Alle inzendingen over schimmen OR ziekte OR ridder

Dapper gestreden als ridder te paard voor haar kind'ren hier op aard.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Ik probeerde hun verloren aandacht weer te krijgen, met hen mee te lopen want de meters muren leken open breed van doorgang, vol van nieuwe geestkracht Maar het was alweer de lucht, ongrijpbaar als de tijd verdwenen in seconden spinsels in een rij aaneengebonden die ik dagelijks verbeten nastaar Bij het zien al, lijken ze te vluchten werelden…

als schoonheid in de nacht valt zicht verschrikt raakt door aanraking zelfs schimmen de herinnering niet vermogen en het zoeken naar steeds wordt bedrogen blijft een lied haar woorden zingen tot zij zichzelf hervindt in een nieuw verhaal…

Maar ze worden niet meer bereikt het blijven gedachten vergezeld door schimmen uit een vroegere tijd.…

Door de stille straten van het kleine stadje waren wezens rond vinden slechts koude en gesloten deuren op zoek naar warmte Gevangen tussen dag en laatste uren nacht figurerend dominerend in een vale schouwburg tussen schijn en zijn De schijn van schimmen zonder verse schaduw verdwijnt pas uit zicht als de zon verschijnt aan de grijze…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Jouw handen zijn als liedjes Muzikale poëzie En ik zie jouw vingers dansen Met de mijne minnekozen Zie ze zingen van de liefde Vingervlug tot ik zal blozen Tot een liedje dat blijft hangen Zoals ik de wereld zie Want jij streelt mijn naakte waarheid In perfecte harmonie En jij speelt met mijn verlangen Zoals Morpheus met mijn dromen In…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Men sprak vroeger van een dolende ridder, een figuur uit lang vervlogen tijd, want de ridders van tegenwoordig zijn zelfs het dolen allang kwijt!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Nooit is het voor jou genoeg want je blijft maar geven, En daarom weet ik dat jij mijn ridder bent: Die me altijd beschermt en me als geen ander kent.…

Vergeet de kwade krachten in je leven En zie jezelf als ridder beëdigd Verdedig waar jij werkelijk voor staat Zoals je nog nooit hebt verdedigd Bevecht je eigen onzekerheden Graag leen ik je mijn zwaard Je zal snel je eigen zwaard smeden Met de kracht die huist in je ware aard Als een nobele krijger zul je strijden En groeien in je krachten…

Met loden stappen stilzwijgend verlaat ik jouw leven als laatste ridder van liefde ga ik verdriet tegemoet me bewust van de nederlaag.…

Maar ze zijn er nog, de ridders van nu Want de fout is weggehaald als de sodeju Dank je wel, ridder.…

De ridder hield het maar met moeite droog Het was ook zo zuiver en zo hoog Het was die dag, vanaf die tak Dat de moordlust hem ontbrak Hij schonk het woud zijn schild en speer De ridder was geen ridder meer…

ik pluk de schimmen van het verleden de zoete geur nu nog zo sterk dringt in mij maar...kan niet blijven langzaam doet de tijd zijn werk…

zal ik weer doen wat ooit gebeurde en zal jij zwijgen als nu de beesten aan mijn bed die ik, voor rede aan de kant gezet met geweld verscheurde Want als ik mijn ogen sluit en luister voel ik hoe je zachtjes grient 'het is niet eerlijk, waar heb ik dit aan verdiend' starend in het grauw oktoberduister voor een onontvangen schouderklop…

Vanachter glas klapperen vleugels warme uren weg, ik zie ze duiken zonder vrees en met gevoel; de duiven die de tijd aanvechten. Vanachter glas praat de straat geheimen uit, onsamenhangende geluiden waaien om elke hoek. Vanachter glas werpt het licht zonnesteken richting de zich in grijze gebouwen hullende mus, mens, gevangene en werkmier…

is er geen weg terug Wie bepaalt het algemeen belang, achter ons rug We kenden grote glorie We bereikten ongekende hoogten, in menig wereldrijk Wie bestudeerd onze historie, zoekend langs alle slijk Komt tastbare wijsheid na vele eeuwen op haar plek terecht Zullen we eureka schreeuwen wanneer de vrede is beslecht Rest er meer dan schimmen…

ik sta op een veld van schimmen overwinnaar over de leegte.…

je vinden lukt in stilte als mijn geheugen onderduikt in zachte mijmerij of in de nevel die in flarden schimmen brengt van jou en mij…

Schimmen wazig en grijs in flarden van mist tussen hemel en aarde. Van begin tot het eind doelloos dwalen ze rond tussen de nevels gevangen. In een schijnwereld op zoek naar een rustplek tussen hemel en aarde.…