Alle inzendingen over snoeper OR zoet

Zo vliegen de beien uitgelaten in de lavendelstruik van zoet naar zoet.…

Zo verleend de lavendelstruik in de zomer de zoemende bijen plaats aan op alle mooie comfortabele zitjes en bied ze heerlijk zoete hapjes aan. Als spelende kinderen uitbundig en enthousiast, gelijk zo vliegen de bijen uitgelaten in de lavendelstruik van zoet naar zoet.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

roep ik hen van verre toe ja, verdikkeme wat fijn dat u het ons meldt dat is van de eerste bustehouder gedragen door mijn oude grotemoe mijn opa was directeur die snoeper fabriceerde fijne lingerie zij droeg derhalve een directoire en was ongevraagd zijn mannequin voor de notabele fine fleur dag en nacht stond ze voor hen klaar…

vleugel trilt het schors tekent groen afzonderlijke gezichten bereiken de grond waar boomverlatende takken zoeken naar werkelijkheid de dwaas de romanticus ontrouw verliest zich in brandend verlangen de ander bidt tot één G in een onvruchtbaar gebied wassen zij zich handen tot de snelstromende rivier tot sneeuw bevroren smaakt zo zoet…

Hoe zoet was de druk van uw hand! Hoe zoet was de kus van uw mond, Toen ge, d’arm om mijn schouder gestrengeld, Mijn zuchten met kussen gemengeld, Mijns harten verlangen verstondt. Lief meisje! Hoe zoet was de kus van uw mond!…

Ik ken een vrouw die continu zweeft En met hart en ziel haar liefde geeft Ik ken een vrouw zoet is haar lach Sprankelend mooi verkikkert elke dag Ik ken een vrouw warm vlinderzacht Kriebels vol liefde de dag en de nacht Ik ken een vrouw die dromen maakt Zal delen met hem die haar diep raakt Ik ken een vrouw ze streelt zijn hand…

ik ben Herman als ronde oliebol wil ik graag sucade en krentjes door mijn deeg plus een scheut bier voor wat losbolligheid mijn platte nichtje Susan appelflap zegt dat zij frisser is van beet poedersuiker bedekt ons als zoet familietrekje…

Wie 'In de Here' is gaat naar de hetero-hemel wie 'van de heren' zijn naar de homo-hel en voor foute vrouwen hebben we nog een heidens 'hemels' eilandje! --------------------------------------------------- De christelijke fundamentalisten in Nederland weten wel raad met onze zeer lang bevochten en uiteindelijk verworven "gelijkwaardigheid…

Alles ruikt naar chocola de pepermunt is voor na achten die mevrouw van nummer 112 steekt een stukje puur tussen haar kunsttanden, haar lippen donkerbruin zelfs de donshaartjes op haar bovenlip kleven zoetgeurend aan elkaar als ware het een gel die een breekbaar gezicht bij elkaar houdt Ze likt haar lippen, de mondhoeken krullen alles…

Mijn suikerbeestje heeft me weer zo lief De tijd dat wij voortdurend heibel zochten Elkaar de hele dag de tent uit vochten Is nu voorbij, ik ben haar hartendief Zij hakt mij niet meer en publique in mootjes Ik bak met haar alleen nog zoete broodjes.…

Ik ben op weg dwaal en draal op twijg, op bloem Op weg door blauwe luchten op m'n vleugels: zon Het dwalen en dralen nooit echt moe Voldaan na elk bezoek aan een bloem het zoet te proeven.…

De herinnering aan jou streelt nog immer zacht mijn huid Krult mijn lippen in een glimlach Warm en hemels zoet proeft nog je stem…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Liggend onder de bomen van wilgenteen en zoete bloemen en bewierookte ruimten die van Maria spreken? die in jou de vonk van verlangen heeft gelegd? gaan we dan samen in de boot van verlangen door stromen en watervallen op zoek naar onszelve? in zoete geuren en ontmaskerde gezichten? in vrije geluiden en geopende armen?…

daar zit ik dan en mijn hart drumt de blues hand aan de voet van een glas bloedrode wijn die bij elke slok zoeter smaakt net als je afwezigheid het zijn de laatste -niet de glazen- maar bittere tranen die ik verdronken heb om, ja om wat om de gedachte dat ik iets missen zou -wat er nooit was- de tweekwartsmaat waar ik zo van…

een vlinder met natte vleugels nog vers uit de cocon met verbaasde ogen het felle van zijn eigen kleuren en dan die bloemen ze wiegen zo mooi in de zon op hun ranke stengels om te stelen dronken van die zoete geur fladdert hij verrukt van geel naar rood naar blauw een regenboog…

Als liefde zo zoet is als fondant waar een zoetekauw van watertandt dan is er hoop. Als liefde zo zoet is als marsepein dan kost het je ’t gebit en zijn het gaten waar je mee loopt.…

vanuit haar ivoren toren regeert ze over haar onderdanen wie danig uit de pas loopt straft ze af met haar hautaine blik die als ze kon doden heel veel graven zou delven op haar dodenakker waar levend begraven slachtoffers nog immer knekelen en in de nacht hun botten laten rammelen vuurspugend uit ingekaste holle ogen met eendere schedels…

Als je weet van elkaar, over last en lust van liefde en haat zoet en het zuur hoog bij laag. als je elkaars geheimen kent, tot het diepst van de ziel. dan overwint liefde alles.…

in goud gesponnen draden als liefdesmelodie van hart tot hart in vleugelslag guirlandes gedragen door de wind als een fluistering tot ver over de horizon ooit was jij mijn lief maar jouw ogen sloten in eeuwigheid nu brengt jouw warmte me een glimlach vol herinneringen bitter en zoet omdat houden van meer dan liefde is en was…

najaarsregen, een wankele tafel waarop menig woord werd doorwoeld, een halve kop koude koffie, naamloze suiker onaangeroerd ik mijmer over wat ik bezit en schets u een beeld u mag zich er vrij in bewegen biedt het ruimte om mij te zien en wat ik achterlaat hoort u het waggelen van mijn pen op de manke tafel terwijl de regen tegen het raam…

weinig woorden waren nodig om pijn te voelen in de blinde nacht afgeworpen tot aan de laatste draad de kleren van de taal de zoute poëzie van afscheid brandde weerloos op onze lippen…

Het is zo anders dan weleer het is niet minder ook niet meer nog steeds voelt toch hetzelfde ik houd echt van jou steeds weer ‘k voel mij nog steeds blij als die keer dat je tegen me zei dat je hart tot de hemel welfde toen ik vroeg, kom vrij met mij en samen in die mooie tuin daar aan zee achter die hoge duin lagen we gelukkig en tevree…

allemaal niet voelen Geef er aan toe Voel ik in mijn lijf Het doet pijn, wat is dat lastig Ik wil het niet, rot op Ik haal diep adem En voel hoe een warme gloed Vanuit mijn samengetrokken buik Langzaam door mijn lichaam trekt Ik kan het niet tegenhouden Ik wil het ook niet meer Het brengt rust en verdriet tegelijk Ik voel de pijn, de zoete…

Dus... ik ben voor 's zondags, hij voor de week ? dan is hij oud brood en ik weer de cake. hij houdt van Aspe, ik houd het bij Claus, ik lees de Russen, hij geilt op Mickey Mouse hij houdt van Straus, ik verkies Mahler ik houd mijn haardos, hij wordt steeds kaler Woont hij in Kessel dan ik in Parijs maak ik het bont dan zweert hij bij grijs…