Alle inzendingen over sterven OR dood OR leven

Wanneer de dood ons omarmt, maakt hij aan ons leed een einde. Eenzaam en alleen blijft hij achter. Zo krijgt de dood ons leven lief. Zonder liefde kan hij niet bestaan. Wanneer we de dood omarmen, kan vrede worden geboren. Kunnen onze angsten sterven gaan.…

Ik zag vandaag nog fier een populier erg doods staan, met een fraaie zwarte zangvogel gewoon alhier. Ik zag een ander wit dier in de wei van heel dichtbij ooievaar of een lepelaar, een door iemand geschapen exemplaar.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

ook al hou je van het leven treur niet om dood te gaan waar de bloemen altijd bloeien daar klop je op die dag aan het leven gaat hier verder Ik heb het al zo vaak gezegd de hemel bood Ik aan op aarde hier begint het ZIJN pas echt heb geen angst om te sterven treur niet om dood te gaan zoals Ik bij je was op aarde zo zal Ik ook hier naast…

In ruste zijn is een soort van dood Zonder werkelijk te sterven Houd je op te bestaan. In ruste zijn heeft niets met rust te maken Het is het opgeven van een stukje leven Een zelfgekozen dood. In ruste zijn gaat heus ooit over Je lacht vanzelf wel weer Het leven tegemoet. In ruste zijn Is onverdraaglijke pijn Een plekje geven.…

in het voorbijgaan schuilen alle namen in stilte noem ik ze de doden spreken niet meer voor zichzelf maar jij, hoewel nu aan de grens gekomen jij bent nog wie je bent je blik, je stem de tijd is even nog aan jou wat komen moet is voor de nabestaanden…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

ooit was hij oersterk reeën schuurden vaak hun vacht aan de bast van deze pracht een kanjer van een zilverberk maar hij moest het zwaar bekopen stond voor velen in de weg de kettingzaag werd in zijn stam gezet zo triestig kan het bomenleven lopen zo, het dode hout is wat er rest enkele zwammen proberen te overleven tevens wat gekraak,…

Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

er twee punten zijn begin en eind ertussen leven begint sterven dat draait als dansende derwisjen cilindrische hoeden op er geen leven is na de dood maar wat anders misschien wel voorjaar als het groen is in de knop en opwindend…

Zonder water is er geen leven Zonder water gaan we dood Zonder water sterven planten Zonder water word je niet groot... Daarom kunnen wij niet leven op een andere planeet Daarom kunnen wij op Aarde leven Zonder water kunnen wij niet leven daarom leven wij op deze planeet...…

gaan Medicatie Dramakoning Denk er nog eens over na Na de dood is er niets Blijf voor mij leven Dan leef je toch voor iets…

Dode talen dood. Taal is een uitgestoken hand. De hand van een schrijver. Schrijvers geven zinnen zin. Verhalen komen door hen tot leven. Schrijvers sterven eenzaam. Verhalen blijven.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Sommige mensen sterven jong, sommigen oud. De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

Toen ik je voor het laatst in de ogen keek zag ik de dood zag ik jouw dood zag ik geen angst zag ik geen vriend maar ook geen vijand en dat verzoende mij met jouw einde, ons einde met een laatste kus, onze doodskus!!…

Doden zijn er levend en levenden gaan er dood, gewoon. Voor hen die vrezen in angstige dromen te worden gekwetst en verlaten. Immers, de doden kwetsen niet de doden verlaten niet de doden sterven niet. De doden leven niet en de levenden doden niet. Ofschoon alleen voorbij de demarcatielijn van verloren woorden.…

De vallende bladeren verhalen hoe er nieuw leven komt maar hoe eerst iets moet sterven en vergaan: groots en teder.…

rottingsproces, celdeling ook wel kanker genoemd kinderen komen ter wereld om te sterven, groots de dingen die ze erven het is een momentopname 'en als je de dood niet kent dan kun je eigenlijk niet leven, want dood dat zul je altijd zijn en het leven duurt maar even' (Neerlands Hoop) morgen ga ik genieten carpe diem in slow motion…

Ook ik dus, ook ik kan leven op die top van zalig met ieder. Nu is er geen dood, geen lijden en geen sterven: ik leef en heb lief.…

zacht is de kleur die de straat in verrassing geeft dat wat anderen verwerpen is bij jou niet dood groeit en bloeit in schoonheid door verwerven streel de kleur proef de geur leven is geen langzaam sterven…

Een zaadje viel het zweefde met de wind lager en lager het daalde op Aarde Men dacht het sterft alras de dood ergens diep in de Aarde Echter, er kwam een dag dat het zaadje ontwaakte een groen plantje kwam boven Aarde Toen ging het snel het wonder van groei en bloei zette 'n prachtige bloem in de Aarde…

Mijn oudste zus gaat sterven Fineke Gerda is opgegeven voor de dood, voor de laatste overgang Mijn zus krijgt in die transitie ook het maximale van wat het leven aan liefde en hulp kan bieden een pijnloze liefdevolle afhandeling van alles wat het leven daarvoor biedt Dan mag de dood een schaduw trekken en mijn pijnloze unieke zus doen…

Ooit eens opgejaagd door herfstlijke stormen die de bleke naaktheid van mijn wezen herkennen even meedogenloos ontbloot tot wanhoop geborgen tussen sterven de zwarte bladeren die stilte krioelend benaderen met wormen de draden een rottende humus die langzaam verteert hier wacht ik op de zon wijl de broeierige hitte in de grond rondom mij…

als een dichter sterft bij leven heeft de ebbe zich te vroeg doorgezet en verschraalt het kunstig zinnenweven tot knopen van een versleten letternet hij teert slechts op zijn scheppend verleden dat stilaan zo zijn glans verliest een poëet dient tot de dood zijn rijmen te smeden: een onvoltooid vers is waar hij voor kiest…

op een verwachtende hoop een droom met in wezen onbekende baten of zo men wil, fantasieloze gaten je bent op jezelf teruggeworpen niet om enkel de eenzaamheid te verheerlijken of je eigen zijn te stellen boven de ander het is een moment om het leven…

Van het sterven kijk daar is er licht van het leven kijk daar is de duisternis…

levende kustlijn van zand altijd in wording altijd aan het sterven landschap in beweging grillig ruig stelend en vretend onberekenbaar huizen verdwijnen onder bergen zand Charybdis’ wellustige kaken zuigen schepen op om ze dan weer uit te spuwen verslindende Scylla wacht sluw haar kansen af niets niemand blijft gespaard in dit…