Alle inzendingen over sneeuw OR stilte OR voorbijgaan

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Dood is elk woord dat niets achterlaat in verdwaalde gezichten die om vrede vragen en de overlevenden laat kijken en geloven dat ook deze stilte zonder woorden voorbijgaat…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

schuilen kan in het voorbijgaan en leggen stilstand af…

in het voorbijgaan schuilen alle namen in stilte noem ik ze de doden spreken niet meer voor zichzelf maar jij, hoewel nu aan de grens gekomen jij bent nog wie je bent je blik, je stem de tijd is even nog aan jou wat komen moet is voor de nabestaanden…

we hebben elkaar ontmoet aan de buitenkant je bracht de zee en tussen gesprekken door het blazen van de boten omdat er op dat moment geen woorden waren of te groot of te klein we draaiden naar de duinen het pad dat, ook in schaduw, oud had kunnen worden was ik, of jij al gestorven bleven we staan in alles wat er te weinig was…

Ik heb je niet bewust gezien, Je aanwezigheid niet waargenomen Maar toch moet je me In het voorbijgaan Hebben aangeraakt, Want zoveel energie als nu Heb ik nog nooit van mijn leven Door mijn lichaam voelen stromen En ik weet dat die kracht Uiteindelijk alleen van jou kan komen…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Nachtschaduw geeft stilte diepe voelbare emoties duurzamer in innerlijk dan het winterwitte van het vergeten daglicht.…

Dikbuikige wolken, al dagen uitgerekend van talloze vruchten. Hoogzwangere luchten, niet meer bij machte de last te dragen. Bij vlagen waaien hun pasgeborenen dwarrelend naar benee. Een witte mêlee ontgroent het landschap tot een besmettelijke pers, muilkorft ieder vers.…

De sneeuw smelt weg, zienderogen.…

toen de sneeuw verdween werd de stilte verbroken in en om me heen…

herfstwater gebotteld uitgewrongen mij doordrongen In stilte anijsjes eten daar onder het bladerdak van die lindeboom en allengs terwijl ik de dartelaars gadesla klopt de vloek weer aan en nog het eeuwige klitten dit besef van voorbijgaan omstrengelt het mij met sterker garen…

dwarrelend,gedragen kom je naar beneden begeleid door zachte wind beland je in mijn hand ik sluit mijn hand maar ook mijn ogen ik maak een wens en prevel mooie woorden maar je was weg... toen ik opende mijn hand was er enkel één druppel water op de plaats van wit kristal!…

Sneeuw wuift, stuift doorheen de witte stilte.…

sneeuw viel en bleef liggen als een tijdsbeeld van witte stilte en juist die stilte sprak boekdelen...…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

ik wacht op de eerste sneeuw herinner me de vlokken die langzaam vielen in een soort stilte terwijl je de auto's hoorde herinner me vroeger dat we sneeuwpoppen maakten en de liedjes en de overkomende vliegtuigen verlang ik naar de stilte en de sneeuw die valt en valt een soort omhelzing…

landschap in de sneeuw bomen reiken de hemel een ruif van stilte…

Hij hoorde d'r 'Stilte!!!' gebieden. De Heer, de Barmhartige, die de docente wou bijstaan liet vader voorbijgaan... 't Werd stil. 't Was z'n wil. Die geschiedde.…

Hij hoorde d'r 'Stilte!!!!!' gebieden. De Heer, de Barmhartige, die de docente wou bijstaan liet vader voorbijgaan... 't Werd stil. 't Was Z'n wil. Die geschiedde.…

Zon schildert in het voorbijgaan kleuren in de bomen. De lucht staat strak blauw zonder een woord te laten vallen. Zelfs de vogels vliegen geruisloos. Luister, dit is stilte.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…