Alle inzendingen over stel je open OR durf OR voel

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Als woorden konden beschrijven wat ik voor je voel schreef ik ze op papier Als woorden duidelijk konden maken wat ik bedoel zat ik nu niet hier, Dan was ik nu bij jou om je te zeggen hoeveel ik van je hou, Maar dat durf ik nog steeds niet en dat, doet me veel verdriet Op papier durf ik alles wel te zeggen heel mijn gevoel open te leggen…

In het donker van de nacht, heel keurig, allemaal in gelid, wachten ze op de morgen. De zakjes waar de thee in zit. Angstig en huiverend, ze wachten op hun beurt. Wie wordt er gekozen, wie wordt goedgekeurd. De voorste probeert het zich klein te maken. Hij vreest het al ten zeerst. Hij is natuurlijk ‘ eerst.’ In de vroege morgen,…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Open zonder moeite je ogen Slijp je tanden strijdvaardig Bal stevig je vuisten Luister zoals het hoort Biedt gepaste weerstand Ga nooit gezapig akkoord Boor diepliggende wijsheid aan Zelfs wanneer je het bezit ervan betwijfelt Laat de grijze massa alleen achter Laat hem tegensputteren en schelden Recht je rug en ontdoe hem van oneffenheden…

Thuis, ik zie waar je zit en dat maakt me verdrietig Thuis, ik voel wat je zei en dat maakt me boos Ik kan niet zeggen dat ik je haat, want dan geef ik toe dat ik je graag zie Ik kan niet zeggen dat ik je mis, want heimwee voel ik niet Verschillende gedachten razen door mijn hoofd Aanvaarden kan ik wel, begrijpen niet…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

langzaam komt zij de kamer in bespied door mijn wimpers ik durf mijn ogen niet te openen bang dat het beeld verdwijnt terwijl zij zachtjes bijna niet te voelen mijn adem steelt komt ze dichter gretig voel ik haar warmte fluisterende vingers op mijn koude huid haar tong speelt kat en muis met mijn geest duivels blaast zij het engeltje…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Ik voel me zo ontzettend blij. Ik voel me helemaal top. Ik zou het van de daken willen schreeuwen. Maar ik durf het dak niet op.…

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Zo stel ik me dat levendig voor. Met zo een beeld voor ogen, durf ik ons leven aan.…

Met ogen wijd open gesperd Star kijkend en niets zien, Oren goed open, Donderend lawaai - Hoor niets, doof voor alles Om me heen, Strek mijn vingers uit, Stel bloot mijn huid Om te voelen, Maar voel niets, Ik verlaten door alle gevoel, Voedsel zorgvuldig langs Mond en tong, Proef niets Dan ongevoeligheid - Neusvleugels…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Maar stiekem weet ik, dat ik het de volgende keer weer niet durf..…

Je kijkt van de ellende weg. Je blik dwaalt naar binnen. Geen beter medicijn tegen medelijden dan zelfmedelijden. Onder het vergrootglas van het eigen falen wordt doorgaans andermans schuld zichtbaar. Kneusje van de klas. Reserve in het voetbalteam. Overgeslagen tijdens de kusjesdans. Transparant aan de toog. Krap bij kas, knaapje tussen…

Ik durf niet meer zo goed ben bang voor wat de liefde met me doet Ik stelde me weer open even heel fijn Het duurde heel kort het mocht niet zo zijn Mijn muurtje staat er weer ik durf niet meer Niemand komt er meer doorheen wel zo veilig zo alleen…

schuilt in iedereen zelfs bij mensen, die ge denkt... het best te kennen!…

Ik voel me sterk, de kracht terug stromen. Durf weer te leven. Durf weer te dromen. Fouten te maken en weer door te gaan. Hard te vallen en weer op te staan. Ik ben er weer. Heb er vertrouwen in. Heel binnenkort maak ik een nieuw begin.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

schroom maar op een dag zul je het voelen en zo”n wereld lijkt zo heel gewoon…

Ik voel me rot. Kan er niet over praten. Durf niet naar je toe te komen. Weet niet hoe je reageren zou. Misschien word je kwaad. Wil met je praten, lachen, huilen. Alles delen maar durf niet. Wat niet weet wat niet breekt. Zal hier zelf overheen moeten komen.…

Ben jij mijn oefening in mijn lichaam adem te voelen en te voelen opsteken tot een storm?…

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

... met open hart met de rivier meestromen richting 'wij zijn'...…