Alle inzendingen over somberen OR huis OR bestaan

- waarbij de vraag 'Heb ik ooit bestaan?'…

op het oog een doodgewone huis tuin en keukenschilder die de restauratie na restauratie voorziet van vrolijke tinten met ongekende ijver geeft hij kleur aan een voorheen somber wachtverblijf als een tovernaar met slechts een kwast legt hij de basis voor ontmoeting en het afscheid van morgen...…

Vandaag werd ik spontaan getroffen door een aanval van lichtvoetigheid, waarvoor geen therapie bestaat, dan zéér sombere gedachten. Mijmerend ga ik zitten op een bankje. Somber denk ik aan de zinloosheid van ons sterfelijk bestaan. Mijn donkere wolken werden getroffen door een aanval van de zon. Ze verloren na een nutteloze strijd.…

Het witte huis krijgt Voor het eerst in haar bestaan Een ander kleurtje…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Verdrietig is nietig is somber is zwart het rottend blad bevestigt dat vergankelijkheid verstilt de tijd klaagt de viool verdriet lijkt vandaag mijn parool…

Voel ik mij somber, treurig en alleen, het liefst drink ik dan zonder rantsoen, maar ‘k geef me niet over aan geween, ga mijn weemoed in een versje doen. ‘k Geef mijn somberheid een haven, is het volbracht, dan ben ik opgelucht, de treurigheid is weer begraven, en soms tevreden over mijn pennenvrucht.…

Oké, het is een sombere dag, die ik zomaar beleven mag, de regen, deert me niet, de wolken zijn prachtig, zie je dat niet? Niks geen sombere dag, doe zolang je kunt en LACH!…

maandagochtend bij luwte van dit traag ontdooide lichaam ik kijk in mijn zeespiegel en zie een naderend eiland het tijdstip is onbeduidend want niets blijft bijvoeglijk voornaam de vroegte oogt nogal waterig aan het einde van de sneeuwrand met mijn hals over kop trekken tranen over beslagen glas blauwe maandagen, grauwer dan grijs…

Tranen druppelen op de bank Geen zorgen Je ziet ze niet Warm en nat rollen ze Over mijn wang Ik ben alleen Mijn hoekje van mij Zo alleen Alleen met duizend tranen Elke druppel Een zee van spijt Een zee van teleurstelling Een zee van angst Help me Help…

Als het dwalen van de geest ook dwalen wordt in daden, en bekende wegen worden onbekende paden, dan komt somberheid in huis en moet je naar gevoelens raden.…

Komt u dat ook zo bekend voor, mevrouw, meneer, u gaat van huis met een paraplu tegen het regenweer. Na uw afspraak schijnt dan alweer volop de zon, heel ander weer dan toen uw reis zo somber begon. Tevreden thuis en dan pas krijgt u het in de gaten: Verrek, waar ik heb ik nu mijn paraplu weer gelaten?…

Het leven is het leven waard al is het vaak ook erg lastig vrolijk kijk je de wereld in maar somberheid is machtig Vreugde bij geboorte verdriet bij de dood blijdschap om van alles dagen wegen soms als lood Je hebt jezelf gemaakt tot wie je nu bent Alleen die ziekte daar raak je nooit aan gewend Wees blij met wat je nog kan somber…

het is niet door de regen dat ik een huis bouw rondom een rusteloze gedachte noch door het vilten mos - een trage stroom die stenen streelt- het is niet omwille van het gesuis dat sluimert als een sombere wolk tussen kale muren en verspilde tijd het is om het geluk te vinden -een gevleugelde liefdesdrift geborgen in een onvergankelijk…

jij blijft me bij want bij jou voelde ik me meer dan vrij vrienden voor het leven zou dat echt bestaan mocht het waar zijn dan hoop ik dat een vriendschap als deze blijft bestaan…

de werkelijkheid van werken en mislukken, de stinkende ondankbaarheid van de wereld de hardheid van het bestaan Maar de mannen vertellen sterke verhalen, lachen om de waarheid en proosten hoog op de paradijsdagen die Somber en Precies niet kunnen verdragen Wij bouwen geen muren om ons feest, vrede op aarde wil overal heen…

Laat me je gastheer zijn in het huis dat het mijne niet is. Ik weet dat er geen woorden bestaan die troost kunnen bieden aan deze staat van ontheemding.…

Vandaag wachten nieuwe mogelijkheden, die gisteren onmogelijk konden bestaan. Mensen communiceren als nooit tevoren. Wanneer het straks licht wordt, wordt ook de nacht weer morgen. Ondanks alle sombere voorspellingen, krijg ik dan weer zin om op te staan. Nieuwsgierig…

de grauwe lucht van buiten dringt door tot in het huis het maakt mij echt niet vrolijk echt weer nu voor de buis belangrijk toch een zonnestraal die geeft wel energie maar, kom, ik heb genoeg te doen maar mij ontbreekt compassie het weer maakt mij een beetje somber de buitendeur weer dicht ik hoor geen vogels fluiten nu maar 'k doe toch…

Door mijn sombere Hersenwerk - misschien Wordt het morgen beter…

's nachts in mijn verstijfd bestaan is hij mijn enige bron van hoop en licht hij houdt de balans in evenwicht en roept telkens weer mijn naam hij wil mij met zijn schijnen beschermen tegen sombere gedachten die ontstaan in duistere nachten mij in mijzelf laten verdwijnen hij beschermt mij met zijn stralen tegen kobolten, trollen en geesten…

ik zie je in het strijden in somberheid aan het verleden lijden terwijl je keuzes hebt gedaan je zou je vrijer willen voelen en niet gebonden zijn aan al die doelen die houvast leken in bestaan vergeet de wereld eens die je heeft opgevoed, want dat wat vroeger opgeld deed is tegenwoordig niet meer goed je bent een ander aan het…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik zag je gaan als deel van de dampkring een wolkje op weg naar de maan gevangen in het jojo-spel van water en nevel in het luchtig en vluchtige onder zons bevel jij speelde als geen ander de drie fases van bestaan liet lopen waar de modus was gaan verdruppelde in mistige tijden liet somberheid oplossend versnijden…

Alleen in mijn kamer Alleen in dit huis Lid van een familie Maar eigenlijk nooit "thuis" Wonend bij elkaar Leven apart Mijn leven nu Doet pijn in mijn hart Eigenlijk niet vrolijk Somber gestemd Het masker blijft op Zodat niemand mij herkent Dit leven voelt zwaar Een steen in mijn maag Ik val mensen lastig Als ík een keer klaag…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…