Alle inzendingen over stilte OR overweging OR natuur

Wanneer ik dan besluit van hoofd te ruilen En men mij na de operatie ziet, Ben ik dan nog Wim Overweg of niet, Of is het resultaat ook om te huilen ? Ik denk, dit overwegend: “Laat eerst maar, Voorlopig staat mijn kop er ook niet naar.”…

Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek Waar ze niet moeden dubben en peinzen En waar ze in een lieve stilte luisteren Naar een lang ironisch verhaal. Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen. ----------------------------------------------------------- Uit: 'Ten westen van Eden', 2002.…

Zelfs voor niet één rijksovervalmethode, Zoals die blauwe envelop in maart (Een muisje met een hele dure staart) Zijn Overweg excuses aangeboden. Laat staan – wat al zijn klachten overkoepelt – Dat er bij Overweg iets wordt versoepeld.…

Folders liggen overal verspreid Ieder jaar een hele strijd Waar we naar toe zullen gaan Wordt het ruige natuur Of historiche cultuur We bladeren en overwegen Komen vele opties tegen Varen, sporten, rusten Bergen, steden, kusten Zo zitten we te wikken te wegen We komen dé vakantie vast tegen…

Ieder mens is zo verschillend van natuur Nee, voor elk zit de ware vrede en liefde binnen.…

Terug van weggeweest Het verleden ervaren Een verlate weg Stilte wordt niets in de weg gelegd Voor de natuur een feest Rust raakt snaren Het bos wat je nog zoveel zegt Stilte die je van alles uitlegt De tijden verleden Stilte van heden Menig mens was er heen gegaan Natuur heeft de rust weer overgedaan…

vrijheid vraagt herinnering aan wat mensen geven het kostbaarste zelf in strijd en opoffering om van vrij zijn van generatie op generatie het erfgoed door te geven vrijheid vraagt werken met en op het spoor van gisteren naar morgen aan respect en ruimte voor geluk van een ander opdat die zijn mag wie en wat hij is vrijheid vraagt verzoening…

terwijl vroeger dan hiervoor fris van groen en bloemen de nieuwe lente zich kondigt spint zich een nieuw virus wereldwijd een eigen web dat overal alles en iedereen verlamt in het doen en laten dat ons altijd vanzelf spreekt geen kruid is nog gewassen dat weerstand bieden kan aan wat onzichtbaar nestelt in de haarvaten van ons zijn dat…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De natuur Helpt me De ingewikkelde tijden Enigszins te ontwikkelen De natuur laat me de liefde en schoonheid zien van het leven De natuur helpt mijn levensweg begaanbaar te maken De natuur helpt me Brengt me naar De stilte en vrede Van mijn hart Geeft me vrijheid Om te zijn Brengt mij naar Mijn natuurlijke staat De…

en beslissen of hij moeder natuur zal laten schudden beven en sissen…

stilte in natuur onuitwisbare indruk bomen die wuiven…

Ze blijven altijd spreken Soms ver terug in de tijd Bevestigen het herbeginnen Herhalen de leugen Versterken de waarheid Herinneringen Nooit zullen ze sporen ontginnen Vermoedens doen dat vermoedelijk wel…

Vandaag ontwaak ik met ontbijt op bed, Want het is feest, exact één jaar geleden Heeft Overweg zijn allereerste schreden Schoorvoetend op dit dichterspad gezet. Light verse is zo verslavend als een drug, Maar Overweg neemt even gas terug.…

Ongebruikelijk, overwegende zelfliefde leidt tot gemeengoed.…

wat zij in zich heeft alles geeft zij ons moeder aarde dat waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken daarom koester haar moeder aarde haar en haar gaven neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar…

Wim Overweg zit nooit in zo’n benarde En zwaar verkrampte houding aan het stuur. Wim Overweg rijdt nooit in nog geen uur Een splinternieuwe autoband aan flarden. Als Wim rijdt is er nooit een centje pijn, Hij zou voor elk een voorbeeld kunnen zijn…

In Friesland wil men wegens doodsgevaar De overweg die onbewaakt is sluiten. Straks kunt u naar mijn snelsonnetten fluiten, Maakt u daartegen s.v.p. bezwaar. Dat alle Friezen roepen: “It sil heve, Wim Overweg moet hier wel blijven leven!”…

Stilte hangend blad geritsel in het duister natuur rust in nacht.…

’t Is vrijdagmorgen...nog geen snelsonnet Wim Overweg staat daar nog fraai te pronken Te laat...verzaakt...wat ben ik diep gezonken Uit schaamte kruip ik maar weer in m’n bed Ik droom...een onbewaakte overweg doemt op Te lang...daar komt Hans Mooi met in zijn hand een strop…

In de stilte van het boek probeer je het zwijgen beekje in een haiku en je begrijpt het hoe de wolken over bomen verhalen zodra er iets verandert in de stilte van het bos natuurlijk als de liefde.…

In alle eenvoud is de natuur heel bijzonder. De reiger kijkt begerig voor zich uit. De stilte waar hij zich in begeeft is voortreffelijk, subliem in alle vrijheid der natuur. Mooi is het als de natuur in alle eenvoud zoveel moois mag geven.…

De natuur is oogverblindend, zo mooi. De stilte overheerst en je raakt geëmotioneerd, door dieren die op fraaie manieren met elkaar om gaan. Soms ook niet, want in de natuur kan het er stevig aan toe gaan. Het geeft je te denken, dat de natuur bewonderenswaardig is en blijft. Foto Dick Voogd…

vroeger met het grote mes schilde ik de lagen in hoog tempo weg had altijd haast om tot de kern te geraken geheimen zichtbaar te maken tegenwoordig laat ik stilte overwegen snijd voorzichtig de partjes zoals zij ooit zijn geregen al doende deel ik het mysterie van dichtbij in bewondering komt haar magie tot mij met respect geopend…

De stilte, is hier het meest gehoorde geluid.…

ik dicht het lied van de stilte met klanken van niet gekende ritmische noten gedragen door wijdse nevelbanken en zo hemels onverdroten een zonnestraal doorkruist deze vochtige vlagen als een strijkstok door licht gedragen dan hoor ik slechts in het aanschijn van de dampige kilte dit unieke lied over het wezen van de stilte…

De natuurlijke stilte maakt mijn gedachten vrij en vormen een nieuwe bron voor mijn gevoelens, bezinning… Nieuwe inspiratie, die ik kwijt leek te zijn. Geuren en beelden vormen een bevestiging van de ongerepte natuur… Alles wat leeft, groot en klein Een woord dat zweeft in de put van mijn brein.…

Omgeven door grijze wolken groene en violette tinten ontstijgend uit de horizon liggen stille minuten gebogen aan de horizon…

deze stilte is niet stil is niet onwezenlijk, is niet pril het zachte ruisen van het riet klinkt als een mijmerend afscheidslied.…