91 resultaten.
herkenning
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 472 schichtig de blik overvloedig
gespaard van zwijgen
de mond vol stof
de aarde spreekt hem niet meer uit
overleven op het sterfbed der hoop
machteloze handen meten
de duisternis
tegenbeelden in versiering
in het astrale lichaam der taal
het oude is altijd beter
niet het dode
diep in tijd gezonken
leven we steen voor steen…
sterfbed
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.050 Sterfbed van mijn vader
Verscholen in zijn gebroken ogen
Schemerde even een licht
En ver weg in zijn gezicht
Glimlachte hij
Hij herkende mij…
basta
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 327 en dan lig je
op je sterfbed
en plots besef je
de bereidingswijze
voor een perfecte
beetgare pasta…
Kentering
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 135 [Haiku]
blad na blad valt af
de herfstwind spreidt het sterfbed
van een jaargetij…
Bij het sterfbed
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.956 En zij, die 't bespieden zeiden:
" Wat heeft hij haar toch bemind;
Hij stond als verpletterd bij 't sterfbed,
En weende gelijk een kind!"…
Sterfbed
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.755 Ik zie de zon nog in het venster staan
maar reeds vervaagt de schemering de uren.
ik weet dat het niet lang meer duren kan,
totdat ik met de dood alleen zal zijn.
gij hebt mij lief; ik heb vergeefs getracht
u zo volledig lief te hebben als gij mij;
vergeef het mij: ik heb het slecht gedaan,
en bid voor mij en ga dan van mij heen;
hoe teer en…
Het sterfbed
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 872 Het lichaam is alleen nog
Een last van je geest
Die maar blijft wachten
Tot het genoeg is geweest
Het ademen is meer
Een wanhoopsdaad
Probeer het nog maar even
Tot het niet meer gaat
Want het bed van een zieke
Wordt graf van zijn leven
Wachtend op zijn eind
Maar het lijden duurt nog even…
Het sterfbed
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.906 Met zorg hield ons bedroefde kring
De adem in, om acht te geven
Hoe in haar borst de stroom van 't leven
Nog flauwtjes op en neder ging.
Elk onzer fluisterde zo zacht,
En stond zo machtloos op zijn benen,
Als hadden we elk zijn eigen kracht
Haar tot de doodstrijd moeten lenen.
Door vrees en hoop werd evenzeer
Ons hart misleid, bij 't…
Sterfbed
gedicht
3.0 met 27 stemmen 26.076 Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud,
voel ik de botten door zijn huid heen steken.
Ik zoek naar woorden maar hij kan niet spreken
en is bij elke ademtocht benauwd.
Dus schud ik kussens en verschik de deken,
waar hij met krachteloze hand in klauwt;
ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud,
en blijf als kind voor eeuwig in gebreke.…
Sterfbed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 294 Een emotionele waterval
stortte ik over je uit
gevoelsbagger
op je sterfbed
Jij gaf taal noch teken
geen sein
dat je mij hoorde
onverstoorbaar doorstervend
Reddeloos en radeloos
moest ik je laten gaan
het enige antwoord
was je laatste zucht…
drama
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 870 ik zie mijn moeder
de dood is in haar ogen
een sterfbed
ter beschikking gesteld
door de zorg
ik zie haar vraag
en ik antwoord
"weldra ma"
en toen ging ze,
zomaar…
Samantha, eeuwige onrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 Samantha
ze zal ons eeuwig bezighouden
ze verrast zelfs op haar sterfbed
als ze niet roept:
ik ga, ik ga
maar
ik kom, ik kom
nou daar zijn we dan mooi klaar mee!…
Uitzwaaien
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 99 De tijd "van" is bijna gekomen
ik twijfel over mijn regels en zinnen
het ongemakkelijke samenraapsel
van de afgelopen weken en jaren.
Hoe intiem mag mijn pen worden
het voelt wellicht voor anderen
als een novemberschoen na de intocht
of bijzonder leven wisselend besproken.
En ik , ik luister naar de regen buiten
scherts in kleuren ouders…
Soms zie je beren op je pad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Ik luister naar het knirpen van het grind
de wind en haar lange zuchten
beide laten mij ademen
er zingen vogels die ik niet herken.
Ik loop in mijn eigen tempo
begroet de oeroude bomen
de rivier waarin ik denkbeeldig
elke druppel een naam geef.
Hield ik niet juist ook van het leven
de melancholie verweven dageraad
hij vergat mij immers…
DE LUIAARD
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.273 ‘Mijn lieve vrouw, wees niet verslagen,’
Sprak op zijn sterfbed luie Piet:
‘Ik word door de engelen ten hemel gedragen!’
‘Dat hoop ik,’ zei de vrouw,’want anders komt ge er niet.’…
B & J
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 275 Haar sterfbed wilde hij nog wel bezoeken
omdat Irene hem dat had gevraagd
De prins die graag behaagt en vaak belaagt
Zo losjes in de omgang en in broeken
Die Bernhard was een velevrouwenvrijer
In kringen van het Hof een kledinglijer…
Mamma
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.374 Wat denk je
Wat gaat er in je om
Je ogen leeg en dof
Je bent zo bang en huilt
om wat komen zal.
