17494 resultaten.
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.033 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.368 Curieus is 't toch dat de natuur
Al wat de mensen hier bederven
Met hare vriendelijke verven
Wel weer terecht brengt - op den duur!
Een paviljoentje, of andre taart
- Een klerenmagazijn bijvoorbeeld -
Is nog maar niet voorgoed veroordeeld,
Maar wordt juist mettertijd wat waard.
Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.853 Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.438 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 75 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
zacht zingend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 177 stop de stilte
in een klinkend
woord
dat men
zachtjes
zingend
in de
verten
hoort
uit de lage
luchten van
een stil
verdriet
dat veel
verder
dan de
wanhoop
ziet…
Hij heeft verdriet...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.132 Hij heeft verdriet
Maar slikt het in
Uit het niet
Dat heeft geen zin
Het ging zo fout
Met een mooie meid
Te snel getrouwd
Haar hart ijskoud
Hij was in haar ban
Verzonk in haar ogen
Met een andere man
Is hij nu bedrogen
Hij heeft verdriet
Maar slikt het in
Uit het niet
Dat heeft geen zin
Hij lijdt in stilte
Zij toont berouw…
Stil
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 449 Stilte
In de nacht
Gedachten tieren
Gevoelens woekeren
Jij zit in mijn gedachten
Ik mis je
Te erg
Verdriet steekt de kop op
Ik roep je naam
Maar je antwoordt niet
Het blijft stil
Te stil
Uitgesproken
Luid roept het verdriet
Tranen in mijn hart
Weerspiegeld in mijn ogen…
verdriet
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 845 Kijkend naar de sneeuw
wroet ik mij eronder
hoop dat de stilte mijn verdriet doorbreekt
als de zon de kou doet smelten
neemt het water mijn gedachten mee.…
stil lied
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 het zingend lied
blijft in de
stilte hangen
bij de grote
ruimte van
geschreven
gezangen
die men in de
wereld klinken
ziet
tegen de lome
luchten van
vervuld verdriet…
zonder naam
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 448 je naam
verloren
in de stilte
van ogenblikken
verlangen van
vergeten letters
vol gesleten
verdriet
vergeten
namen
in mijn hart
zonder woorden
wat zou ik je
liefhebben
als je me
liet…
Kerkhof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 En in het strijklicht
van de avond
waait vreemde stilte aan
over de graven
tijd
heeft hen ooit gedragen
verdriet
het slijt
maar leegte
is een ding
dat voor altijd
achter blijft.…
Stilte
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.189 Ziet U het verdriet niet
dat er nu is.
En de tranen van verdriet
en onzekerheid blijven komen,
omdat het enige wat van boven komt
stilte is.…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.684 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.151 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 137 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.843 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.862 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.615 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…