Alle inzendingen over schemering OR kleuren OR magie

Jouw integriteit werkt altijd als magie. Mijn magie komt voort uit jouw eenvoud, rust en stilte. Jouw gratie ontbrandt telkens, nogmaals energie uit, in mij op. Jouw glorie is mijn magie. Mijn magie houdt jouw glorie voor altijd vast. Onvoorwaardelijke liefde. Een kaars die blijft branden. Een kaars die mijn kaars heeft aangestoken.…

Toen ik even Van de verzen, die ik las, De ogen peinzend hield geheven Tot de vreugd, die buiten was... Jaap, Jaap! Wie zag ik daar komen Onder mijn raam door de eikenlaan? Jaap, mijn jongen, De vogeltjes zongen Hoog in de bomen En alle vinken begonnen te slaan... Ook in mijn hart ging het zingen aan. Jaap, Jaap! Daar liep Jaap met…

Op het geitenweitje Staat het kleine geitje Bij de grote geit. Geiteke, wat moet je Met je fijne snoetje, Dat zo klaaglijk schreit? Met je bleke bekje? Geiteke wat rek je, Trek je aan het touw? Snuffelende aan mijn mouwen... Met je lief vertrouwen In zo'n vreemde vrouw! In mijn handen stop je Nu je jonge kopje: Zeg, wat moet ik doen…

maar die kleuren kunnen van minuut tot minuut, zeker van seizoen meer schitteren en stralen. hoe ervaren zwartkijkers dat?…

De schemer neemt me mee en bereidt er zo mijn nacht.…

de schemer neemt me mee en bereidt er zo mijn nacht.…

Vol magie is dit seizoen De kleuren oranje,geel,scharlaken rood Het ontdekkend kind als de dood Een paddestoel vol gif te plukken En stukken mos als bijna echt tapijt Waarboven laatste muggen dansen We raken alledaagsheid kwijt Verliezen ons in het sprookje: herfst.…

ik zie zachtheid in een sterk profiel schaduw duidt de randen van je ziel je ogen glanzen en de bloemenkransen dansen op muziek liefde in triptiek mijn paletten klaar de kleuren gescheiden nog zijn vormen en beelden bescheiden ik schilder magie met tijd die verdwijnt jij verschijnt op het doek in het rood van de morgen…

ik zie zachtheid in een sterk profiel schaduw duidt de randen van je ziel je ogen glanzen en de bloemenkransen dansen op muziek liefde in triptiek mijn paletten klaar de kleuren gescheiden nog zijn vormen en beelden bescheiden ik schilder magie met tijd die verdwijnt jij verschijnt op het doek in het rood van de morgen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

groen voor een prachtig nieuw seizoen de bomen schilder ik mooi bruin van stam tot tak diep in de kruin bloemen, zullen altijd geuren het maakt niet uit in welke kleuren de liefde krijgt een rode strik zaai met vrede, heb geen schrik want in een leven van verkennen moet alles wel zijn kleur... bekennen!…

als betovering breekt in tranende ogen magie verdwijnt door stil verdriet de dag vervaagt gevangen in grijs verlangen naar morgen kleur overstijgt zal passie ontwaken in duizend tinten jouw traan gelaten verdwijnen in het niets en harten geraakt liefde omhelzen waar betovering breekt in magische ogen…

ik zie je portret in licht craquelé uit scheurtjes in tijd lekt de kleur van pigment jouw vitaal moment heeft een waas van vergeten leven gekregen zelfs het mystieke van je lach is in diepte wat uitgevlakt ik probeer met de fijnste penselen iets van die magie te helen in retoucheren laat ik de jaren ontdooien zo dat je…

wat is de kleur van jouw dag, vroeg jij ik keek en zag oranje rood warm als onstuimig verlangen zich badend in een zonnig vleugje geel hongerig naar lijf en liefde wat is de kleur van mijn dag vraag ik vandaag aan mij terwijl in late schemering een leisteengrijs vermoeden opdoemt langs de vloedlijn van voorbij…

je tekent zwart glijdt potlood over weerbarstig papier nog geen markante lijnen maar de eerste compositie ligt hier ook de vlakverdeling van donker en licht brengt wat expressie op het gezicht de esoterische sfeer roept om diepte in een eerste aanzet door verfijning met kleur karakter en ervaring zijn gezet voordat magie voorzichtig…

economie kunt bouwen toch kleuren zij de ziel van ieder wezen door verbindingen die zij met andere werelden weven…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent.…

Wanneer is magie ontstaan waar komt magie vandaan hoe kwamen die vlinders tot stand Hoe kwam mijn hart in brand Gevoel van warmte overspoelde mij Jij maakte mij ongelofelijk blij Niet alleen woorden maar ook daden Daardoor kruisten onze paden Toen liepen we hand in hand Zo kwam de magie tot stand…

jij bent ooit fee geweest in de nadagen van magie toen mystiek nog te kerke ging bij de hoge hiërarchie jouw verschijning is altijd een feest geweest in feeërieke kledij waarbij jij wit opende en alle kleuren ontsloot in tutu speelde jij klein ballet met vederlichte danspasjes als kind gedragen door een dartel wervelende wind…

als kleuren vervelen vormen niet meer spelen ligt chaos op de loer dan volgen lijnen niet hun natuurlijke baan schieten uit in grillig gaan vlakken contrasteren gaan vloeken in het samen uitproberen een vonk ontbreekt de magie is zoek inspiratieloos het doek en toch beweegt er iets in het klad dat nog geen vleugels had in…

ze gaan reeds groen ademhalen terwijl de winter doorgaat hen met kristallen te behangen als een spoor van licht zonder vlammen die spinragt in schemerende nachten om dromen te verhelderen waar lente met helle kleuren de natuur verwarmen…

in de reflectie van het meer weerspiegelt een vaag vermaarde onverlet wist de hand zonder wisser als was het over een schoolbord glimlacht het nu snaaks naar toen kleuren nog dieper doordrongen uitgelopen mascara rolt zachtjes maakt het hoe hier te zijn geraakt niet meer uit, het is de schemer die zachtjes roept…

De magie van illusie. Het geloof in sprookjes, Verdwijnt. Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

avondrood sluimert nacht aarzelt op de drempel zonlicht neemt afscheid…

De dag is voorbij en ik begeef mij, in het niemandsland van de schemering. Ik staar, naar buiten. Zuchtend blaas ik met mijn adem het stof weg voor mij. Ik ben de wind en geef richting aan de wolken en ze drijven voorbij. Ze drijven voorbij en weldra komt het duister zodat de dag wordt verscholen zodra ik mijn ogen sluit.…

Ik zie steeds hetzelfde droombeeld donker en nooit compleet twee lichamen, verstrengeld fluwelen adem streelt je warme huid een matte glans verraadt het beetje licht dat van duister schemering maakt…

Stil in de kamer bij de koude haard langzaam donkert het om mij heen De avond die lange schaduwen baart Moeizaam priem ik er nog doorheen Ik wil de dag nog niet verlaten De warme zon de vrolijke vreugd De drukte het gepraat op de straten Het lawaai van de uitbundige jeugd Toch wint het donker van het licht Het komt op zijn vastgestelde…

een glanzende schemering is wat je omringt ook al kijk je door de ogen het is alsof je van binnen zingt en kontakt slechts is om te gedogen vragen om te dagen zal verder gaan dan zien door glazen of openen van je mond het zal je niet verbazen als ik in stilte zeg jouw bloemen staan voor mij in onzichtbare vazen wellicht schouw…