Alle inzendingen over stilte OR gehoor

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Wordt het gehoor gedreven naar innerlijke fluisteringen..............…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

De stilte verdrongen met versteende gedachten aan momenten die geen aarzelingen dulden in de kou. De kou die steeds antwoordt met een eenzame echo. En een stem die geen warm gehoor zal vinden of het licht van de eenzaamheid zal verwarmen. Want de vragende tijd is verloren in beloften die geen kou verdragen.…

Vanuit de donkerte straalt het Licht je tegemoet vanuit de stilte komt de mooiste muziek je ten gehore vanuit het stille hart komt de zoete liefde vanuit onwetendheid bereikte mij elk inzicht vanuit de verlatenheid kwam ik jou tegen jij, die me dit alles gaf jij, Ster aan de Hemel, die mij de juiste weg wijst.…

in het donker van de nacht een fijn gesprek totaal onverwacht niets kan ons deren we praten lang maar dan plotseling ... ik word zo bang ik fluister, ik roep krijg geen gehoor na een tijdje dringt het pas goed door je bent vertrokken je bent echt gegaan mij achterlatend met een traan helemaal alleen in een stille stilte omgeven…

Weer vinden de Molukkers geen gehoor. Vandaar dat zij nu de NS bedreigen Om desnoods met geweld gehoor te krijgen. Toch zitten zij op het verkeerde spoor: Hoe kunnen ze een plan van actie maken Wanneer die spoorweglui maar steeds gaan staken?…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

Het graf richt zich op, de stilte valt, geen enkel verweer Ritmisch trillend beweegt mijn blik. Duisternis verwondt mijn gehoor, de rotsen zijn scherp, de nacht is wedergekeerd…

Soms is de stilte hoorbaar; luister maar nog zachter dan een fluistering in ’t oor een streling van het vaak gekweld gehoor In bergen, kathedralen hoor ik haar De stilte van het zwijgen is ook náár Zo donker en verstommend, metafoor voor onmacht tegen het gebral in koor Maar dan is zwijgen niet verdedigbaar Alzo sprak Sigrid in haar Herzberglezing…

drijft in het gehoor van de vagebond in ‘t veld die een zorgloos liedje fluit en blij is met de zomer…

Hoogverheven kathedraal, muziektempel in aanbidding, je starre kille stilte, doorbroken door stemmen, op golven gedragen vibratie, muzen in zedelijke bekoring, die sopranen hoog'lijk beamen, in harmonie met tenoren, die het gehoor streelt, en snaren van emotie's beroeren, eruptie's mijn ziel doen ontladen, in samenschijn met de nuances…

Brekend met de wetten in muziek, zoekend naar nieuwe balans tussen klank en stilte Vechtend met de liefde, wijkend zodra jij haar zag Maar zij gaf jou de noten in, de maten en de ritmen Dromend met de stemmen fluisterend in de stroom Je ‘Szene am Bach’ werd er geboren Worstelend met je gehoor – hoe kon je zonder?…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or naar de binnenzee van een onvermijdelijk ooit…

Allemachtig! Kolossaal! De buurman heeft een harde straal! Ja, ik vind dat deze man Wel degelijk bij de brandweer kan.…

Bidden in een grote groep geeft gedachten van, ondanks verschillende zielen, één-zijn. Het onbevangen, naar God zoekende brein zal tweedracht en geschillen verzachten. Hoe versterkend is echter het trachten, afgezonderd op een plaatsje, stil en klein, 's werelds varen, eigen vreugd' en zielenpijn te brengen bij de Heer vol milde krachten.…

In de kerker van verlangen Ergens tussen licht en duisternis Zit ik stilletjes gevangen Achter een grote hindernis… In de verte hoor ik zingen ’t lijkt een hemels kinderkoor die de stilte gaan omringen afgestemd op mijn gehoor… Ik geraak lichtjes bevangen Denk aan dingen die ik mis Eenzaam in de donkere gangen Wat is de betekenis?…

En neem het tussenrijk mee, het wit waarin ze zijn gevangen, want geen verhaal kan bestaan als niet met zicht en gehoor een hart de dingen verbindt. Laat mij ook toe tot jouw stilten, lief, laat mij daar scheppend in de sneeuw jouw diepere sporen ontdekken, onttrekken aan bevroren grond.…

Langs de uitgetreden duistre weg Bouwt, om de tuinen te versperren, De oude ruige beukenheg Haar zwarte wal tegen de sterren,- Het dorre hout ruist in de nacht Als een eindeloze klacht. Van onder kaal en afgetrapt, Vol puisten aan haar arme stammen, Is zij aan alle kant gekapt En wuift geen tak meer uit haar kammen,- Van buiten is…

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

een verdovend gehoor sluipt de lente onder de nevel door.…

Waar je stem is wil ik zijn zoals op onze eerste dag toen jij aan stilte die hem veilig hield mijn naam ontsloot samen met namen van vogels - mees, jonge merel; bloemen die daar uit het stof ontstonden - krokus, sneeuwklok, narcis - wuifden, geven aan je groet gehoor.…

Wil mij, Heer, gehoor verlenen, In mijn wenen, Merk op mijn gebed met vlijt: Want ik na Dij in mijn smerten, Bang van herten, Van des eerdrijks einde krijt. Wil mij op een rotse leiden, Daar 't arbeiden Mijner kracht niet toe en baat. Want Du bist mijn hulp verkoren, Ende toren, Hoog en sterk, voor die mij haat.…

geruis geraas en toch hoor ik heel hoog een koolmees zingen…