Alle inzendingen over steeds OR dromen OR verliezen

Dromen zou ik kunnen verliezen aan het geluk van slapeloos verlangen naar jouw lach die alleen echt is wanneer je naar mijn ongeluk kijkt.…

als ik jou nooit meer spreek kan ik net zo goed dood gaan heeft het leven voor mij geen zin al zijn er nog zoveel mooie dingen alles is vreugdeloos en leeg waar ik ook aan begin…

In een diepe schaduw verlies ik alle kracht Maar er is altijd een zonnestraal die het ijs doorbreekt En steeds weer de nacht verteert Jouw warmte doet het steeds weer Hoe dichter ik bij jou ben Hoe lichter ik de wereld zie Jij doet het steeds weer Zonder vragen, hoe komt het weer…

Steeds meer chronische zieken Steeds meer regen Steeds meer absurde bliksems Steeds meer idiote moorden Steeds meer kankerpatiënten Steeds meer oorlogen met fatale gevolgen Steeds meer haat en nijd Steeds meer, en wat kunnen we ertegen doen? Steeds minder.…

steeds denk ik aan jou, zie je in gedachten voor me. Jouw mooie spekende ogen, ik zoek jouw blik, voor mij een gestolen moment. steeds denk ik aan jou, vraag me af of het goed met je gaat, besef dat ik jou mijn liefde niet kan en mag geven. steeds denk ik aan jou, hoop dat je altijd die lieve zachte man blijft die je volgens mij bent.…

voorbij de stad zweven koeien in de ochtendnevel, schuinsweegs beschenen door een opgloeiende zon verscholen in coulissen, zet de ochtend de wei in brand stralend door takken in de knop gebroken want de gemeente heeft hier een industrieterrein gepland…

Steeds vaker denk ik aan jou. Steeds vaker droom ik over jou. Steeds vaker besef ik dat ik steeds meer van je hou... Door mijn hartje te volgen kwam ik bij jou, ik vergat alleen iets mee terug te nemen. Mijn gedachte is namelijk nog steeds bij jou. Sidderen & beven en passioneel gedreven is hoe ik zweef met jou in mijn leven!…

Herfstzon streelt mijn huid Het licht van de dag waarop jij de dood opzocht…

Ja, dat doet een droom, ik voel iets dat er niet is – er niet meer is: jij.…

Want mijn schaduw blijft rusteloos en dwaalt mijn dromen voorbij wanneer ik mijn herinneringen steeds verlies en de tijd en de wind alles bespelen en verdelen over eenzame gestalten en verloren gedachten die alleen in het bange daglicht nog hun stem vinden.…

over wat ik wil bereiken Steeds het onbekende kiezen onzekerheid verliezen het niet comfortabele went ook daar raak ik in mijn element…

In de lachende stilte van het levenloze debat kijken ogen waar ze gewenst zijn omdat ze niet eenzaam vragen aan de spiegel wie wie hen nog geloven wil als het vragende licht van de tv hun laatste hoop is en alleen de afstandbediening een trouwe bondgenoot blijft…

toen de dag niet meer bestond toekomst een verleden kreeg stonden zij verloren in het donker samen bevroren in de tijd zonder weg en zonder woorden alleen in de verlatenheid nu gaan zij de weg terug niets heeft meer een vaste plek in die eeuwigblije kamer tussen bad en babybed verliezen zij de tijd tastend in het donker raken zij zichzelf…

En als ik ga... Terwijl jullie nog hier zijn, weet dan dat ik verder leef vibrerend in een ander dimensie achter een sluier voor jullie verborgen. Jullie zullen me niet meer zien maar heb vertrouwen... Eens zal de dag komen dat we samen zullen zweven eens van elkaar bewust... Maar eerst geniet ten volle van het leven. En als jullie…

M’n hoofd staat er niet naar. Ik wil het het liefst voorkomen. Diep van binnen ben ik je dankbaar voor wat ons is overkomen. Ergens heb ik het idee: ‘Waarom ik altijd?’ Maar toch word ik, heel gedwee, door mijn gevoelens misleid. Het enige wat ik ervan leer, is dat ik verleiding moet weerstaan. Want keer op keer gaan er door mij mensen…

Alsof gordijnen steeds sluiten en spiegelbeelden verzinken waar ik ben en waar ik nieuwe woorden zoek.…

Niets meer te verliezen Vrij zijn Om voor jezelf te kiezen Niets meer te verliezen Een wereld te winnen…

Mijn liefje, ik moet je verliezen. Ja, nee, niet meteen, maar het komt, het moment dat we niet kunnen kiezen, waarop, ongerijmd, alles verstomt, waarop wij niet meer ons, niet meer wij, op een keer zonder weer, zonder waar wij elkaar en ik jou en jij mij, niet meer nu, niet meer hier, niet meer daar.…

alles sterft ja, ik weet het wel de vogel, een bloem het hart, een mens mag ik missen… mag ik huilen… als kraaien in zwarte verenjassen een herfstschreeuw brengen steeds, steeds dichterbij mag ik missen… mag ik huilen… om toen, toen die warme dag dat de koude wind een huid kwam schuren en het verliezen rond het stille sprei…

Verdriet bij een ziekte verdriet wie kent het niet verdriet bij een scheiding heftig verdriet zoals je vaak ziet Iemand die dierbaar is, te verliezen hoe dan ook een wisselend gevoel gevoelens die je niet kunt beheersen iets wat gebeurt met een doel Je gaat op zoek naar onbeantwoorde vragen je gaat iemand missen tot en met je bent er helemaal…

Olympische kampioenen, verstaan ook de kunst, om dapper te verliezen. Verliezen? Geen goud dit keer. Zilver! Vanwege een tiende, van een seconde!…

Soms ben je het laatste waar ik van wil dromen, vaak ben je de enige er in.…

sluier jouw droom in een waas vol tranen breek het verdriet dat langzaam vergaat omhels de lach die jij nooit zult verliezen maar die even verscholen jouw droom verlaat…

Je kunt jezelf verliezen in een speciaal persoon alsof je gaat verdrinken het overkomt je gewoon Nooit kunnen dromen dat mij dat overkwam mijn hart écht verliezen voor hem in vuur en vlam Mezelf helemaal verloren in een liefde van één kant mijn hart ging kopje onder en gevoelens waren gestrand…

Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever, verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet. Spied naar muggen, larven en een rare parasiet. Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever, naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant. Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband. Ik fantaseer, geniet, 'n…

Mijn gedachten zijn als muzieknoten toonladders die een lied componeren, is het om een hele groep te laten zingen, dat scandeer je in de nacht steeds weer.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Slapen, als dat kon zonder dromen, was mijn bed mijn toeverlaat, laat de droom mij toch verliezen, de droomwereld is wat ik haat.…

Wanneer we onszelf verliezen, wat verliezen we dan precies? Verliezen we dan ons leven? Gaan we dan smartelijk, op sterven na, dood? Wie zijn die vaders eigenlijk, die ons nog steeds vertellen, wie we waren, wie we zijn? Waren we ooit in eigendom, van onze eigen moeder, die ons angstig baarde?…