Alle inzendingen over stel je open

(Aura II) Zwijgen als een graftombe afgezet met tonnen van steen slechts toegan- kelijk voor de tijd die ver achter ons ligt Onze tijd zag toen die bloem Tot op de steel geheel verwelkt…

Je weet pas wat je mist, wanneer je 't kwijt bent en als je het eenmaal kwijt bent, nooit meer vinden kunt heeft zoeken geen zin, helemaal geen zin meer. Een groepje idioten, vond het nodig om al zakkenrollend door de grutter de slag van hun leven te slaan, niet omdat er zoveel aanbiedingen waren, maar omdat er voldoende mensen waren…

Stel je het licht voor als jouw prille begin, dat jouw het leven gaf, soms zonder eigen zin. In het licht ligt de bron van ieder succes, maar ook van vele misverstanden. Stel je de duisternis voor als jouw finale eind, dat jou uit het licht verwijdert voordat je definitief verdwijnt.…

Open je ogen en zie open je oren en hoor open je armen en verwarm open je geest en denk open je hart en geef open je deur en ontvang. Open je geweten en vergeef open je gevoel en ontvang. Geef liefde en krijg terug Sluit je mond en zwijg stel je wezen open voor geluk.…

Telkens als hij terug komt van een veldslag en het slagveld overwon doe ik mijn huisdeur open en stel mijn armen wijd open, ontvang hem met al mijn warmte en kracht, zo hij had uitgedacht en ik hem met smart had verwacht.…

Sluit mijn ogen, draai mijn hoofd richting de prachtige muziek. Het is ongelogen, geweldige klanken die versmelten in een mozaïek. Van schitterende kleuren, die veranderen in de heerlijkste geuren. Van Lavendel tot Koriander, voor de stadmens als voor de plattelander. Een traan van ontroering, volledig in vervoering. Blijf ik genieten…

Er was laatst een koe nabij Wesel Die deed het opeens met een ezel Men vond het best wel Een kostelijk stel Maar nu zit die boer met een kwezel…

Waar kom ik toch vandaan, waar ga ik heen? Is er een God, bestaat de hemel echt? Zit daar Simonis in, is dat terecht? Waarom toch klaagt de mensheid steen en been? Krijg ik straks koorts en krampen in mijn buik? Wie wint vandaag Luik-Bastenaken-Luik?…

Wachtende lagen heb je aangetrokken, fluwelen leeuw de dagen voor de jacht Je kijkt en ziet niets van jouw gading Of niet iets van wat je mist Je houdt de koude buiten en laat de warmte niet toe Je sluit de luifels, koestert je verlangen Jouw binnenzijde is je huid geworden, schurende schubben tegen ruwe bast Afgeschaafde korsten, wonden…

Liefst zou ik lijsten schilderen om open frames, maar dat wil nog niet zo erg Elke dag laat me weer netten werpen om waarheid in te vangen, of op zijn minst begrijpbaarheid Mijn kanttekeningen verschijnen op de vreemdste plaatsen, daar waar ik structuur verlang Ik behang meer dan ik verf, laat staan dat ik laat onstaan Ik lijst in…

Dit is een verhaal van gruis tot gruis, van as tot as, met wonderlijke verwikkeling Dit is geen kom Dit is een herinnering die stil lag als een hond, voor dood, en plots tot leven komt Dit is geen kom Dit is een woord uit zijn context weggegrepen, zonder welk het niet bestond Dit is geen kom Dit is een sfeer van thee en alg…

Ik heb mijn boom verzaagd tot planken O wat hield ik van haar oude hout en haar jaarlijks groene takken, mijn eigen meters regenwoud Ik heb haar omgehakt na zoveel jaren, met haar stam zwaar in de grond; de reden kan ik niet verklaren, de spaanders vlogen in het rond Ik weet alleen nog dat ik plots de bijl vond in mijn handen en het scherp…

Stel dat je een wereld zonder oordeel had, waar geen angst was voor wat een ander dacht, waar elke dag vrij aan je voeten lag Waar je alles denken, voelen, zeggen mag, van wat je in jezelf zag of in een ander, zonder dat het vals was of bezeerde, dat je er alleen maar meer van leerde Stel dat je zo'n aarde had, wat was dan de waarde van…

Veel van wat ik dood zie leeft, het anorganische scheidt zich lastig Alleen het hart is van basalt soms, en zelfs dan Ook schijnbare hardheid slijt of breekt in stukken onverwacht, als zachtheid tracht te binden Je hebt die rechtheid nodig lijkt, vierkant verlangen in asfalt en beton In kool en kalk teken ik cirkels…

