Alle inzendingen over speld OR keukenrolkoker OR kamerlinde

[fragment] Een stilstaande auto een lamp een doosje lucifers dat op tafel ligt een klok die stilstaat een standbeeld een schilderij een kleur een vliegtuig dat buiten gehoorsafstand is een speld een rebus een postzegel een oog een chocolaatje een weiland een drempel een getekend poppetje een vingerafdruk een plafond ----------…

hoeveel ruimte heb je om een vlucht naar voren te maken over je schaduw te springen en de hemel te bestormen hoeveel tijd vraag je om vriendschap te verbreken gedachten los te laten en de leegte leeg te maken hoeveel stilte laat je binnen om een speld te horen vallen de woordenstrijd te staken en de liefde te vieren…

het leven los van draad geen speld in die hooiberg het licht en donker in een verschrompeling de precisie vast geklonterd bengelend aan de buitenkant van de hemelrand wentelend in een raadselachtig spel maar ik… klop met mijn knokkels op jouw tere huid gewichtloos laat ik jou vluchten littekens en wonden likkend…

Nazomertje zoet, je zinderende zaligheid speld ik op mijn hoed langs wegeltjes van rust, langs paadjes van weldadigheid, langs holle wegen als groene tunnels en bolle boomgaarden in oranjegloed. Ik wil geen minuut missen, geen uur verzuimen, jouw dromerige fruit heeft iets goddelijk zoet. Ik lik vingers en duimen.…

Verstrengeld in onbehagen mijn hart herkent zijn ritme niet meer verdwaald met zoveel vragen antwoorden onvindbaar in een kille atmosfeer Verstrengeld in onbehagen verlamming op een voetstuk constante onrust is aan het knagen een speld in een hooiberg van geluk Verstrengeld in onbehagen leven in een eeuwige ijstijd helder denken is aan…

BEVLOGEN IS VERVLOGEN Ondanks overbevolking kun je een speld horen vallen vingervlug is de mensheid opgezogen er zijn geen sprekende woorden meer een narcoticum heerst overal vallen en opstaan in de wiegende tram een bejaarde tussen twee stokken slingert van voren naar achteren geen reiziger kijkt meer op of om de smartphone heeft zijn…

onder wolken van lood tekende ik sporen in het zand in smeltende hitte schreef ik een goddelijk woord ik vluchtte voor beelden van de krokodil doofde de vlam verbrandde mijn ziel vouwde een zingende vogel van papier fluisterde mijn traagste gedicht ik spelde mijn naam op de schutting uit de binnenste muren kwam geen enkel geluid…

Ik nam haar mee aan de hand van niets om alles te ontdekken. Liefde als een kompasnaald die de richting aftast om jou te vinden. Liefde als een spel gevonden in een hooiberg uiterst prikkelend. Liefde als een fiets de ketting goed gesmeerd elk tandwieltje telt. Liefde trekt sporen mijn hart timmert aan de weg het regent spijkers…

diep en pijnlijk nam het geweld bezit van je het kroop onder je huid een ijzige stormwind was het die je oppakte om je dan weer neer te smijten de rode draad van je brieven sliepen op zolder verborgen in een bleekblauwe kist omzichtig stofte zij je zieleroerselen af woord voor woord spelde ze wat je schreef na honderd…

Ik zocht naar een speld in een hooiberg om de hooiberg te vergeten, zoals ik jou vond om voor altijd te onthouden. ---------------------------------------------------------- * Dit vers verscheen in 'Hollands Maandblad' 12 (2004)…

Vandaag werd gepast en gedragen door raven de laatste gezant van de stilte begraven Het was niet zijn land dat vreemd van verbazen zich enkel nog vond in trillende glazen Hij stierf op straten in eindeloos razen waar spelden verloren slechts vielen voor dwazen Vandaag werd de stilte door raven begraven slechts een huilende hond…

in een bijbels sprookje verschenen op wonderlijke wijze tekens aan de wand van het paleis van Belsazar ze spelden groot onheil als goddelijke straf voor de verwoesting van zijn tempel vandaag staan de tekens als moorddadig geweld en genadeloze terreur bloedrood en kamerbreed op ons netvlies geëtst we willen ze niet zien en…

