3809 resultaten.
Geen grens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 132 van de tong,
om de geestdrift te bedrijven,
roert zich opnieuw, komt naderbij,
beklemt in alles wat zich
onderscheidt, komt in lauwe
tranen dichterbij, daaruit peil
ik wat er nog te verwachten is
uit deze gaven, wat heb ik zelf
te vergeven, waar ik schuld aan
had, te voldragen tot het einde
waar geen grens meer is, alleen
een zwarte steen…
aan de dichters van steen
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 548 er glijdt
een stukje Nepal
langs mijn schaduw
muren ruiken vers en verzen
naar mokka puur
en een heel klein beetje Hans
ik schroef
het uitgebroken licht terug vast
in dit ommuurd bestaan wanneer een lied kunst werpt
tegen de oudste ramen
heel even geeft dit leven me
het warme zaad
vivre
et un poème d'amour, des mots…
Kinetische tijd
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 177 spinnenrag door
de motten van verbeelding, het
blijft zoals het is, veranderd
alleen de norm, het schrijdt
naar binnen, voelt leeg en koud,
een bekend gezicht bekijkt
me vanachter tralies in een
regenwoud,ik schrik wakker en
dacht, afgelopen het blijft
nacht, de luiken zijn nog
dicht, het dagend licht is me
vergeten, tik tegen de stenen…
Ridders van de vuren tafel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 617 tikken van tafelbestek
het barsten van de stenen kruik
waarin we het depot bewaren
van uitgeperste jaren…
Uit Losse Stenen
netgedicht
4.0 met 113 stemmen 3.988 Ik heb voor jou, uit losse stenen
een heel klein eilandje gebouwd
niet zo heel stevig welbeschouwd
want later was het weer verdwenen
de stroom sleurt zo de dingen
een wereld van voorbij gaan in
waarna ik weer opnieuw begin
wat blijft zijn de herinneringen
soms vind ik langs de oever vrede
en toont het water oude beelden
van wat…
Zonbeschenen, (Haiku’s)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 154 Zonbeschenen steen,
heet zonder af te koelen,
zijn wij, in het nu.
Boot, die het land verlaat,
zon die op de toppen schijnt,
gevlucht zonder doel.
IJverige mier
die met dode vliegen sjouwt
wordt een centaur.
Naast mijn schouder loopt
een vriend die niet meer bestaat,
straks word ik ouder.…
sluit de stenen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 300 in het woord
van de avond woont
een donkere schaduw
waanzinnig broos
hij draait zich om en om
in mijn hoofd, verscheurt gelaatstrekken
tot groteske vogels, nog lelijker
dan de as waarin ze hun vleugels zoeken
ik breek de stilte tot bestemming
verzwijg mijn zinnen voor ieder
die mij draagt
ergens vallen stenen, eenzelvig
in hun vlucht…
Mise-en-scène
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 en bovendien
Van mening zijn dat ze de pas
Wordt afgesneden door bewegende
Handen achter hout
Terwijl dagen opnieuw lengen
Nachten stervend korter zijn
Hanteert de schilder zijn penseel
Dichten schrijvers uit een brij aan woorden
Vastgelegde structuren van
Problemen ontstaan door meningsverschil
Authenticiteit
Met een waarheid in steen…
Een najaarsblad
poëzie
3.0 met 5 stemmen 668 Ik voelde zwéven weer
Mijn hoop op brede veer,
Ik wierp de dode steen
In 't meer, waar zon op scheen.…
ik werp een steen in het heelal
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 222 de sterren zijn moe
ze vallen een voor een
mijn dromen uit
ik ga niet meer naar binnen
en verberg het heelal
in mijn lichaam
daar kan ik in het zwijgen
alleen zijn, de dood laten sterven
tegen muren van steen
woorden verbranden, het rouwbeklag
en de verzen die jij met grenzen
overschreven hebt
om de liefde te verliezen
en uiteindelijk…
Stenen schild
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 Ik de bouwer met angst gekroond wend
mij af als wapen tegen het geweld van ijs
ik ben het weekdier met een stenen schild
in een kristal paleis, de steenhouwer eist zijn loon
met scherp gerei en beitelt de dubbelhartigheid
op de schansen van mijn troon als laatste bewijs.…
Sediment
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 na overgave
ingesloten
waar tijd geen rol speelt
de zee heeft gegeven
ontzout en verwaterd
versteend…
ROLLENDE stenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 muzen
ware poëzie droop er toen vanaf
'n Zwoele oktoberzon, droogde haar tranen
terwijl zij wijn dronken uit een karaf
Zij pijnigen dan zichzelf van oor tot oor
vlijtig, helder en doortastend dichten
op een krasse manier zeggen: 'k ga ervoor
Rollende STENEN, zonder te richten...…
Gij, die zonder zonde is:
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 137 Werpe de eerste steen,
gij die zonder zonde is,
pak ook de tweede erachteraan
en weet je: ga door met trappen,
ga door met slaan.