Zoals de jagende buien vandaag, galloperende paarden, jouw donkere gedachten Wolken, water, kou en mist Roffel, stof en zwetend snuif Ja, ik weet het, dit raakt je missen niet Maar het helpt misschien om er omheen te praten…

Het zit niet in het bloed denk ik, dat heimelijk verbond, als krachten in atomen Altijd trekkend naar elkaar door deels juist af te stoten Misschien wél in de spiegelingen van eenzelfde meesterhand, terug te zien in ieder werk Maar het meest toch in het vossennest waar je dezelfde geur van draagt Met herinnering aan ravotten en…

Ze is als een jonge ree met zachte ogen zo eentje die je zou willen strelen en beschermen zij verkent haar wereld - schuchter en onopvallend - wordt ongewild en onverwacht een prooi achtervolgd door de jager die zich keer op keer wil bewijzen Met het verstrijken van de seizoenen wordt ze steeds handiger in onzichtbaar leven en ontsnapt…

Sonnet Vonkende God, of geest van Godes naaste neven Die hart aan hart met vuur gezuiverd innelijft, Waarin uw gouden grift gloeiende wetten schrijft, Daar niemands wil af schrikt, of tegens denkt te streven; Onttern mijn borst en bid de voedster van mijn leven, Die met een zoete wind mijn teedre zinnen drijft, Zo lang tot op mijn hart haar…

Ik sluit mijn ogen Ik probeer me voor te stellen, hoe het had kunnen aflopen met ons Ik open mijn ogen weer Ze prikken Het stel op het strand is weg Ik probeer op te staan Opeens rust er een hand op mijn schouder Geschrokken kijk ik achter me Jij staat daar met een paraplu en een lieve glimlach We zitten op het strand Ons is terug...…

Hij stal een bus en reed op stel en sprong die mastodont van Doetinchem naar Vorden. Hij was verzot op openbaar vervoer en dus begon hij met een tienertoer.…

Ik zie je stralen Mijn blikt ankert buigt zwenkt Jij fier groen Vijf kanten steel draagt je scherm geel open tuurt de hemel…

Ja, de tijd vliegt, zegt altijd wel iemand aan de feestdis. En hoe ouder de teller, hoe explicieter zijn vaststelling. Gisteren vierden ze nog maar oudjaar, eergisteren zaten ze nog aan de unief, wat eerder in de kleuterklas. De knietjes die ze stukvielen op de speelplaats zijn amper hersteld of ze moeten al vrezen voor hun heupen. De helft…

maan in haar eerste kwartier is een open haakje waarin nog alles kan al het latere licht stelen van de zon en dan niets meer willen alles afsluiten in nieuw zwijgen zoals zwijgen van je lippen als haakjes op de mijne…

maan in haar eerste kwartier is een open haakje waarin nog alles kan al het latere licht stelen van de zon en dan niets meer willen alles afsluiten in nieuw zwijgen zoals zwijgen van je lippen als haakjes op de mijne…

Stel dat ik later zeg: 'Het is voltooid' Dan hoop ik dat ze toch heel even kijken Of er met mij nog iets valt te bereiken Ik heb er weleens meer wat uitgegooid Dat iemand nog een stukje mee wil lopen Of staat de kist al op een kiertje open?…

Maar dieven gaan toch eens voor gaas Als ze maar vaak genoeg stelen Dan worden ze ineens betrapt en gestraft ook voor het helen...…

met zijn handen leeg zijn ogen vol het hart totaal van slag is alles wat hij kreeg betaalde tol zijn part waarover hij steeds zweeg met haar nachten kort haar geest verward de dag in duisternis gehuld is alles wat er schort een blanco start een lach vol liefde en geduld…

Met hun voorhoofden tegen elkaar lijken zij een Siamese tweeling hun bedelnappen gevuld met wensen in slaap met de trein naar Lier op de ruiten racen regendruppels als doldwaze, geile spermatozoa tegengesteld aan de reis vooruit weg van de achtervolgingswaanzin boven maakt een camera een opname van de aanwezigen in de treincoupé voor de…

stel dat jij morgen… of wij tegelijk – allebei … wie zal er dan zorgen voor… wie regelt wat?…

Stel, morgen wordt stilletjes koud winter... donker geslopen dicht vochtig, mist dan... dwars door donker grote winterkou weet jij mij te verwarmen word ik zon en ontdek jou.…