inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.935):

iemand

voorzichtig steek ik mijn voelhorens uit
open mijn oren voor een ongehoord geluid

het is de schreeuw om aandacht die klinkt en
waar menig individu in verdrinkt, in verzinkt

de eenzaamheid is te triest, ongeschreven
blijven kleine mensjes toch maar leven

totdat iemand zegt dat ze iemand zijn
het rijmt niet meer,
maar ik ben het er wel mee eens

Schrijver: iemand, 4 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 285

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)