Alle inzendingen over simon OR vinkenoog OR reis

Zo'n foto is nooit weg, en ze kosten maar vier voor een gulden Kijk, het lijkt (na drie minuten) en we staan er nog op, ook. Omgekeerd natuurlijk, ik zat links en op de foto's zit ik rechts. We zijn bruiner dan in werkelijkheid, en de schaafwond op mijn neus blitst overdreven. Links voorop, dat ben jij. Ik kan nog niet zo goed wijs…

Ik groeide op in volksbuurten als volksjongen ik bezocht wekelijks het volksbadhuis ooit at ik wel eens in een volksgaarkeuken en af en toe in de Volkenbond bij het Entrepôtdok. Op de Albert Cuypmarkt bezoek ik graag een volkskoffiehuis waar ik luister naar volkswijsheid uit de volksmond; mijn moeder was volksvrouw en leed aan volksziekte…

er is het onderhuids verraad dat elk verweer aan stukken slaat mijn verweer -- het geweer op mijzelf gericht de eigen klap in het eigen gezicht de opgebroken straat het huis dat aan het water staat herinnering aan het foetes-zijn: de deur intrappen met ogen dicht en reeds het bankroet van de laatste snik de laatste adem het laatste gedicht…

Simon Vinkenoog [juli 1928 - juli 2009]…

ver als de horizon ben je in de glazen kist van het weer geborgen beukend op de blikken deksels van het najaar ik zie de bliksem langs je lichaam trillen en de regen loopt onrustig door je ogen ik kan de afstand die mij van je scheidt in lichtjaren tellen en in de meter van het geluid zoemen de seconden mijn handen opnieuw in gebruik gesteld…

Wat is leven? Ogen die elkaar niet zien, hout op hout de woede van het lichaam, draaiend in het cirucusspel van heden. Het is een straatnaam aan een huis, de ogen rode tekens aan een voorhoofd, terend op de gedachte aan gisteren: 'Ik loop in zoveel duisternis dat ik blind ben van vragen. 's Nachts de koele mist van de liefde bij dag de…

Je est un autre. Arthur Rimbaud*) ik ben een vreemde in eigen bloed mijn hartslag klopt aan andere deuren van het schuim der goden herken ik de kleuren maar het is ik die mij huiveren doe het zijn de eigen ogen die mij breken en de stenen die als ontluikende bloemen langzaam aan mijn ingewanden groeien ik ben verdronken in dit drijfzandlied…

het kamerlandschap breekt zich in de broze dingen van dit 4-dimensionaal bestaan de doden die ons tevergeefs omringen zijn hier schoorvoetend langsgegaan en hebben ons hun kleur gelaten o vormen die een mens moet haten o grijze daden in een vreemd beheer de ruimte door geen kracht meer in te halen o braque o dwazen die een volkslied…

Dan antwoord ik niet, of ik zoek naar uitvluchten, zeg ik dan, Simon Vinkenoog, ik heb het ze nooit durven zeggen, waarom ik zó leef, en niet anders. Zal ik antwoorden, beterweten, zeggen? Omdat Kees Bottenberg eens heeft gezegd: ‘ik zou willen schrijven, want er zou een bijbel geschreven moeten worden.’ Daarom, medeschrijvers.…

In de pijnkamer van onthechting overgave deint en dreint alles weten om niets te weten lessen vergeten alles opnieuw van te voren kleine roofridder hard als staal adieu…

Er woont een zachte zuster in mijn huid een vrijbuiter die in mijn lichaam bijt en soms haar handen op mijn zijde legt, ‘s nachts stelten loopt, of danst of rust. Dan dringt zij ook haar dromen aan mij op en ik leg mij huiverend naast haar: een dode, een schamel geraamte, knikkend en stamelend.…

Er woont een zachte zuster in mijn huid een vrijbuiter die in mijn lichaam bijt ensoms haar handen op mijn zijde legt, ‘s nachts stelten loopt, of danst of rust. Dan dringt zij ook haar dromen aan mij op en ik leg mij huiverend naast haar: een dode, een schamel geraamte, knikkend en stamelend. -------------------------------- uit: Eerste…

een kraan het hoog geluid van liefde fluit een waterstraal die onverslapte aandacht tikt een dronken boodschap in de brievenbus een onverwacht bezoek aan de deur gevonden de zee die door de straten weifelt de zon een onbeholpen minnaar op mijn huid en de doofstomme takken van de bomen in mijn ogen et cetera Tenzij ik jaren op je wachten…

in tegenstelling tot grote dichters weet ik van alles vrijwel niets alleen de sport daar is bij mij zéér veel van bekend neem nu simon vinkenoog beroemd van onder de poëten hij en ik malen omgekeerd bij het gebruik onzer kaken hij houdt mensen aan de praat paraat vanuit de breedte waar ik vastloop puur op duntemaat mijner uitspraken als…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

De bevlogen dichter uit Amsterdam bedacht een nieuw vlijmscherp epigram tot hij 't leven liet bij een zakje wiet. Baantjer vraagt bijstand aan Buitendam.…

( voor Simon Vinkenoog ) Hij wist zoveel, die drukke man, ik vraag me toch wel af of hij het zelf bevatten kon, maar toch, hij viel maar door, dat woeste water, bedolven raakte ik, bedolven, een lawine van invallen, uitvallen en muizevallen, gevuld met vette kaas, voor wie maar happen wilde, de ijzeren klem verbrijzelde je nek, maar goed…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Toen Simon Vinkenoog Ingrid Jonker in Amsterdam ontmoette wist hij natuurlijk ook niet hoe het met haar af zou lopen hij keek diep in haar ogen streelde de schitteringen hij zag de glimlach op haar gave gezicht volgde de charmante bewegingen van haar slanke gestalte, vergat pardoes een joint te draaien, werd high genoeg van haar maar tijdens…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Of sleept zij menig mannenoog gegázaad en geoekraïend de donkere decemberdagen door naar 't licht waar Vinkenoog Ons allen toe heeft aangespoord, met rappe tong, maar blinde ziend?…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…