Zoek geen speld in de hooiberg als je pijn hebt in je donder maar ga naar de fysiotherapeut die drukt en drilt als een boor en zet ‘n naald op de pijnlijke plek prikt je niet lekker maar niet lek laat die plek wel lekker sudderen als oma’s draadjesvlees in de pan je wordt losgemaakt, vrijgemaakt van ongemak, pijn, ‘t voelt als herboren zijn…

ik heb jou altijd mijn eerste woorden gestuurd uit de zomer van mijn hart verpakt in de mooiste lentekleuren zongen zij al voorjaar toen de laatste sneeuw nog niet gesmolten was wij die altijd samen spelden in diepgang ons gedicht opstelden om zo de warme empathie te leren van samen leven in proberen onze liefde op wit papier…

een vlinder vroom en bijbelvast stond in de vlinder-zondagklas bekend als vliegende fantast zo sprak hij bijna ongepast dat hij de here Jezus was vaak als ‘de heer’ was opgekrast klonk luid het ‘deo gratias’ toen vlindervanger Benedict hem met zijn vlugge vlindernet uit hemelvaart had opgepikt en met een speld als bajonet zo spijkerhard…

Mijn droom is een hoop stil jij - de ochtend vrees ik als een speld in de lucht.…

lijden lag licht te weken tussen dons van zacht vermoeden geen gevoel gaf meer genoegen dan te zwelgen zonder reden ogen zwommen achter glazen geniepig glurend door het vocht dat opgewekt meer tranen trok dan voorspelling kon beramen onderhuidse spelden prikten punten in onschuldig weefsel als een woekerend verzinsel waarin waarheden…

lijden lag languit te weken tussen dons van zacht vermoeden geen gevoel gaf meer genoegen dan te zwelgen zonder reden ogen zwommen achter glazen geniepig glurend door het vocht dat opgewekt meer tranen trok dan voorspelling kon beramen onderhuidse spelden prikten punten in onschuldig weefsel als een woekerend verzinsel waarin waarheden…

Als een speld in een hooiberg. Verwelkom je mij in het schilderij op de gang.…

Jij legde woorden op mijn ogen blinddoekte mijn ziel in zaligheid wij lieten ons gaan en waar de zee zich terugtrok omarmden wij de welving van de nacht lepeltje lepeltje jouw armen gevouwen om de mijne speelde je mijn vingers een voor een open en weer dicht één sloop waarin twee kussens er was werkelijk geen speld tussen…

Als ik gewoon de i, de k, de h, de o, de u, de v, de a, de n, de j, de o , de u, zorgvuldig spelde, zou dat een gedicht zijn?…

Geen speld in voor- en tegenspoed zal interrumperen. Dat was ooit dromen voor een gouden verzilvering. Nu draait de B-kant van de driftig gedraaide single. Met het gevoel als souvenir van de laatste tinteling. De bliksem laat jouw gezicht met voltage reflecteren. De alternatieve harde volume speelt als donderslag.…

Mijn horoscoop heeft mij verteld U moet iets dierbaars los gaan laten Sindsdien ben ik in alle staten Zoek ik in hooibergen een speld Zovele dingen zijn mij lief Zovele mensen, planten, dieren Zo vaak wil ik het leven vieren Ook al behelst het ongerief Nog steeds is er geen fair verdelen En zijn er dwazen aan de macht Het zal toch niet…

Speld zoekt hooiberg om in te verdwalen naald zoekt draad om de boel aan elkaar te naaien. Appels en peren zijn heel verschillend maar als zij op de grond vallen maken zij hetzelfde geluid. Mooi is goed om naar te kijken stilte verdicht het woord de liefde zet zich voort.…

Een ochtend waar ik een speld kon horen vallen kwamen jouw woorden in stilte met royale kracht en werden jouw zinnen passioneel geaccentueerd met je temperamentvolle stem en tevreden glimlach.…

het duurde zolang zoiets duurt langer dan een ogenblik, korter dan een eeuwigheid gevangen tussen binnentijd en buitentijd met een vaste periode tussen aankomst en vertrek zo bevroren als ijs, zo hard als graniet geen speld tussen te krijgen ‘ergens moet je een grens trekken’ daar stonden we dan de telefoon thuis laten liggen de sleutel…

het kouder kaatste blauwer uit het lege firmament spelden prikten licht goedkoper dan het leds equivalent daar waar zon in geel en rood haar huishouden viert spoort ook maan gesikkeld zijn talloos laatst kwartieren aan vreemd dat mensen zonder tijd door maneschijn verblijd gaan feesten met familie en vrienden op gezag van…

Je kon een speld horen vallen, een waterdruppel van een lotusblad. De zon bewoog traag tussen de heuvels twee handen die een oranje ballon probeerden hoog te houden. Dit spel zonder grenzen.…

Verborgen onder het zoekend oog van de oncoloog die je gerust stelt het is maar de grootte van een speld. Wat zegt hij nu Wat is er aan de hand Het was maar iets kleins Onbenulligs zei de huisdokter.…

Verborgen onder het zoekend oog van de oncoloog die je gerust stelt het is maar de grote van een speld. Wat zegt hij nu Wat is er aan de hand Het was maar iets kleins Onbenulligs zei de huisdokter.…