Alle inzendingen over slechts deze woorden

Het verlies van iemand die dierbaar was is niet in woorden uit te drukken Voor het verlies van iemand die dit niet was maar wel had moeten zijn is er slechts een woord: bitterheid...…

overbodig het is een vreemde wijsheid een gedicht zijn slechts wat woorden onbesproken en toch uitgesproken…

De dag vol as en striemen het licht slechts in mijn hoofd waar doelen stenen reuzen bleven en lichaam slechts het woord…

Slechts in woorden kan ik schuilen in een web van letters weef ik me in tot ik me veilig weet en enkel nog besta in mijn binnenste binnenin.…

de kuil waarin ik val stort boven mij ineen er rest mij slechts één woord gebeiteld in een steen uit…

dit is een zinloos vers het biedt geen troost of verlichting van je pijn slechts trieste woorden die niet rijmen op door tranen bevlekt papier…

dit is een waardeloos vers het biedt noch troost noch een verloren stem voor mijn pijn, slechts lege woorden die niet rijmen op betraand papier…

speciaal de doden nog bij leven slechts met woorden vergeven blijken in hart en brein kennelijk van onder de zoden wroetend met vragen diep op alle dagen in wat heet het geweten aanwezig te zijn…

ik zoek naar woorden voor de onmenselijkheid maar vind slechts één woord: 'waanzin' dan herinner ik mij de historische woorden van JFK en ik weet waar ik naar zocht: 'Ich bin ein Berliner' nu weer actueel deze keer zonder muur de waanzin heeft geen muren meer nodig…

zo voldragen in verbeelding wil ik nog slechts in woorden wonen waar ik zo naadloos cirkelrond volledig mij kan zijn dat het getemde wildebeest geen regels en geen protocol de keizer blijft behagen hartstochtelijk en passievol laat mij maar in mijn woorden wonen waarmee ik mij verbonden weet die door mij bouwen aan het wonder dat ook…

hoe daar opeens het gevoel van lichter was opgetild uit een moment de lach de ogen haar gezicht mijn kleine kind zo vrolijk en zo teer en jij met slechts twee woorden snijdend door mijn ziel zette mij terug neer…

We hadden een conversatie maar ik sprak slechts met woorden en verhulde zo elk gevoel. Jij trachtte te luisteren maar antwoordde slechts in de taal van eigen geest. Alleen door die ene tedere kus raakten onze zielen elkaar, werden onze levens waar.…

Soms is verdriet zo erg, slechts bemoedigende woorden en een arm om je heen, houdt je hopelijk op de goede weg. Natuurlijk wil je graag liefde, want zonder dat is er geen bestaan. Een mens met verdriet wil ook graag aandacht, van een ander persoon. Het lijkt zo gewoon, maar zo simpel is dat niet.…

in de ruimte tussen woorden en gedachten  leeft de dichter zich uit  met vleselijk genot sterfelijk want de volgende dag  resten slechts de woorden, de botten van de gedachten, het vlees is al verrot een gedicht gelijkt 'n geraamte gereed voor forensisch onderzoek door aspirant-gedachtenlezers met een dichters-woordenboek…

Een dakloze ben ik In 't diepst van Mijn gedachten Ben niet Van hout of steen Maar van mezelf Vervreemd Muren van huid Staan overeind Maar dakloos blijf ik In 't diepst Van mijn gedachten Ben zonder huis, Ben zonder dak - Slechts in woorden Woon ik nog, Alleen de taal Verleent mij nog Onderdak…

Liefde is slechts een woord,totdat iemand er betekenis aan geeft...…

je leerde snel en kwam al gauw in tel en klom tot buitensporig hoog niveau de claque-kliek kende slechts één woord: chapeau jouw val wordt voor die lieden dus een hel voor macht en geld ging jij echt UBER alles; gestraald in dit theater: nooit meer ‘stalles’…

Haar handen laten een laatste teken in schaduwen die zich speels vlechten in klinkers muren, het enige licht streelt als tussen voegen werpt een zin zich binnen loop door de dromen deur nader tot je muzen in het woordloos paradijs maar schrik niet, voel blijf hoezeer je ook verlangt te zijn spreek slechts een woord een woord van…

En ik onthul het gezicht waarin het angstige besef voor leven en dood één geworden zijn ik smeek je ontwapen niet het kind in mij reik het enkel een uitgestoken hand toon mij je woorden met waarde en vul dan híer mijn leegte ik vraag het je daag je uit bal mijn vuisten en vecht schreeuw dan toch slechts één woord dat het…

We spreken woorden die we willen horen in ruimte alleen bestemd voor deze tijden die ons daarin brengen extase tussen harten en adem luisterend naar elkanders liefde brengend ons gevoel tot zinderend verlangen in eenvoud slechts enkel woord gedreven door hartstocht hunkerend om weerzien wat wij waren voor elkaar in jonge…

slechts in woorden twee © Sergio Simbula…

verzegelde lippen verzwijgen geheimen van duizenden tranen verloren in tijd verkies ik te praten verlies ik een vriendschap vergeet ik beloftes verkeer ik in strijd verlang zo naar vrede verzand slechts in woorden vergis mij in mensen verdrink in verdriet verdring de gevoelens voor vrienden en vijand verboden te praten … verwijt…

Doods het erf Het licht vergeeld Vogels die moeizaam De dag bezingen En hakk'lend slechts Hun woorden zingen Om in 't donk're avondrood Zwanger van zwaarte Ongerust slapen te gaan Een lome nazomerdag In september Thema: zonsverduistering, september 1961 Bron: I. van der Wal, docent geografie…

dan op hen die zuchten onder armoede romantiek is slechts een woord honger is een strijd engel…

ik zie je steeds verschijnen in een lach een oogopslag treed heel zachtjes naderbij een uitgestoken hand die slechts mijn woorden vangt als ik je raak vervaagt het beeld, mijn droom heeft weer eens nu gespeeld in lang verwachten toch ben ik nooit teleurgesteld want in de verte loop je weer in blond, mijn ogen zoeken immer…

liefde nog slechts geschreven woorden geen fysiek, convictie; gevaar…

Slechts enkele woorden vertragen de tijd; Een verrukkelijke waanzinnigheid. Rondom woorden en letters. Bij tovenaars en ketters.…

Ik begreep niet voelde slechts de woorden van je moeder ze herhaalde een rimpeling in jouw zuiver bestaan verkrampt door zachtheid en verwarring sprak je in de lente op vleugels vluchtig stil kuste je vogels van papier je witte zomermond wat ik zag was het einde jij las de herfst en de winter niet meer lavendel kleurt…

jawel, ik ben betoverd en woon in mijn kasteel waar ik verlegen naar je kijk omdat je me hebt veroverd je bent geen ridder of een prins het witte paard zag ik niet staan ik hoorde slechts de woorden die je liefdevol en fluisterend door mijn hoofd liet gaan toen ik in alle stilte mijn hoofd nog op je schoot met tranen nat en zilt zo.. van…

Bekijk mij niet als mijn grimassen spiegels breken als ik me wend en keer naar venster, wand in slapeloze nachten als zelfs de lakens zuchten Of hoe ‘k mij voorwaarts tast blind geketend aan mijn pijn (want zelfs van die kun je nog houden) enkel te zijn als ik mijn verzen lees Ooit was er slechts één woord van jou genoeg om mij te laten…