Alle inzendingen over stilte en individu

Zolang er ruimte is en stilte om te schrijven Zolang ik mijzelf kan denken in de blauwe lucht gaan liggen ‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden Zolang witte kou in mijn kamer staat en ik met volle ogen ‘t ochtendlicht voel steken Zolang durf ik elke dag mijn huis uit te gaan mensen te groeten en verder te lopen met mijn lach…

bestaan die plaatsjes wel… het klooster zou mij kunnen helpen of begin ik eerst wel met mijzelf… de muizenissen in mijn hoofd verjaag ik één voor één ik zet alle vensters open en veeg ze er massaal doorheen mijn bed voelt goed en warm alle zorgen zijn nu van de baan ik slaap en sluimer zacht mijn ogen zien nog net... de maan en de stilte…

Gedachtevol loop ik door de straten Als een ondernemer in hart en nieren Met nieuwe ondernemingen, want ik Voel me toch zo vrij als een individu.…

Ik zal buigen. Ik zal kruipen door het zand, stof der aarde omdat men mij niet naar de waarde schat. Ik zal lijden. Ik wil offeren, geven, weggeven, zonder enig hebben en houden. Alleen maar omdat ik geloof! Ik geloof in mensen en de aarde, naast hoop en wanhoop, vertrouwen en wantrouwen was het toch telkens houden van, in vergeven…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Weer of geen weer Het wordt mijn, onze zondag De dag van verbondenheid Het zal me benieuwen Die cirkel op het Museumplein Die cirkel van verbondenheid De kerkdienst in de Keizersgrachtkerk Het lied, de zegen op het plein De nazit met eerwaarde Ferdinand Borger Ik ga er positief in Als individu Met een individu Of met het collectief…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

Die ene man in mijn leven deed en doet zoveel veranderen. Die eenvoudige priester sprak met simpel handgebaar, maar voor mij in mijn geloof in en bij hem was en is er veel meer te leren. Die strenge, doch uiterst goede man met zijn stijl en integere sfeer, kon en kan mij leren dichten en meer: geloven in mijn wensen en dromen! Zijn voortdurende…

Als ik naar je kijk Zie ik mezelf Ik kijk in een spiegel Mijn gevoelens Mijn warmte Jij bent het Individu Maar eigenlijk niet Want jij bent mij En ik ben jou En dat maakt ons bijzonder Apart Maar ook samen…

De toegangspoort is symmetrisch Een verdwijnpunt in het niets Veel sporen zijn verdwenen bakstenen zijn gedenkstenen Hier sta ik nu In het centrum van het kwaad Een vrij individu Omgeven door prikkeldraad Alles is vierkant Alles is recht Ik zoek naar een uitweg Ergens daar In de heg…

Het individu koning maken dat is wat hij doen wil niemand heeft hem nodig hij heeft niemand nodig heeft aan zichzelf genoeg zijn cocon is goed gevuld met een grote voorraad de deur sluit als vanzelf grendels worden verschoven voor een lange winterslaap…

Was ik nog maar kind bemind door het oudere geslacht hoeders van de onbevangen, pure, ongecompliceerde slag der mensheid Was ik nog maar kind bemind door de generaties zo groot en toch zo klein in individu Was ik nog maar kind bemind door bemind in waar is het dat ik verloor het kind zijn, van binnenin…

Ieder individu, man of vrouw... vrouw of man.. neemt zijn of haar plaats en rol in de tijd der geschiedenis in! Het ligt vast, om los te laten. Elk denken, ieder onderhandelen is belangrijk genoeg, om weg te laten.…

in de stilte van de nacht hoor je wolven huilen...…

loodlijnen naar beneê in grote plassen z’n droomvrouw ze zal onder de grote paraplu meezuchten meekruinen met de bomen van het woud ze zal stilstaan tot de klodders verdruppelen vermiezeren het grote concert weer aanvangt het libretto van het gevogelte de lucht weer vult tot het woud weer dicht is zij zich nog meer thuis voelt in de stilte…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

Stilte, waarin een mens leert zwijgen. Waar stille geluiden helder klinken. Tonen die we zelden zuiver horen. Hier, in onze eigen achtertuin, dromen onverwachte dromen. Vandaag heerst hier de vrede. Nestelt zich een duivenpaar. Leeft de werkelijkheid van hoop.…

Geen mens, is zonder fouten, geen individu, zonder een min geen enkel persoon is meer dan 'n ander breng daar maar iets tegenin. Want: we komen allen op dezelfde wijze op aarde, daar valt niets aan te tornen, en zij, die denken te bewijzen zullen van een koude kermis thuiskomen!…

zo vaak zo veel ben jij daar even zo vaak zo veel kan ik het kwijt want het valt me zwaar dit leven heb vaak geen besef meer van omgeving of tijd zo vaak zo veel droom ik van veel beter zo vaak zo veel niets meer zoals nu jij bent weg en dus interesseert me niks voor geen meter ben ik niks een nada individu…

Een nieuwe wind waait door het land Wij gaan weer participeren Ook wij als individu Zullen moeten anticiperen. Kort door de bocht komt het erop neer Moeten wij nog leren leren De omstandigheden aan te passen Door in de ander te investeren.…

voorzichtig steek ik mijn voelhorens uit open mijn oren voor een ongehoord geluid het is de schreeuw om aandacht die klinkt en waar menig individu in verdrinkt, in verzinkt de eenzaamheid is te triest, ongeschreven blijven kleine mensjes toch maar leven totdat iemand zegt dat ze iemand zijn het rijmt niet meer, maar ik ben het er wel mee…

jou was was ik niet ik maar jou als jij mij was was jij niet jij maar mij maar ik ben ik en jij bent jij ik ben niet van jou jij bent niet van mij wij zijn niet van elkaar wij zijn voor elkaar jij en ik ik en jij wij samen samen wij ------------------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan het individu…

Pesten gebeurt niet alleen door elk jeugdig individu het blijkt ook voor velen een gewoonte op de werkvloer ook daar gaan volwassenen voluit op de pesttoer je kunt je afvragen hoe infantiel zijn de volwassenen van nu hoe is opvoeding nog mogelijk met zulk kinderachtig gedrag jongeren pesten niet omdat het moet, maar gewoon omdat het mag…

na het slotakkoord houdt hij zijn baton hoog de instrumenten zwijgen uit het ampul vloeit een concentraat van stilte recept voor de wereld…

In de stilte wist ik altijd wat te denken en te voelen wat te willen waar lagen de verschillen in de stilte alleen altijd of het scheen dat ik meed en vermeed om een zachter leed.…

Tijdens de ochtendwandeling staat de groep plotseling stil. Ik vind mij voor een hoopje takken, en staar ernaar. Dan breekt de zon door en voltrekt zich een schouwspel van licht. Over de talloze kriskras gesponnen draden, dansen ontelbare lichtjes. Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje, zet de maat voor dit glinsterend festijn. Het hoopje…

Wanneer men luistert naar zijn ziel dan begint taal zowaar te leven...…

benaderingen Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje Zegeningen niet te tellen Dankbaar Gezond naar ziel en lichaam Muze steeds aanwezig Ochtendgloren wenkt Sterrenhemel lonkt De volle maan beste vriend Heelal zo heftig temperamentvol en wijs Machtig krachtig meeslepend hitsig stuwend Prachten om me compleet in te verliezen Stilte…

Laat woorden Nooit een stilte kraken die de liefde breken…