Alle inzendingen over smart OR ijdelheid OR schreien

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Vrijdag stel mij niet teleur Lopen kruipen Zoek de hoek Gehoorzaam Vrij me vrijdag -Vrij me!…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik mijd daarom het ijdele wenen, klagen… Licht in elks hoofd, in elks gemoed de vrede Wil ik, als gulle lentezon, doen dagen.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

IJdel zijn veel, ijdel zijn weinig woorden. IJdel is 't Lied, dat ik gelukkig zing. Voor een ogenblik, dat mij fel bekoorde, Martelt eeuwig herinnering.…

't Zwak licht boven de horizon poogt ijdel het duister te breken 't Leidt mij naar, waar ik begon nu al achter mij gaat verbleken…

't Zwak licht boven de horizon poogt ijdel het duister te breken 't Leidt mij naar, waar ik begon nu al achter mij gaat verbleken…

door verschrikkelijke smart Met een brokstuk in m’n keel en na wat stappen rond het perk wordt ‘t al mij plotseling te veel en druppen tranen op je zerk…

vuur en vlees in het vloeken van de wind, verbindt geschonden harten die schreien.…

Mijn gestreelde ijdelheid, is trefzeker, zonder spijt mijn veren staan heel mooi rechtop, mijn ijdelheid grenst aan de top-pen van mijn gestreelde kunnen! Mijn ijdelheid is geen adel, mijn strelen is gespeeld, tot mijn gestreelde ijdelheid me toch wel iets verveelt en besluit ‘t verenpak af te gooien!…

Daarbuiten wachten dorre bomen, zwart in schitterkou der wijde winternacht, hoe nu mijn grote Smart verstenen gaat, en in een akelige lach verstard, houdt aan de sterrenloze Hemel wacht, dood-koud en steen-bleek, 't ronde maan-gelaat.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Mijn ijdelheid ontsiert de waarheid verscholen achter ogen vol ziel Mijn ijdelheid brengt lach wijl traan inwendig pijnigt Mijn ijdelheid Mijn puin Mijn wanhoop die nooit verdwijnen zal…

't Zwak licht boven de horizon poogt ijdel het duister te breken 't Leidt mij naar, waar ik begon nu al achter mij gaat verbleken 28-8-2023 Ton Rijkers…

Ik heb, in droom, de ganse nacht geschreid kermend van smart - zoals een kind zou schreien, dat men uit plaagzucht 't liefste speelgoed rooft. Want in die nacht, - die lange, zwarte nacht - lag er een duistre schaduw op mijn dromen, op 't lichte beeld van al wat komen zou - het lieve, bonte speelgoed van mijn ziel.…

Soms moet ik in mijn hart kijken om daar te zien wie ik in feite ben En er wat plooien recht te strijken zodat ik kan zien of ik mezelf ken Soms moet ik het gordijn dichten opdat niemand ziet wat ik dan zie In ‘t totaal van levensoverzichten van liefde en smart uit de historie Soms moet ik heel even schreien als ik mijzelf in indertijd…

en ik zou je muze zijn in de oorsprong van jouw verborgen inspiratie in al mijn schoonheid stond ik voor je en jij zou later schrijven over hoe de gedachten zich keren over de zijde van ijdelheid over verlangen en verdriet en het vuur van je oeroude bloed de laatste stralen van de avondzon weerkaatsen in mijn straat van de muze…

Roem is als 'n reuzegolf op de Caribische zee die na haar hoogtepunt definitief weer de diepte inrolt, zij is als een prostitué dat het op vele orgasmes heeft gemunt maar als bejaarde niet meer wordt nagehold. Als oud sekssymbool met veel eigendunk verzuipt zij dan in alcohol, zingt nog de blues…