Alle inzendingen over ster OR verlicht

De verlichting is de liefde zonder eisen, puur mededogen. Het puur genieten van helpen te genezen en te bevrijden. De zalige dood van alle egoïsme: zalig die minnen.…

Olielampen, kaarsen, pitjes die gloeien, kooltjes die branden, sterren die fonkelen de maan die schijnt, de zon, als ze zin heeft, verlicht de wereld, maar: als de weergoden er tabak van hebben ze een schicht in een elektra kast brengt, dan is de mensheid ineens zo erg verwend, dat iedereen in rep en roer is, terwijl: we…

De koningin is weer een jaartje ouder En wil tot slot geen nationaal geschenk Het is natuurlijk crisis, maar ik denk Aan parels of een gouden hostiehouder Of een houder voor waxinelicht misschien? Of zou ze in dat veld al zijn voorzien?…

Ik heb geen bril nodig om mij naar het licht te dragen. Ik vertrouw op mijn vleugels, mijn stiltewezen die overal aanwezig is. Ik geef een hymne aan de wind en tover een leger van glimlachjes die stralend hun zaadjes verspreiden. Ik open mijn voeten en laat de aarde stromen.…

Als jonge zoeker werd ik kloosterling, En las godvruchtig boeken, hele nachten, Totdat een monnik mij daar bruut verkrachtte, Waardoor de lust voor godsdienst mij verging. Toch vond ik ongemerkt, door al die pijn, De kennis waar religies één in zijn.…

Donkere wolken en sombere gedachten gaan ook weer voorbij.…

bloesemknop gaat open dan smelt de ijslaag die afstandelijk maakte en verward er woont een symfonieorkest in onze mensenziel dat zacht gaat spelen als we bezig zijn met nieuwe dingen een lichte tinteling verspreidt zich, altviolen zingen dan zwelt de passie verder aan en draait aan 't wereldwiel en als de mens het instrument van 't lichaam leert verlichten…

de verlossing voelt nader nu zij de wind niet meer tegen de haren instrijkt niet dat ze dat ooit gedaan had maar toch zachtjes priemt de dagvorstin door het wolkendek om vergeten verhalen te openbaren die van liefde en troost waar al even reikhalzend naar werd uitgekeken eindelijk komt zij thuis…

Verlichting omarmd het gedicht van de schaduw in de schemering nu woorden leven verzacht en dauw verdriet illustreert.…

Wie leeft als een kat, is verlicht.…

De zwarte takken verbrokkelen de witte lucht, net verdorde grond. De witte lucht barst, breekt open, de avond puilt eruit. Halfstok hangt de zon aan de horizon, klaar om met rode kaken het hazenpad te kiezen. De sterren stellen gerust: morgen komt er weer zon. Op zijn beurt barst en valt de zwarte lucht in duigen.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Die heldere ster die nooit meer zal vergaan. Die ster kan de wereld een mooie gloed geven. Die ster kan vele mooie dingen op laten leven. Ergens anders is er nog zo een ster. Een andere vorm en ook niet zo ver. Deze ster zit ik voortdurend aan te denken. En deze ster wil ik al mijn liefde schenken.…

de ster stijgt op en verdwijnt in het donker. ik kijk omhoog, daar staat hij, de ster.…

Wees Gij de ster voor ons bij nacht, het fluisteren van de zomerwinden en laat ons ééns het lied hervinden dat ons als kind werd bijgebracht en dat de zielen kan verlichten, Maria, wil ons leven richten en bid voor ons bij Hem, uw Zoon.…

Zon valt op de gevel een zoveel duizenste tegel verlicht door een ster aan de hemel Wij verven de wolken blauw zingen op die steiger dansen door tot de dauw De zomer komt eraan een groot feest hier ver vandaan Dans dan mens en laat je gaan ver weg o maan o maan waar komen wij vandaan waar gaan wij naar toe toe het toeval bestaat…

waarmee hij speelse tonen bracht ze stond alleen nu - liet een traan wie zou haar morgen nu verlichten nu haar koning was gestorven na een laatste dans - volbracht Ze was de maan - meer dan de maan nog huilde kringen sluimerzacht…

Zullen we een nachtje vluchten naar het paradijs bij de maan waar we zweven op pure ontspanning en ons volledig kunnen laten gaan Daar waar niemand ons zal missen waar een ster van rust ons verlicht de warmte van het heelal omhelst ons zie hoe alles even mooi is met je ogen dicht Daar waar de dood niemand achtervolgt waar geen verschil…

In najaarsavond, Van het hoge balkon, Kan ik zo goed als eertijds in de velden in den tot groene verganen gloed der zon weer de eerste ster zien rijzen.…

Ik heb vannacht een ster uitgezocht voor mijn opa die moest gaan Een ster voor iemand zó bijzonder dat hij eigenlijk alleen moest staan Nu kijk ik naar de sterren en huil ik naar de maan Dan straalt daar weer die éne ster dus is mijn opa eigenlijk nooit weggegaan Hoog in de hemel straalt die éne ster het lijkt dichtbij maar toch te ver…

Langs het pad bedrukken letters een grauwe achtergrond het lijkt of hier, op deze plek gras zelfs grijs kan laten groeien onder een wolkenloze hemel pakt zij mijn hand en zingt zacht, alsof ze voelt dat ook tranen hier gestorven zijn "ik zie een ster" ....…

Twinkelend licht een ster is in zicht dansend in het heelal zijn kleuren lijken wel van kristal een hemel die straalt met een ster die is verdwaald een juweel van de nacht pronkend als een smaragd.…

Yentl mijn engel mijn ster. mijn engel in de wolken mijn ster zo ver. Ik hou van je, en ik wil je nooit kwijt want jij bent gewoon mijn beste meid.…

's Avonds in het donker kijk ik naar een heldere ster. Ik zou die ster graag aanraken, maar hij staat zo heel ver weg. Ik denk dan steeds die ster, die ster dat ben jij. Zo heel ver weg, maar toch ook heel dichtbij. Wij konden je niet meer bezoeken, dat kon je niet meer aan.…

Ik zing een liedje voor mijn kleine ster wat sta je vandaag toch mijlenver ik kan je amper zien kun je iets lager komen staan misschien ik wil zo graag naar je kijken ook al ben je niet te bereiken maar voor mij heeft het een doel jij geeft mij een warm gevoel bedankt speciale ster tot morgen, sta als het even kan dan niet zo ver!…

En als dan de blijdschap naar buiten blijft stralen word ik misschien zelf een lichtende ster.…

Het was mooi, het was lief maar... het deed ook een beetje pijn, ik keek omhoog en jij naar beneden ik was verliefd eerder dan jij niet dat het ergens stond geschreven maar... je viel omlaag alleen ik weet niet waar ik zag alleen een glimp en werd verblind.…

Worden we een ster, aan het firmament als je niet meer op aarde bent? Zwermen we om zon en maan, of zien we die dan niet meer staan? Gaan we verder in het heelal, het wordt zeker weten geen tranendal. We worden een ster, aan het firmament en jij, die het niet met me eens bent, ga de andere kant maar op!…

Weer een ster erbij In mijn hemelgalerij Nog even en jullie zijn een kroon Van ieder dierbaar persoon Een juweel van de nacht In mijn hart zit jullie kracht Herinneringen in mijn hoofd Zullen nooit worden gedoofd.…