Alle inzendingen over stilte OR dromen OR stem

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De stilte dwaalt waar ik slapeloos niet meer ben dan een schaduw die niet meer ontwaakt. Waar ik de tijd verberg en leugens vergeet die op momenten lijken. En het web van eenzame gedachten een spiegel wordt waarin ik met elke droom weer mag vragen wat ik nog wil vertellen aan wie mijn stem zal vinden.…

Uit de gewelven de zachte stem van cello die mij verwoordde. Geen tranen waren gevallen, afscheid was kus, en: vrede, vrede. Het paradijs was zonnige kerkhofstilte, de hemel was blauw. Je wist je einde voltooiing van je kunstwerk, grensloze liefde. Jouw stem was stilte van eindeloos aanbidden…

Stilte van woorden die veranderen en terugkeren in beloftes die ik met dromen vul wanneer jij me vraagt wat ik wil vinden in de nacht die ons laat verdwalen met echo's en de liefde die alles kleurt en tekent wat we aanraken en weer zullen verliezen wanneer we ontwaken en alleen onze eigen eenzame stem terugvinden…

Je schreeuwt zonder stem terwijl je naar me glimlacht en je zuigt me naar je toe als en gat vol licht. Suis heen, laat me gaan. Nee, blijf staan, ik wil luisteren naar je stilte zien hoe het uitdooft.…

dezer habitat - met name de hoogbegaafden - een geschenk uit de duisternis der hemelen zijn indien gij, lezer dezes, eens een synoniem bedenkt voor het meerduidig, doch veel te vaak misbruikte concept, begrip of construct "stilte" u gelieve derhalve eea eens in een ander, dynamisch, voor mijn part (waarom niet?)…

een laatste lach haar diepste tranen samen in vreugde verdriet laten gaan waar ik geraakt door dromen een streling zo zacht in breekbare woorden stil als de nacht zoek naar een kus lachende ogen droog ik tranen sluimerend zacht en hoor ik jouw stem een briesje van woorden eindeloos zacht in de stilte van dromen…

Waar ik haar mag vinden fluistert de tijd woorden die haar stem laten ontwaken. En de wachtende stilte uitdoven met een melodie die dromen vult waar onze ogen elkaar weer vinden en dansen in momenten die elke echo van eenzaamheid uitwissen.…

Stiller dan stilte zijn gedachten in mijn hoofd. Stiller dan stilte is mijn stem zonder klank. Stiller dan stilte is de ziel van mijn gevoel.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

jouw heldere ogen verbergen dromen verscholen beloften kijken mij aan in beroering aanhorend de stilte van jouw stem zegt zonder woorden wat jou hart verteld mysterie omhult jouw liefdevolle blik telkens weer omgeven door zon in jouw lach…

Ze mijn echo's en jouw stem die verdwalen en schaduwen willen uitdoven omdat ze niets kunnen en niet dezelfde dromen wensen.…

Van een droom die de kou kan verdragen als de stilte na een hoopvolle dood. En de warmte wil bedekken met de vragende echo's die alles teder aanraken maar nooit hun stem zullen vinden zolang ik met hun zwijgen wil.…

ik zie het water stromen in de stilte van je blik handen vol met dromen ogen licht verschrikt schouders wiegen wind in tegenwaarts bewegen benen kruislings op de rots verankerd in het leven jij beeldt standvastigheid ik was jouw stem en richting even kwijt…

als vandaag zou verdwijnen morgen niet meer verschijnen een lach zich wil verschuilen in tranen nog te huilen een ster de aarde raakt de wereld liefde smaakt bloemen niet meer opengaan dromen in de stilte vergaan zal een stem in zacht gefluister jou leiden door het duister waar een dag verdwenen gisteren was verschenen…

De stem die ik verloor was een stem die de stilte niet meer kon brengen waar ik sprak en wilde fluisteren naar de schaduwen die mij wilden zijn en niet meer zwegen.…

Stilletjes hoor ik hoe haar stem mij roept in dromen die voorbijgaan waar is ze, mijn ijskoningin?…

als een lach in jouw ogen mijn tranen beroert het zachte van jouw stem stilte brengt jouw omhelzing in de nacht mijn verlangen wekt jij in al jouw pracht mij de sterren schenkt beloof ik jou elke morgen dat vlinders nooit verdwijnen sterren eeuwig schijnen dromen in het leven een bloem die niet verwelkt licht door het duister…

Ik hoor wanneer de nacht aanbreekt De echo van haar stem langsheen de muren Van deze eenzame slaapruimte sluipen. Als een ingehouden schreeuw vanuit de eeuwige Stilte van haar hemel. In deze uren Die leger zijn dan lucht en zwaarder dan lood Zijn het de onvervulde dromen die tegen me aankruipen Als wilde dieren.…

Zacht is je stem in de dragende stilte van voorbijgaande verlangens. Tederheid is wat je zoekt in ons wiegende gesprek van gisteren en in de dromen die nog beginnen waar jij de liefde weer mag tekenen met gebaren van een wakende wens en ogen die vragen wat onze liefde nog verwarmt.…

In volkomen stilte ontmoet je de stem van je geweten…

Ja, dat doet een droom, ik voel iets dat er niet is – er niet meer is: jij.…

verloren gaat mijn stem in deze koude wereld waar de damp van mijn adem tegen de spiegel aanslaat tranen wandelen rustig het pad der wangen af voordat het tikken van de klok mij vraagt of het wel goed met me gaat stilte fluistert in eenzame nachten waar zelfs jij in dromen verdwijnt…

Vriendschap geeft een stem aan de stilte en een lach aan de afstand.…

Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever, verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet. Spied naar muggen, larven en een rare parasiet. Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever, naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant. Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband. Ik fantaseer, geniet, 'n…

Mijn gedachten zijn als muzieknoten toonladders die een lied componeren, is het om een hele groep te laten zingen, dat scandeer je in de nacht steeds weer. Hoe zou het zijn om te heten zoals jij heet, drager te zijn van jouw voor en achternaam je mooie naam , die ik maar niet kan vergeten laat staan doorstrepen en al helemaal niet kan uitgummen…

dwaal als de wind door de laan van het leven omgeven door rozen in jouw laatste reis reik naar licht dat schuilt in het duister zoek naar dromen waar de fluistering breekt en hoor de stilte in het ruisen der wind laat jou leiden op dit bloemenpad door de stem die jou liefde belooft zachtjes bemint de eeuwigheid door…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…