Alle inzendingen over spanning OR rust OR rusteloosheid

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

liggen op soliditeit gaat lijken Tot chaos normaal gaat schijnen Zal kalmte met spanning overhoop liggen en rust met drukte…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

De vertaling van de Joodse tekst: Jeruzalem van goud En van koper en van licht Zie, ik ben een viool Voor al je liederen De heldere lucht boven de bergen De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Haar handen rusten in haar schoot, dan weer dwalen ze, handen die ooit, nooit stil konden liggen, ze weet nu niet, wáár ze te laten. Net als haar hoofd, haar héle lijf, haar geest heeft dit leven al verlaten. 't Begin van het einde, of een nieuw begin, niemand die het zeggen kan....…

in de nacht komen de beelden van geweld gesloten ogen kleverige vlieg op je vel sla ze weg vind labyrint naar overdag daar komen beelden met open ogen ontduik geweld vlucht in dromen…

plaats van verzilting van mentale aanslagen die naar gelang het duurt, steeds levenslang vragen bij zich dragen en gekoesterde littekens achterlaat in het verstand met z‘n wonderlijke inblazingen en dat het er op neerkomt, wat slechts een uitstel van executie is, raakt iedereen, maakt alles relatief en gelijk, toch in de ziel een rusteloos…

Tussen rusteloze spinsels dwaalt de slaap verloren rond kan geen ruimte vinden voor een echte eigen plek In de luwte van de chaos waar geen maanlicht valt probeert het schaduwbeest de nacht te overleven Met zware zwarte vleugels vliegt het dwars door de tijd naar het land van bloemenhoning waar een zoete rust zal wachten met de morgen…

voor een vertaling Ik sluit de ogen al doet het pijn Ik mediteer over al het zeer Ik absorbeer en win terrein Mijn grote hart is even kwetsbaar als teer Het grote denken krijgt me klein Er is rust die ik verdien en zoveel meer…

het spook der eenzaamheid loert in de nacht passie dwaalt rusteloos tranen omdat ik je gezicht zag in het donker geluk en kwelling oh, ik mis je… ben tot niets in staat lachwekkend is het ook wel als dwaze verliefden die elkaar missen al na een paar dagen hoort zo niet bij mij.…

Is eenzaam zijn Echt eenzaam Een straf Of juist een zegen Mij voelt het als een straf Ik kan er niet goed tegen Ik haat het echt Het doelloos dwalen Het zwerven in mijn huis De nutteloze uren Dat eeuwige gehang En het staren naar de buis Ik haat de stiltes die er zijn Het kille internet Maar het ergst haat ik dat rotgevoel Als ik alleen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Wie de rust zoekt in zichzelf Kijkt niet naar anderen Die zijn immers rusteloos Wie de rust zoekt in zichzelf Kijkt naar binnen ipv naar buiten Wat je van binnen voelt zie je niet altijd aan de buitenkant Wie de rust zoekt in zichzelf Droomt over morgen, maar beleeft het vandaag Wie de rust zoekt in zichzelf Snapt niet wrom anderen…

De regent Zit op zijn stoel Hij doet niks, hij denkt Een heleboel Het regent Een symfonie van klappertjes Druppeltjes, vallertjes Uien en patattertjes Ruilen de verkrachtertjes Zichzelf in voor zichzelf Vergeten dat de ander Meer is dan henzelf Misschien een tweede helft Misschien een eerste helft Of drijven de bedankertjes Zinkend…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Lichaam dat Met gesloten Ogen tot Rust komt, Spieren en Vezels waar Alle spanning Uit verdwenen Is Alleen de adem Nog die merkbaar Aanwezig is, die In en uit gaat Met het aanrollen Van de branding Die ik in Het onderbewuste Hoor - Na de ruisende Vloed is het Totale rust Die overblijft Als het in mij…

Wat ik me niet meer herinneren wil, wordt versnipperd in oude molens, die rusteloos blijven malen. 's Nachts gaat al dat werken dóór. Nachten zijn bedoeld om te slapen. Geen gedoe, rust is wat ik wil. Stilte wil ik, in mijn vermoeide kop. Helaas, mijn molens blijven malen.…

voelde zand van het strand in een rusteloos glijden heb de golven laten betijen in opstandige vloed ik pakte je hand vond de schelpen die jij had ontmoet ze vertelden van leven hun vrucht reeds gegeven het huis op de vlucht neem nu je rust kom terug want morgen is er weer vloed te beleven…

Je bracht licht in het duister en was bij duister in licht Bij zaken, die het daglicht niet velen kon, brandde jij Je was bij zaaien en bij sterven Donkere dagen nu jouw vlam voorgoed ons delen dimt - want ook jij had je duur - Nu alleen geef ik vuur aan kaarsen en doof brandend…

de spanning hangt ergens, tussenin niet snijdend eerder afwachtend, vragend blikken mijden aanraken wordt na gelaten ontkenning blijft aantrekking ook onder de oppervlakte overheerst het warme gevoel…