nog even rest in oude zielen de herinnering krom gebogen uit de tijd deze generatie sterft en met ons wat winter was…

Het winter weer bevriest tot bevroren een wonder witte winterwereld dat ijs spiegelt bij het ochtendgloren. Rode neuzen, wollen mutsen en wollen wanten; een winterse wonderwereld ijsbeert op schaatsen over weidse bevroren water transparanten.…

nog sneeuwt het winterse gedachten haalt felle hagel venijnig zijn gram maar verdrinkt in de milde regen wij schaatsen op het ijs dat niet kwam ik zie lente in je ogen kleuren als je zacht ontluikend lacht de zon klimt iedere dag iets hoger in het subtiel verkorten van de nacht toch zal ochtendvorst de ruiten rijpen gelukkig…

ik wil schaatsen gedachteloos lang glijden wakken mijden en langs takken rijden van de waterplaats voor vogels van de vaart het is het waard de vorst te voelen bijten in je wang of bang te zijn als je het ijs hoort kraken de scheuren zelf nog kan maken ruggen diep gebogen ogen tranen ijsplezier niet bevriezen is het motto hier gure…

Ik kan door heimwee overmand Memories eren, observeren Ook weemoed naar een andere tijd Dan die waarin ik werd geboren Veroorzaakt lotsverbondenheid Kan hoog op herbeleven scoren Een kijkje in De Gouden Eeuw Met aan de Vecht de buitenplaatsen Een winterlandschap, ijs en sneeuw Met arreslee, vriesletsel, schaatsen De stoommachien, fabriek…

laat ik het zo zeggen nee nu, het ijs weer dunner wordt de bodem omgekeerd als roerloos spiegelland bijna vervalt in vroeger staat het oude kind dat dragen wil en alles ook verdragen heeft dat kou verhulde en licht weerkaatste met vastgeknoopte schaatsen losjes op de rug nu spreek ik – niet van toen – na vele winters op een rij…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

De bonte kraai waagt zich, vooral 's winters als er weinig te bikken valt, overal en stapt vaak met kluchtige deftigheid over het ijs. "Jongens, zie je schaatsen na," zegt dan de landbouwer schertsend als hij uit de polder thuiskomt. "Gerrit van Veren is al op het ijs!" Gerrit van Veren, zo vroeg op het ijs?…

Nog wandel 'k door het zwaar berijpte gras, En hoor naast me op de vaart het fijn gekras Van schaatsen over 't hol rinkelend ijs: Ik heb 't gevoel, of 'k op 't bevroren glas Cirk'lend, zwevend, zwenkend op kunst'ge wijs, Met 't buigend bovenlichaam daal en rijs: 'T is in mijn rug, of 'k zelf op schaatsen was.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Dampende friezen dravend de arrenslee over het ijs een watervlakte zwartbevroren omzoomd met witgekante bomen als ijsprinsessen op een rij gekletter van klapperende schaatsen over ribbels opgeblazen door een speelse koude wind de winterzon aan blauwe hemel knisperend koud een nieuwe dag rode koppen brede slagen leerstoel voor een beginnend…

Moest je af en toe wel even stilstaan om dat allemaal te zien, anders ging je onderuit door de scheuren her en der in het ijs, maar was prima te schaatsen verder.…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

dus samen naar de ijsbaan toe met muts en sjaal en dan na het schaatsen warme chocola en dan gearmd naar huis. Vogels schrijven onze namen ondertussen in de bevroren ijs- blauwe lucht. en wij ademen wolkjeslucht uit. En thuis bij de ecologische kerstboom nog een verhaaltje voor het slapen en/of vrijen gaan.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

En al na drie ronden te zweven over ijs, in een opzwepend afbeulend tempo, dat alleen hij schaatsen kon. Hij rende over het water als Jezus die zijn Vader in de volgende bocht zag wegvluchten voor Zijn verantwoordelijkheid. Hij zag het licht en volgde Hem tot hij zwart zag. Was het een wonder of was het wetenschap?…

De ijzers snijdend in koude sneeuw zacht zoevend de wind tegemoet.…

wat zijn het toch toppers Ireen en de beide Bobbers schaatsen zonder franje deze kanjers van oranje goud, zilver en nog meer goud zij gingen geen moment in de fout geniet van al deze zegeningen en op naar de Olympische ringen…

Een man in schaatspak vandaag tierde dat ze hem het schaatsen niet gunden. De sneeuw verpest het en het gaat binnenkort ook nog eens dooien. Arme man in schaatspak gekwetst door weergoden draait zich om naar huis. Wees gerust de zon gaat schijnen binnenkort.…

Schaatsen is een volkssport, Waar je bij kou snel warm van wordt. Schaats je eenmaal plezierig schaats, Krijgt het in je hart een eerste plaats, Dat zijn de emoties in het kort. Het is nog niet zo lang geleden, Dat ik scheve schaats heb gereden.…

Zeg landgenoten, kom eens tot bezinning! Wij zijn de kannibalen van de schaats, De ‘concurrenten’ weten weer hun plaats, Maar is het niet één pyrrusoverwinning? Want als ze schrappen, schrappen ze het eerst Die sport waarin één land zó overheerst.…

ijzers krassen het ijs de beide benen slaan mijn gebonden geest diep in het denken glazig water en mist spiegelen de omgeving als heldere beelden in mijn gedachten luchtbellen kijken doordringend strak genadeloos zuiver in mijn ziel op die plaats ontmoet ik jou met rijpe rillingen in winterse woorden…

Zolang er ijs is, is er hoop! Met lange halen ben je sneller thuis…

hoe de winter zich etaleert in het voorportaal waar alles schreeuwt om warmte en schaatsen als beitels worden gehanteerd om het ijs van weerzien te kloven vogels honen de rijp van takken wijl hun beenderen als vloeibaar leven zich voortbewegen met vleugels door de tot ballast geklonken zware luchten niets is nog zeker, dagen schaduwen…