Alle inzendingen over sneeuw OR wit OR wonder

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Februariboom - met witte sokken van sneeuw warmt hij zijn wortels.…

het summum van wit een met sneeuw bedekte berk het kan niet mooier…

hoog stuift de sneeuw wit maagdelijk en er juicht een geschreeuw een lied in kinderlijk impuls sneeuw heerlijk sneeuw draag mij op je duinen kristal…. verstuif mijn ouderdom vervoer me op de oude sleeën die mij ooit in vervoering brachten.…

Dwarrelende sneeuw Bedekt de koude aarde In maagdelijk wit…

ijsbloemen en sneeuw een stille witte wereld witter en stiller…

Dan Mounthood daar in de verte Als een puntmuts rees hij op, vier duizend meters hoog de lucht in en al die sneeuw daar bovenop... De wereld van sneeuw, een sneeuwsalon, En dat alles mocht ik zien In Amerika, in de staat Oregon...…

na grauwheid zat van zwart zuig ik witte wolken leeg en pak kristallen donzig samen rollebollend over glooien in het snakkend kale land ondergaande zon deelt kleurig naar de nacht waar het achter stilte strandt…

De aarde is helder wit, De nostalgie van de sneeuw zit, Overal verwerkt in de natuur, Ook gebouwen alles is eronder bedolven. Maar op den duur, Smelt al dat vlekkeloze weg, De zuiverheid is dan wat een pech, Verdwenen, om ooit weer terug te komen.…

Sneeuw die niet wil komen 't is alsof 't geen feest mag zijn toch zag ik twee witte poezen in hun wollebolle pracht 't leken echte siamezen witter kon niet zachter mocht niet wie de poezen wil genezen van hun wollebolle pijn kan de wolken overlezen ergens heb ik nog een bezem ja... misschien valt sneeuw vannacht...…

Ik kan wel blijven kijken Naar de prachtige sneeuw Het is en blijft hemels Sprookjesachtig wit En als het uit de hemel valt Lijken het allemaal glittertjes Die zachtjes op de aarde gaan liggen Sneeuw roept iets op bij mensen Zo zag ik een man op de slee zitten Zijn dochters renden voor hem uit Hij schaterde als een kind Het is dan grappig…

Wit is de kleur van bevrijding Verlichtend op deze donkere dagen van wintertijd Beschermd door een engel, neergestreken in vlokjes op deze aarde Met de liefde nog zo intens Alsof zij nooit gebroken is…

De warme Kerst in ons aldaar, onder een witte deken, ieder jaar.…

het valt maar met de tederheid van zacht vallend blad langzaam bleekt het land tot het wit ziet…

De hoogrode kleur van het ongelijk steekt tegen het wit af.…

het zal me wit voor de ogen worden stilletjes worden we toegedekt zorgen pas voor morgen voor de kou ons toegezegd herinneringen breken open ik zie me sneeuwballen gooien met een sleetje lopen pa op het pad de as rondstrooien want het was glad het weer vullen van de kit met kolen een dikke sjaal handschoenen verbonden door een…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Sneeuw is gesmolten, ijzel verdwenen, schoon is de weg, weer vrij, voor de benen. Genoeg zout is er gebruikt, om veilig thuis te komen, vermits je het lef had, om de straat op te gaan! Voor al die mensen die juist dachten: mij niet gezien, was de verwarming binnen en de pracht buiten. Een genot om te zien...…

De sneeuw het smetteloze wit niet te beschrijven Dat onbezoedelde witte kleed niet meer met woorden te bevuilen Alleen je ogen staan vol licht…

Een blikvanger - ijsblauw met lentegroen Met meeuwen wit als sneeuw die voorjaar vieren  In shock nog zie ik eerder ze als gieren Naar doden zoekend zoals vroeger toen Het oorlog was en zeventig miljoen Voor vrede dienst deden als offerdieren Een blikvanger- ijsblauw met lentegroen Met meeuwen wit als sneeuw die voorjaar vieren…

't Veld was, na stille nacht, met wit belegen, Wonderbaar vredig wit, wijd uitgespreid, Gelijk een vlekkloos hermelijn tapijt Zich over de aarde breidend, allerwegen. Een zachte vacht van stille heimlijkheid, Geruisloos van de hemel neergezegen... Teedre formatie van een donzen regen, Liggend in 't lichtend kleed van heiligheid.…

Ik reis in koude streken waar 't leven onder sneeuwwit dek overwintert in de aarde Tegelijk met nieuw leven dat zich uit Siberische aarde wringt verdwijnt sneeuw voor de lentezon Zwarte sneeuw verdwijnt te snel nog te koud voor jong leven wit zorgt er voor overleving Onder het maagdelijk wit handhaaft zich 't leven op de Taïga zonder…

Zonder mij uit tot dit uitzonderlijk wonderlijk wit van oogappels en van huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit.…

koud en koel is Mei de appelboom laat bloesems vallen, wit als sneeuw…

plaatje in het glanzend wit zoals het altijd was sinds de Gouden Eeuw?…

in zuiver witte kristallen oneindig, doorschijnend glas, valt stille sneeuw, dwarrelend op de adem van de wind, zacht, uitdagend, maagdelijk wit, bedekt de sneeuw geil glinsterende olievlekken van meedogenloos asfalt, de sneeuw verbergt het vuil van de gewone straten, met donzig wit, bedekt zij alles wat ik vergat, verbijsterend mooi, de stilte…

ik loer naar beneden naar de dorpelingen in de sneeuw de sneeuw, die als een winterse streling hun gezichten streelt ik heb maanlicht in mijn ogen ruw en donker is mijn vacht als schors van de bomen waaronder ik wacht op de mooie herdersjongen zo maagdelijk blank en zoet van geur die het wit van de sneeuw zal veranderen in een bloedrode…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Glijden over zee als grijs-wit gekleurd wonder proef je de vrijheid.…

Kristallen van sneeuw dwarrelen door de lucht om te landen eerder dan ze dachten als een wit tapijt. Net als de tijd smelten ze weg. Voor je het weet ben je verder als in een zucht. Een halve eeuw... smeltende sporen in de sneeuw.…