Help me, help me toch.
Ik weet niet hoe ik troosten moet
Die laatste gang is alleen voor jou
Eenzaam is het eind van het pad
We zijn bij je
Bij jou die sterven gaat
Ik streel je hoofd en hand en praat
Ga maar slapen - slaap - rust uit
Ga maar…
Ik heb haar niet gekend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Soms val ik terug in psalmen
samen met de paplepel
en dan denk ik aan haar:
mijn grootmoeder zong
met een glimlach rond de mond
de heer is mijn herder
mij ontbreekt niets
welterusten~~~~
zich op de zij draaide
en op haar sterfbed in slaap viel.…
Spoor
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 zijn leven was een
slijmspoor
van goedertierenheid
en
liefde tot de medemens
van
wat staat je dat toch leuk
en
nienand kan toch koken zoals jij
en
op zijn sterfbed
zei hij
ik dank jullie wel
en
dacht hij
tevergeefs
nu komt mijn tijd
denk ik…
Wie schrijft die blijft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 380 ‘Wie schrijft die blijft’
is een devies
dat goed beklijft
en daarom heb ik
om magere Hein
een stapje vóór te zijn
mijn zieke zwager
die anders niet meer lang zou leven
op zijn sterfbed
nog waarlijk net op tijd
een pen cadeau gegeven.…
Verdieping
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 1.339 Waarom wachten met geprevel
tot het sloffe sterfbed naakt
wij zijn priesters in de nevel
die betekenis bewaakt
klanken aan de oppervlakte
van ons tijdelijk bestaan
zeggen wie zichzelf verlakte
eer hij murmelend moest gaan
geef mij reden voor verdieping
van de woorden uit mijn mond
ik wil varen als een Viking
door de groeve in mijn grond…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.108 Mensen vertwijfeld hangend
aan de rand van het klif
niet wetend hoe morgen
nog een nieuwe dag beginnen.
Handen verkrampt
weggestoken in klamme zakken
waardoor hun vuisten
niet meer zichtbaar zijn.
Tanden knarsen onhoorbaar
binnen gesloten kaken
en een waas berusting onttrekt
de wereld aan het zwarte uitzicht.
De tijd vergaat met wachten…
Strefbed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 Iemand met wie het goed kon vinden,
wenste aan zijn sterfbed mijn aanwezigheid.
We waren, weliswaar, niet echt dikke vrinden:
Ik ging erheen, maar eigenlijk had ik geen tijd.…
dagen, leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 855 dagen vol hoop
en dagen vol verwachting
dagen waarin alles
een ballade leek
dagen dat droefnis
de vreugde opslokte
en dagen die
op hun sterfbed
niets meer waren
dan een verlossing
ik bundel ze in een woord
dat niets kan doen
dan zichzelf zijn
en zachtjes om jou smeekt…
De laatste traan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.539 Terugkijkend op het leven
en de tranen die hij liet
in zijn zee van wanhoop
Zij vielen in het niet
Bij die ene traan
Die viel
Op het sterfbed
Van de dromer
Bespot en veracht
Eenzaam en verguisd
Een illusie armer
en dan... de dood
Een laatste traan
En het besef
Dat hij niet geleefd had
Maar gedroomd…
Wakkerschrikking
gedicht
3.0 met 29 stemmen 11.770 Het besef van zulke grote, glasheldere druppels
rept zich van sterfbed naar sterfbed
omdat het daar soms nog een willig oor treft.
We zullen in glasheldere druppels verdwijnen
als we daarvan niet teveel vermorsten.
--------------------------------------------------------------
uit: 'Passionate', nr. 4 2004.…
TERMINALE KLEUREN
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 650 en ik
onrustig in mijn stoel
als aan het sterfbed
van een dierbare
zoekend
naar telkens weer
verkeerde woorden
de vergankelijkheid
opgediend
compleet met garnituur…
terminale kleuren
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 162 nog blijft de wind
aan takken sleuren
verbergt de aarde
haar aangezicht
onder 't vallend blad
zieltogend hangen
bladeren op half elf
en ik onrustig in mijn stoel
als aan het sterfbed
van een dierbare
zoekend naar tekens weer
verkeerde woorden
de vergankelijkheid opgediend
compleet met garnituur…
Pijn in mijn hart
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.719 Tot op mijn sterfbed blijf jij het meisje
dat niet uit mijn hart verdwijnen kon.…
Als de dood ons naar bloemenvelden brengt
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 466 Een oude indianenvader
het ontwapenende grijs
in zijn hart speelt een kind
tot aan de dood eigenwijs
hoe oud is zijn gezicht
taai door tijd getekend
als de dood ons
naar bloemenvelden brengt
het prille van lente
door rouw wordt doordrenkt
een oude indianenvader
in het sterfbed van de stad
in zijn hart speelt de dood
een bloemrijk…