Alle inzendingen over scheepje OR schipper OR laveren

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

het poreuze laveert tussen leven en brisante stilte lawaai en papier tussen broze woorden en een zwevend teken op vleugels van het licht het poreuze rust op breekbare takken tussen leven en dood laveert als een danser tussen woord en beweging het poreuze vaart doorzichtig door een smalle zee heen en weer tussen leven…

(over mijn oma) in jouw boezelaar schuilen nog mijn kinderdromen waar je ooit geboren was een eiland, dat verenigd werd met vaste wal bezongen als een scheepje dat zijn koers bepaalde helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag “schipper ik zie de vlaggetjes waaien” zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld dat bloemen…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ze zeggen dat het overgaat de verwarring en de sterren die zilte maan die zee kust en golven laat relativeren voel ik de wind op mijn gelaat dan zal ik mijn geheugen testen of ik nog weet van de liefde en iets om te relativeren schrijf ik jou niet meer die brief die ik nooit had moeten schrijven bewaar ik de zoete onrust als een dood…

(een versje op de deining van eb en vloed) het geeft eigenlijk geen pas een dichter zonder woorden laten declameren over de zin van het bestaan beter is 't het bestaan zonder woorden te accepteren je laten meedrijven door de kracht van het getij en wat laveren tussen alle vormen van averij…

Het scheepje draaide heen en weer En zeilde langs het gras Toen ging de vader aan z’n werk En moeder aan de was. Maar toen het tijd van eten werd, Keek moeder angstig rond, Omdat ze aan de waterkant Alleen het scheepje vond. Hun lieve dreumes was er niet, Ze vloog naar buiten toe.…

Hier had hij aangelegd aangelegd had hij hier Zijn scheepje had 'm hier met haar gebracht zeilklaar van de werf Stroomopwaarts was hij gegaan oploeven & afvallen minder Het bracht hen hier in de vestingstad Grave Hij mijmert al bijna veertig jaar aan de rivier Het scheepje...…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Niet elke dag Heer ben ik schipper naast U de psalm van zondag dreunt nog na haast U om mij te helpen ja haast U een zware vracht kunnen wij wel aan maar niet de last van dit onzekere bestaan geef ons de moed te zingen ook tegen de stroom in van zegeningen één voor één U mag de vlag zijn die onze lading dekt ja U alleen de…

Men overschreed de lastengrenzen, schoon de schipper zulks verbood. Zo kwam het, dat ze alle honderd (want de schipper telt niet mee) van deze boot zijn afgedonderd. Gewaarschuwd telt een mens voor twee.…

Ik schipper tussen de ruzies van pap en mam -- Zelf ben ik er niet.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Speels licht laten we overvaren Als een voetveer keer op keer Eenmaal schipper schipper andermaal Van oever naar wal en terug Aanleg zo kortstondig Zoveel meer en anders dan een brug Valt dit te verklaren: De terugkeer,dagelijks, van het licht?…

Mee drijft een dansend scheepje, Mee stroomt vrij mijn ziel…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

de volle zeilen bol van zilten bries de lippen zout en zongebeten is hij alleen nog vastberadenheid de blik blijft strak gehecht aan verre horizon hij heeft de tijd getemd glijden de golven weg onder zijn voeten en winden wijken terug voor zijn gelouterde gelaat hij is een god totdat hij klein en koud de haven binnengaat…

roodkoper is de reling gepoetst door hem en haar ik schipper maar kombuis in warme knusheid die toch met koude stilte strijdt want ieder heeft een eigen zeil gehesen nog spinakel ik voorop maar voel gedonder bij het reven niemand heeft meer iets te geven heb ze afgemeerd aan lager wal het geflikflooi begon in het vooronder al…

Het valt niet mee te schipperen op het schip dat familie heet Misschien is het goed om even het schip te ver- laten…

een scheepje dobbert op de stroming van het water het licht speelt aan de kim een vuurbal van warmte schetst herinneringen in smetteloze wolken hoor de muze roept: “Schrijf, schrijf dit zeegezicht, als een herinnerend gedicht” een scheepje laveert zeilen manoeuvreren bollen op door de wind meeuwen vergezellen naar daar, waar de…