Gij die zonder zonde is,
blijf vooral werpen
met alles wat je tegenkomt,
gooi de woede van je af,
gooi de verwerpelijkheid
in het graf.…
Tussen linkse en rechtse politiek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 een verdeelde glibberige straat
de donkere ronde stenen glanzen
tot ver langs de wegen, met
in 't nachtelijk licht
een wit gepoederd gezicht, ze
draagt een zwart mondkapje
in 't flakkerend schijnsel van de straatlantaarn;
spookachtig belicht
links een omgehakte boom waar
geen twijgje is blijven hangen
in de oneindige
duisternis;…
Rollende Stenen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 164 Niet langer onder 'zijn' duim
rollen met een wederzijdse
satisfactie nu voor het eerst
de stenen; die met een versteende
luim als nog iets van een rock-and-roll
tijdperk aan een vrijer volk mogen belenen.…
Besloten kring
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 De besloten kring
Geen vreemdeling erin
Want die wordt gekeurd en bekeken
Of de toon hetzelfde
Timbre geniet
Als de kring
Die zijn kaarten in de handen heeft
en aan de vreemdeling
de geheimen niet prijsgeeft
de vreemdeling
heeft zijn eigen plek
zijn eigen stek
om tot de kring te behoren
moet je die kunnen bekoren
moet je een steen kunnen…
Onderste steen?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 27 een fluisterende stem lijkt van gene zijne te komen,
of zit veilig opgeborgen in het brein, hier blijkt de
droom in onszelf te zijn vastgelopen, bovendien al
eerder in een verlaten landschap gezien te zijn geweest,
we worden bestuurd door ingeslepen gewoontes
door blinddoek en doofheid van een onbewuste
verwording tot de onderste steen…
als stenen vallen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 323 ik kan je in deze vervallen kamer
tegen het licht houden
in het zwijgen fluisteren
dat je de terugkeer kan omhelzen
je kan ook blijven schuilen
in de donkerte van november, treuren
omdat je alleen maar
de stilte hoort
die jou berooft van vlinders
zoals een weeskind, op zoek naar verbinding
kan je niet een beetje bewegen
naar leven…
Man van steen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 171 Er zit altijd een man van steen in tuin
met soms een kat op zijn kruin
een zwarte, rode of heel harige
die ook zijn staart
drapeert om zijn hals
als ware 't mans baard.…
Voor jouw steen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 240 Moeder, wij staan hier voor jouw steen.
Stenen worden bruggen voor gedachten.
Stenen worden muren. Zij scheiden ons.
Jij in de grond. Wij aan de grond. Toen.
Verdriet verteerd. Met een steen geëerd.…
STENEN ZWIJGEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 99 stenen zouden
kunnen weten
ook al zijn ze
nog zo koud
stenen zullen
nooit vergeten
ook al zijn ze al
miljoenen jaren oud
stenen hebben
werelden rond
gezworven en
verbazen zich
over wat ervan
is geworden
stenen zullen
niets vertellen
houden geheimen
in zich verborgen
dat durf ik zondermeer
te stellen
stenen neigen
misschien…
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
De steen van hoop
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Ik leg een steen op de
weg waarop ik loop.
Ben je de weg kwijt zoek
dan naar de steen.
Zorg dat je hem vindt het
is de steen van hoop.
Hij geeft je kracht laat de
schaduwen verdwijnen.
Loop je op de goede weg
zal de steen je beschermen.
Hij zal je gaan vergezellen
op je verdere levenspad.…
Ezel Haiku
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 133 Dat van die ezel
en van die steen - geldt dat ook
voor een ezelin?
Er blijven stenen
komen op het levenspad,
minder en kleiner
Tot de les geleerd,
de wijsheid verinnerlijkt,
de steen slechts zand is…
De steen bloeit
gedicht
2.0 met 57 stemmen 27.407 De steen bloeit.
De steen die niet kan bloeien,
Wat bloeit die steen.
Zijn bloesems zijn veelkleurig.
Gekleurd als de wolken wanneer de maan hen beschijnt,
Gekleurd als jouw ogen, liefste,
En warm.
Gekleurd als vrolijke ideeën,
Veelkleurig als golven die tot aan de horizon golven.…
Piramidespiegeling
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 447 De hoogte niet
gebouwd met talent, wilskracht,
Door mensenhanden steen voor steen
Inspirerend opgetrokken staat de piramide er
Door mensenhanden steen voor steen
gebouwd met talent, wilskracht,
creativiteit. De hoogte niet
te schatten.…
De blauwe steen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 290 Ik leef in een steen
de steen is blauw
ik leef daar alleen
het is een hemelse kleur
maak je geen zorgen om mij
zo zonder raam of deur
ik leef lekker alleen
en zie de sterren
op de blauwe steen.…
[ Mijn handen houwen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17 Mijn handen houwen
ruwe steen en ruwe steen –
beeldhouwt mijn handen.…
Werkelijk
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.583 Werkelijk,
men moest de steen
met menselijke waardigheid
bekleden, zijn woord
voor menswaardig
aannemen.
Men moest, om nog
in de mens
te kunnen geloven, zijn oor
te luister leggen
bij de steen of met de stem
spreken
van een steen.…