Alle inzendingen over sterven OR dood OR donker

Ik wil niet dood maar enkel sterven dood is zo definitief dood is enkel om te erven sterven klinkt zo lief Sterven is een zoeter heengaan dood, ik houd er niet van dus waarom de dood verkiezen terwijl ik sterven kan…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Maar ik moet levend duizend doden sterven, En nimmer kan ik ‘t duizlend heil verwerven Van stil en donker en mét u te zijn.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

Er gaan mensen dood zonder te sterven en er sterven mensen zonder dood te gaan. Jij doet het tweede al veel jaren aaneen zelfs zo hevig dat mij het eerste dreigt. Mijn dood zal dan weer het sterven vergroten dat zich genadeloos intens aan je voltrekt. Het is de dood de eer te na jou nu nog in te rekenen.…

Lichtsporen doorklieven het donker, als heldere sterren. Nachtelijke gang, door dit vreemde land. Het spookt. Geen licht in het donker, zoekend onder de sterren. Nooit meer zonsopgang, wrang smaakt dit vreemde land. Bloed dood. Voor altijd donker, onderweg naar de sterren. De laatste gang, dwalend naar het bekende land.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Euforie in stilte, equivalent in geluid, de balans in waarneming verstoort En altijd is nooit slecht in goed besluit, want licht wordt in donker beantwoord Een adem berust het begrip in theater, stuurt de thriller naar een langzame dood Ogen weer open een voorstelling tijdloos te ver, sleep de diamanten gedachte een briljante levensnoot…

in het voorbijgaan schuilen alle namen in stilte noem ik ze de doden spreken niet meer voor zichzelf maar jij, hoewel nu aan de grens gekomen jij bent nog wie je bent je blik, je stem de tijd is even nog aan jou wat komen moet is voor de nabestaanden…

Een streep van glas schuurt kraters in haar broze wang de schittering van een parel in het donkere hart is bang van allang gebroken zijn de schreeuw naar de hemel die slechts stilte vangt dwalingen naar ergens de haat in het huis van leugens dwingt te sterven achter deze ogen achter het licht de dood in het glas een roos van…

wat dwarrelt er nog als een blaadje is het een vlinder die haar vleugels in de wind draagt een donkere vlek misschien op een gedachte of een verdord tij dat richtingloos uitpuilt en uiteindelijk neervalt in een kleine vonk van hoop ik huil om de dood van een kind midden op straat het is nooit de eerste keer dat het herbegint het sterven…

de zon komt op en vlamt oranjerood wordt groot in alle opzichten de Duitse windmolens knipperen onbenullig rood met hun toplichten donkere syndromen ritselige dromen komen in nood verliezen inzichten sterven dood morgenrood een onbeschreven blad stilte, alleen een eekhoorn, egeltje dat ritselt in het blad…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

wat evenwicht soms op handbreedte van geluk zo zit ze hier te dromen terwijl de tijd verstrijkt de bloemen staan te sterven de rest al langer dood dus wacht ze maar op leven…

het gehuil is niet van de lucht maar dringt door tot op het bot grijze nevel nadert de grote stad spreidt zich uit met diepe zucht onheilspellend schijnt het dwaallicht tikt een rijs zachtjes tegen een zerk klinkt geritsel van bladeren dichterbij daar gehoor het overneemt van 't zicht penetrant de geur van vergetelheid onder de voet gelopen…

Ik weet nu; heb overal vrede mee Langzaam geeft mijn alles toe Ik hoor een branding, sta bij zee, levenslustig, niet meer moe Hier lig ik tussen dood en leven Donker en licht zijn aardse woorden Die al die dingen goed weergeven; Die dingen die vroeger bij me hoorden.…

Doorbreken het donker, het donker waarop ik wacht. Een geruisloze wind, door bladeren te horen. Ik wacht op de rust, die zij nu nog verstoren. Maar iedereen wacht op die duistere rust, want ieder mens is zich van de dood bewust!…

alles op z'n tijd zo ook de dood jonger dan dat kan men niet sterven…

wij sterven ook gewoon bladeren worden weggewaaid vlinders worden weggeregend wij sterven weg stikken in de tijd dood gewoon doodgewoon…

Op een afstand lijkt ze op een klamme vlek, niet beseffend dat het sterven aan haar enkels hurkt. Nooit meer zal het zwarte water nog stilstaan als toen die nacht toen de dood aan haar voeten lag.…

december en zijn donkere dagen maken veel mensen depressief. hartpijn of droefenis gaan dan knagen zelfs al hebben we onze dierbaren zo lief. de dood kijkt iedereen in de ogen, verschijnt plots vanuit een kerkgewelf. loop hem voorbij in wijde cirkelbogen, hou donkere visioenen niet voor jezelf.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…