Stemmen in de herfst
Verlaten kleuren verliezen hun pracht.
Afstanden zijn leegtes die weinig verschillen
of echo's weer hun hoop teruggeven.
Geluk is een koud woord geworden dat ik verstoppen wil.
Want mijn schaduw blijft rusteloos en dwaalt mijn dromen
voorbij wanneer ik mijn herinneringen steeds verlies
en de tijd en de wind alles bespelen en verdelen
over eenzame gestalten en verloren gedachten
die alleen in het bange daglicht nog hun
stem vinden.
Geplaatst in de categorie: emoties