Alle inzendingen over stilte OR zwijgend OR spreken

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

mijn vraag weerkaatsend vragen doof stille muren goedemorgen eenzaamheid hoe gaat vandaag met jou in de stilte van de ochtend scheurt knisperend muesli als spreken mij tanden aan de doodse stilte even uiteen in de stilte van de middag verhaalt geslurpt vermicelli het doodgezwegen verhaal dat ik al duizendmaal hoorde in de stilte…

Vertel stilte dat ik luister in verlangen naar je woorden en het ritme van je hart ik wacht op je wil om uit te spreken. Ik wil je verlangen horen in woorden van vrijheid die banden rond jou scheuren niet breken het licht dat straalt in je oog.…

En de stilte weer laat spreken als de scherf die haar naam krast in het spiegelbeeld dat ze wil zijn of wil geven als de mooie illusie die je wilt geloven om haar aandacht niet te verliezen en te wachten tot haar zwijgende schaduw weer een andere leugen kiest.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Hoor toe, ver van het slaggewoel, ‘Als 't uit de stilte spreekt!’ Wat bede om zieke- en stervensspond, Wat beet in brein en hart, Wat kreet bij nieuw geslagen wond, Wat snik van oude smart: Herinring van een laatste groet En van een oog dat breekt....! Hoor toe - ge ontvangt licht troost en moed - ‘Als 't uit de stilte spreekt!’…

vanachter mijn raam zie ik de takken treurig in de grijze wolken hangen de wind zingt een droevig lied dat mijn peinzen drijft naar wat woordloos bleef het raadsel dat me tekent in de zwijgende stilte die het zingen niet verhinderen in het betoverend gouden licht dat me heilig is een vonkje poëzie in het gewoel…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Soms weet ik de weg niet zo goed en ga op de tast raak zwijgend letters met vingertoppen die soms ongeduldig spreken wat menigeen nooit zal verstaan…

De wapens zwijgen waar de doden spreken tegen rivaliteit. Niets kan met vuurkracht iets nieuws openbreken bij destructief beleid. Als de doden niet meer zwijgend berusten Beëindigt de strijd.…

je wachtende schaduw in de zwijgende sneeuw mijn warmte geef.…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ik wou dat ik kon spreken Kon spreken in de stilte In de stilte die over mij heerst Niet langer lijden door het verleden Niet langer daar die stilte Niet langer een ander De stilte die heerst over mij De stilte moet weg, hopelijk ben ik dan weer vrij Vrij om mezelf te zijn Gelukkig en blij...…

twee mensen staren elkaar aan sprakeloos maar hun ogen vertellen des te meer later verdwalen vingers in het boek vol dromen zinnen open en bloot leesbaar op papier over mensen en halve goden geen valse wensen het heeft immers nooit aan het zwijgen gelegen nu rest slechts een blad vol lege letters onmacht op papier…

De nooit ingehaalde tijd geeft z’n tranen door in een nieuw gevormd gezicht omarmt haar achtergrond in een teken of in een oneindig woord, verspreekt zich niet in onbetamelijkheid zonder vooroordeel in een zwijgend en ongeschreven gedicht.…

één dag in de week brengen wij samen door drinken koffie lachen wat ik ben zijn luisterend oor de dochter die nog bestaat draag zijn boodschappen en zijn last wanneer hij weer naar huis teruggaat veranderen wij in pilaren staren naar de vrouw die zwijgend wacht op verhalen die zij niet wil horen…

laatst liep ik tussen witte stenen ze droegen namen en hier en daar een ster maar ook kwamen er naamloze witte indrukken voorbij voor hen neem ik vandaag een extra stil moment ik vraag me af wie hen heeft gekend of zelfs nog mist van deze aarde weggewist en klankloos opgetekend in de zwijgende curven van een wreed verleden in…

die ik niet stel Ik zou iets kunnen zeggen Over je schitterende ogen Je schoonheid, je verschijning Je prachtige haar, je lach En verwoorden hoe lief je bent Maar kijk mijn ogen spreken Ik hou van je…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

zwijgende kraaien in broze stilte winters land in roerloze beelden dag en leven schijnbaar bevroren…

je ogen spreken woorden in de stilte van ons samenzijn helder en mooi lees ik de woorden uit jouw hart je ogen spreken woorden die me raken en die maken dat de stilte verdwijnt…

Zwijgend vermeed zij het zilver terwijl de woorden zich ophoopten tot onbereikbare zinnen vol gouden druppels die verdampten in een zilte zon Slechts de dromen spraken in geuren soms in kleuren Zwijgend wachtte zij in eindeloze stilte op onbereikbaar goud…

praat met mij en doe dat honderduit, vertel me zwijgend waarover een leven gaat hoeveel tederheid er nodig is en adem gulzig tot het eind spreek dit lichaam zonder een spoor van schroom, spreek het, spel het volledig uit laat me duizelen breng me in totale ademnood geef je eindelijk helemaal bloot ----------------------------------…

bezing de stilte in een klinkend lied dat dromend naar de einder ziet met klinkers uit een zwart heelal waarmee ik zwijgend zingen zal…