15875 resultaten.
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 93 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
Wie is er?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 249 Maar ik zit verscholen
in mijn schuilplaats vol
van verborgen woorden.
Waar herinneringen
van het verleden nog
steeds in voortleven.
Toch komt het heden
dichter naar mij toe.
Het raakt me aan, trekt
me uit mijn schuilplaats.
Laat me dan de woorden
spreken die zo lang diep
in mij zaten verborgen.…
Winterwit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 117 De eekhoorn vindt trots
onder een bedekte schuilplaats
verborgen noten.…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Ode aan het huis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 zo is dit huis mijn tweede huid
zuiver als het witste licht
spelen kinderen met het kleine weinige
in hoopvol klarende kleuren
als een groot verrukkelijk geluk
het huis uit het interbellum
ooit in angst…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Onderlaatst
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 442 Onderlaatst
kwamen onderhuidse gevoelens
bovengronds
de wereld haten
vluchten naar die veilige kant
ondergronds
in het donker
zonder publiek of spiegels
binnensmonds
prevelend
de bezwerende formules tot
allerlaatst…
Het huis
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.096 Het huis
waar ik als kind
zoveel beleefde,
mijn thuis,
heb ik vandaag
voor 't laatst bezocht
de kamer, waar
door het eentonig tikken
van de klok
de stilte stiller leek
en ik verscholen
onder het bureau
mijn droomverhalen speelde,
kent de rust niet meer
de zolder,
waar de diepe kast
mijn schuilplaats was,
laat ik mijn angsten na…
Tederheid?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 78 Nu het najaar zich aandient
vernauwt de wereld zich door de
hals van een zandloper van stilte
trage voorloper van de schemering,
de losgebroken kettingwind rukt
aan de lage tonen van de maanden
als ijsberend roofdier zonder hol.…
Dakloos dromen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 650 Zo zit ik maar een beetje weg te dromen
in mijn kartonnen schuilplaats op de stoep.
Totdat de wijzen uit het oosten komen
met witbrood en een beker erwtensoep.…
Angst, waarvoor dan ook
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 206 Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit
want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten.
Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit
binden door een horde complimenten.
Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen
want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…
Zaterdagsuitje!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 Fiets pakken uit schuur
lege flessen in fietstas
lucht voelen binnenstromen in longen
danken,
dat je zomaar fietst
beschermende kleding hebt
jouw benen trappen
iets te doen
glasbak
mensen te zien
Dan...iemand met rollator
jij stapt af voor praatje,
zomaar
zij deinst achteruit.
Ik stap op
vlug weg weer
terug.…
tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 177 Koude wind
de enige zekerheid
die kraaien niet deert
maar mensen een schuilplaats
zoeken doet
waar de tijd geen
belang meer heeft…
Oorlog en vrede
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 946 Dan wil ik wel weer groots, meeslepend leven,
Verwachtingsvol de straat, de hort op gaan,
Desnoods naar onbekende diepten streven,
Met beide voeten in het drijfzand staan
En zonder angst aan haar mijn lichaam geven,
En onbezorgd de brede poort door gaan……
achter de spiegel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 843 achter de veilige spiegel
ligt het schrikbeeld
van de andere wereld
vertel me spiegel
het meest vreselijke
van de andere kant
de spiegel omdraaiend
gaapt het zwarte gat
je groot grijnzend aan
fluisterende echo
angst voor de angst
van je angst
je bent maar alleen
ook al zijn er altijd
mensen om je heen…
Te vroeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 Vurig verlangen
staat op springen
in de wereld
van liefde en angst.
Niets kan bedaren
wat zo krampachtig
meer wil
dan dat er nu kan zijn.…
[ In mijn hoofd zit jij ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 16 In mijn hoofd zit jij
daar nog, om ons waait de wind –
van jouw verhalen.…
[ Ik kus me niet meer ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Ik kus me niet meer
naar jouw navel, niet erdoor –
niet jouw dromen in.…
[ Een schicht: nog een keer ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17 Een schicht: nog een keer
schilder ik in de zandbak –
met moedemodde.…
[ De deur knalt het licht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 De deur knalt het licht
dicht, in stilte beginnen --
mijn ogen te zien.…
ALLOCHTONEN
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.216 zij niet krijgen
bevrijd worden ze nooit
gevangen in hun angsten
het terug is voorgoed weg…
Als ik later groot ben
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 659 Grote onschuldige ogen,
teder kinderzieltje,
hartje van puur goud
klein handje, dat vol vertrouwen
Papa's grote hand vasthoudt
‘papa, als ik later groot ben,
doe ik alles net als jij,
Alles wil ik later weten
van de wereld, net als jij’
klein zacht handje,
vol vertrouwen in papa’s hand,
nog niet wetend,
zo onbewust,
van de grote wereld…
Zodra ik spreek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 188 Zodra ik spreek zal mijn angst me verlaten,
want mijn woorden zullen zijn:
Ik zal worden een mens zonder angst.
Pas wanneer ik spreek, kan ik die wereld binnentreden
die ik haar voorheen alleen maar had vermoed.
Niet zichtbaar voor mijn ogen.…
De kleuren van de wind
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 570 ik wou dat ik kon schilderen
met de kleuren van de wind
dan kleurde ik de wereld
in een vredig, warme tint
dan was het leven handelbaar
geen oorlog, angst, verdriet
maar de wereld zit zo niet in elkaar
en schilderen...
dat kan ik niet…
Je schrikt je een aap!
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 802 De geelstaartwolaap zei: “Ik heb zopas
Vanuit mijn schuilplaats in de nevelbomen
Een zeer bijzonder zoogdier waargenomen
Dat naar ik meende uitgestorven was.
Maar die veronderstelling was dus fout:
Er liep een mens rond in ons nevelwoud!”…
Oude afdruk ?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 41 schuilplaats tussen
adolescentie en
volwassenheid, die te
ontglippen, te ontlopen,
onderstut de stam waarin
de eerste jaarring mij
bij de hand nam, tussen
netels en zwammen door,
het labyrint van de
realiteit te ijken, angsten
te foppen door bij de oude
stam weer aan te kloppen,
me te verstoppen in mijn
bevrijde en zwijgend deel…