Alle inzendingen over september

een geel blad valt uit het laatste uur september is verdwenen en in een gedicht sterft een roos, onaangeroerd…

Halfweg september Place du Tertre je mantel grasgroen die kleuren van toen weet je nog het was mij om het hazelnootbruine van je ogen te doen…

September storm volle maan slechter kun jij het niet treffen kom op het is zo weer voorjaar…

september kraait leert ons hoe een afscheid voelt…

Voor mijn kleindochter 2001 september de elfde niets ooit meer hetzelfde New York brandt de wereld valt stil terrorisme ongrijpbaar en kil om zich heen slaand in een wereld die zich vrij waant vanaf nu denken in ervoor of erna in termen van blij dat ik nog besta en temidden van dit wereld- en politiek geraas eet jij rustig je boterhammetje…

nog even toont september een rimpelloos en zacht gezicht kijk nóg eens en je ziet stoffigheid en barstjes van de lange zomer druppels op spinnenwebben vertellen elke ochtend de nadering van herfst de bomen kleuren al wat bruin in het jaarlijkse verwelken ik ruik de geurigheid van vele paddenstoelen…

Geen toekomst voor hun beiden hij moest gaan keek even nog om droeg haar wanhoop in zijn ogen zij zijn kindje in haar schoot september 1967…

Duinpan bij Egmond-binnen nooit gedroomd je daar te beminnen Maar een verliefdheid die eerst niet kon werd daar echte liefde in de zon Op zomaar een zondag in september…

september was mijn minnares heengegaan op dertig prachtig drachtig van een roes die nog niet was uitgeslapen denken aan haar is staren in de sporen van een losgelaten blad in water…

mijn allerliefste moedertje ben ik verloren door de dood 6 september 2004…

Hij bloeit weer wit en teer en dat al voor de tweede keer vijf september jarig ben je en ik zie je bloeien wit en teer als een rododendron weer…

Zomaar een zomerse dag in September de zon schijnt plotseling in volle kracht jij kijkt naar mij, ik naar jou plotseling verlang ik weer naar de Decemberkou.…

Ach hoe heb ik je bewonderd eenzame, wonderlijke gele bloem slechts door mij opgemerkt nog in september onder de hulststruiken (de scherpe rand, de stekelige bladeren, de besjes) door wie ben je gezonden?…

Nu 1 jaar later Zit ik in de tuin september in de zon en denk aan wat er toen gebeurde waarvan niemand dacht dat zoiets kon Zij die achterbleven moeten leven met begrippen als “aanvaarden” En “de tijd heelt alle wonden” Wat betekent nog het woord geluk Voor hen zijn het bizarre waarden 11 september ging hun leven stuk ik hoor ze dapper…

opnieuw Als de dag van gisteren Zoveel leed, zoveel rouw Nooit meer zal 11 september Een gewone dag zijn.…

het was in september dat ik je heb ontmoet alsof we elkaar herkenden het voelde zo goed het was in oktober een herfstbos vol geuren we praatten en praatten in dat bos vol kleuren toen werd het eind november we hebben steeds geweten dat het niet zou mogen zijn we wilden dat zo graag vergeten het is nu jaren later opnieuw is het september…

De pepernoten in de winkelschappen Zoals je die reeds in september vindt Zijn vreselijk verwarrend voor een kind Dat zo'n verschuiving echt niet kan behappen En zo ontstaat, bij des commercies gratie De pepernotentraumageneratie…

Ze: de politieke partijen ze zijn allemaal wel ergens kampioen in nou laat ik ze dit zeggen "WE ARE THE CHAMPIONS": het volk op 12 september 2012…

en allengs veranderen de schaduwen van september het wonder van licht speelt met de acacia en volgt de omlijning met gouden pen de juiste plaats en tijd werpen dit presentje in mijn schoot…

Heel Bagdad werd die ochtend ruw verstoord Toen er raketten uit de hemel vielen Een van de afgevuurde projectielen Heeft een hotelverdieping haast doorboord Ach, wranger kan de symboliek niet zijn: Met kerstmis 11 september in het klein…

Lange mensen Cypressen lichten 't landschap op als kaarsen tussen andere bomen van zichzelf gekandelaberd tot fiere, statige, ranke spitsen Elba, Italie, 6 september 2007…

Maar een derderangshotel in september, waar alles zoop en naaide, in vochtige bedjes, nee.…

Bij de een Vanzelf gekomen En al helemaal Niet gepland Bij de ander Met zorg overlegd En niet gekomen Zo zijn geluk En verdriet zo maar Naast elkaar gelegd In dankbaarheid geschreven voor mijn 57e verjaardag, 1 september 2012.…

in het wenen van september… een zachte rustdag mag er zijn; de klokken van de kerk gebeierd rond het veld ik had het haar toch hopelijk verteld dacht ik hopelijk mijn blinde oog gesloten voor vandaag… ik had zo graag zou zo graag maar nu verlies ik me in klein gevouwen bloemen en ze noemen me jouw naam zoeter, mooier… dichterbij…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

O roem! wat zijt ge een ijdele droom! O wereldse eer, wat zijt ge ledig! Geen wulpse deerne, die 't mensenhart Als gij bedriegt, zoo vals, meinedig! Eerst weifelend tuurt het bewonderend oog In de verte u na, verrukt, betoverd, Door wat daar schittert in 't wazige floers Van 't hulsel, waarmee ge uw gedaante omlovert. Hij droomt,…

Als ik stilsta van binnen of heel langzaam beweeg en per dagdeel de vaas met tulpen waarneem, zie ik ze uit elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen opengaan, het bloemblad vallen in doorschijnende kleur langs de vaas zoals jij van me wegdrijft naar een vreemde wereld die ik niet ken.…

De oude sjaal die al zo lang dienst deed, maar de hals open. Zo koud is het niet in de kamer. En toch de sjaal die ze niet meer ziet, die ze onnadenkend pakt 's morgens na het wassen. De sjaal die meegedragen wordt die alle vergaderingen heeft overleefd de reizen naar Londen en Moskou. De sjaal is nu altijd thuis rustend op haar nek…

Zomaar een dinsdag in september De dag die veranderde in de nacht Dat de hel uit de hemel viel. Wat zijn troostende woorden Als het huilen niet verstomt En wat is de reden om te leven Als jóuw reden nooit meer komt.…

Een herstelgedicht Een sokkel zal Ik voor je reserveren Zei mijn beeldend Kunstenares Jouw werk komt Op een voetstuk Te staan - zo ver Had ik zelfs in Mijn dromen niet Durven gaan NUIS, Atelier Grond, september 2012…