Alle inzendingen over schepping OR schrijven OR woorden

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het laatste oordeel is nog niet geveld voor mij verscheen geen held een man gekleed in het charisma van verlosser voor het tribunaal der eeuwigheid in woord en wederwoord werden schepping en de mens gewogen op de weegschaal der gerechtigheid in dossier de slechte jeugd der eerste mensen hun vrije wil door erfzonde weer gebonden…

een gedachte denk ik en ik zie mezelf schrijven woorden op papier…

in verzwegen sonnetten van 14 zinnen leemte schrijven dichters zonder woorden over het chagrijn en het gebrek aan mooi lopende woorden…

Waar de schepping De gave van het Woord gegeven Heeft aan hem Die mens genoemd Wordt, die met De gekozen woorden Evenveel de waarheid Spreekt als de leugen Snelheid verschaft, Is jou die keuze Niet gegeven - Je bent die je Bent, ogen die Alleen de waarheid Kunnen spreken Omdat liegen je Niet gegeven is, Omdat het…

In de nevel van mijn schrijven zweven woorden wonderschoon, maar ik kan ze niet beklijven, want ik mis de ondertoon.…

Uit het hart schrijven luistert nauw, elk spontaan woord -- kan een misser zijn.…

Onmacht kleeft als duister vleugels vouwt om ademkilte naar de nacht te dragen ik kan niet anders dan het doopsel van mijn pen te laten vloeien en verlangen dat ontloken woorden morgen dagen…

woorden draag ik naar de zee…

Een onbedoelde schrijfverwarring Is aan mijn aandacht ontsnapt Ik baarde het in mijn afwezigheid Op het onbewaakte ogenblik Toen mijn beladen woordenkraam De ziel van een dwaling verkocht En zij haar naakte vrijheid vond Tussen de tralies van het prul Lang na mijn verdwaast besef Dat zij zo niet had moeten zijn Maar ik verdedig haar bestaan…

Machtig lallend avondklef De staldeur van het dichterschap Staat open voor zijn zelfkritiek Denken is als schamel oogsten Schrijven met een riek-repliek Hoe zal zijn echo klinken?…

Hoe het ene woord spreekt met het andere zich verzet tegen de zwaarte van het schrijfpapier hoe de zin spreekt tot het punt of net erover in het niet gezegde zo willen mijn gedachten vloeien van mijn pen op het blad en terug in mijn ogen waar ik ze als mijn eigen jong liefkoos en verorber soms terug uitbraak. © Rudi J.P.…

Zij zetten bevend woorden neer Tot de avond-late zon verbleekt, En woorden glanzen rein en teer Als paarlemoer, waar 't licht in breekt.…

Wie aan de pen gaat gaat doorgaans ook aan de fles, flessen want het woord, de woorden het opschrijven is doorgaans confronterend ook voor de schrijver (m/v) zelf, z'n eigen ik... dan verzacht de alcohol!…

Zo zoek je naar woorden en dan komen ze op alsof ze altijd al op die plaats hoorden dat maakt het leven zo bijzonder zonder gedonder of gezeur staan woorden voor je deur je schrijft door en nog voordat dat je het beseft sta je ergens voor voor blijdschap, verdriet en vrijheid en wat nog meer en dat keer, op keer, op keer.…

En toen sloot je bijna de deur, maar er bleef een woord tussen- hangen, dun als een blaadje en in ons als rook, de zilte geur van je binnenste buiten op mijn hand en achter je lippen het mijne. Dat hielden wij vast, elk aan een kant, en ieder zijn beeld van verdwijnen.…

Woorden voelen soms als een regenjas of als de ouderwetse overschoenen ze bieden bescherming tegen het water van bovenaf of tegen die diepe plas woorden zijn zelf het water soms komen ze als een woordenwaterval naar buiten en zijn ze niet te stuiten.…

Twijfelend verschijnen opstandige woorden op een maagdelijk, wit papier Fijne details, soepel aangebracht Hersenspinsels, vervaagd en uitgedaagd en zorgvuldig in het hier en nu geplaatst Er dwarrelen wel duizend woorden en hartenkreten steevast op het eerst nog zo schone vel.…

Slechts enkele woorden vertragen de tijd; Een verrukkelijke waanzinnigheid. Rondom woorden en letters. Bij tovenaars en ketters.…

soms is er een opening waar woorden zinnen gaan ontstijgen een eigen intonatie krijgen beelden laten spreken die een eerst bedoelen zijn ontstegen en nu een eigen leven leiden in ontsnappen uit de context die hen begeleidt en diep in de emoties van de lezer snijdt is dat chemie waar schrijvers steeds om vragen hun woorden die door…

in zon verdwijnen langzaamaan de woorden stromen zinnen onsamenhangend uit het kabbelend water tevoorschijn maar schrijven gaat uitstekend in meanderend schrift is het midden constant zijn hoogte en diepte extravagant is de inhoud in contemplatieve rust als de drukste golfjes zijn gesust en schoonschrift onder de luchten weer…

Kon ik maar elke dag lezen wat jij schreef op papier. Dat heb je meermaals bewezen, met je mooie zinnen hier. Je bent beter dan literatuur, jouw pleonasme is mijn tautologie. Ik voel je passie en je vuur, wanneer ik je schrijversnaam zie. Betekenisvoller kan een vrouw niet zijn. Vanaf gisterenavond weet ik dat. Heerlijk wanneer ik in je…

Ik vloek, geniet, verfoei, bemin, halveer de waarheid of verfraai, verdraai de woorden tot een zin en vul de leegte die ons bindt.…

ik leef in een wereld van prijskaartjes en geld en ik zit hier evenwel heel economisch onrendabel een gedicht te schrijven alle mogelijkheden glijden in het moment van nu moeiteloos, en worden zich waar golvend in grijpbare nooit gesproken woorden ik denk verder en kan de kern niet vinden probeer de vraag anders te stellen probeer…

ik schrijf maar vaak willen mijn woorden niet hun ware betekenis onthullen dan kan ik hun bedoeling niet ontrafelen regelmatig zelfs het schrift niet lezen ook de titel die mij was ingevallen verdween in de letterbrij omdat fixeren vrijheid kost een klein excuus aan de lezer voor het gebrek aan concentratie oorzaak is…

Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk' 2003.…

Aan mijn lijf kleven woorden van zotheid, van plezier, maar ook van eenzaamheid ik draag ze graag mee ik kan met ze lezen en schrijven aan mijn lijf kleven woorden.…

Mag ik je eens schrijven of mag ik je eens bellen om je van mijn liefde voor jou te vertellen er is echter wél een bezwaar het is vreselijk, maar waar want geloof me geen woord wat ik jou ga vertellen is waar, maar mag ik je toch eens schrijven of bellen?…

Mag ik je eens schrijven of mag ik je eens bellen om je van mijn liefde voor jou te vertellen er is echter wél een bezwaar het is vreselijk, maar waar want geloof me geen woord wat ik jou ga vertellen is waar, maar mag ik je toch eens schrijven of bellen?…

Mijn hart liet geen hart koud en mijn handen waanden zich ineens deel van een nieuwe schepping. Een woud van sensaties kwam aan de oppervlakte van mijn tast drijven, als een fles met een boodschap.…