Alle inzendingen over strand OR water OR zee

Veel van mijn herinneringen liggen verborgen op het strand. Soms ga ik erheen en zoek ik of ik ze nog ergens vinden kan. Maar het water heeft veel gewist De oude beelden uit mijn verleden eens was hier een zee vol dromen. Nu is er een mooie herinnering voor in de plaats gekomen.…

in de verte paarse bergen de zee een glooiende heuvel verraderlijk beeld in avondlicht twee zeilers op het water een koppel aan het strand een schilder achter de keermuur vissersnetten in het schemerlicht nocturnes dromen de nacht…

Een zilvervisje, mooi en fijn vergist zich in dit schuimfestijn kroelt even op het natte strand maar vindt al gauw een mensenhand Die het snel teruggeeft aan de zee: glashelder water neemt het mee danst verder: er is niets gebeurd in groen dat soms naar blauw toe kleurt Op deze wonderlijke aarde die ook dit zilvervisje baarde in zee verzorgt…

met zand, water en een spade warm geworden door de zon of je hand scheppend op het misplaatste strand werd jouw enigheid geboren maar je armen kozen voor zee en zich steeds weer krommende lijnen eindes bestonden slechts uit stof…

daar waar bergers verdronken schepen lichten en jutters bergen werk verzetten, het licht van de zon verdrinkt achter de rand van de zee kust het duin een strand voetsporen weggespoeld de maan trekt onbedoeld aan het water…

Een dagje naar het strand, met Rutte mee Om na die spannende vakantieweken De kop maar weer eens in het zand te steken 'Graaf kuilen voor een ander.' 'Leuk Premier!' Een beetje langs de branding donderjagen Om straks weer water naar de zee te dragen.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Een traan rolt Vanuit ’n hoek van m’n oog In een boog Bolt Over m’n wang naar benee Zoals het water Van vloed naar eb Het strand verlaat Het zilte water zich bang Terugtrekt naar de zee Om zich te voegen Bij alle tranen Die ooit in al hun banen Stroomden Van alle zanderige gezichten Als stille gedichten Naar oceanen Van week ach…

Het schuimende water spoelt golvend aan, En rustig rollend zal het nog wat verder gaan. Het water kabbelt rustig op het mooie strand, Waar enkele kinderen spelen aan de zeerand. De wind steekt op en het zoute water krijgt meer kracht, De zon weerspiegeld in de golven wat een pracht.…

De zee Water, adem Het zachte strand De kleuren die lachen We vinden de sporen Van die verloren tijd hoepelende meisjes Een zandkasteel van oude lucht Het geluk van limonade slome dagen in Juli we komen er nu langs koppeltje duikend in ons hoofd We zien de zee die altijd blijft altijd blijft zingen…

onder vluchtige wolken en meeuwen dwalen zijn trouwe juttersogen over golvende duinen zee en strand ademt zijn roestige huid het zilte water als een vurig baken voor wie hem zoeken zo tijdloos verbeeld en verzonken in pure klei en ruisend avondland…

Als ik de zon zie zakken ver weg in de zee dan dwalen mijn gedachten die zweven met haar mee. Naar mooie warme landen met palmen en een strand daar ergens aan het water daar aan de overkant. Maar ach het zijn maar dromen een verlangen van mijn geest zelf ben ik nooit verder dan Camperduin geweest.…

Zo zou het kunnen zijn November op het strand De harde wind zou waaien De woeste zee zou graaien Het zand mijn wangen schuren Het zoute water zou mijn schoenen bijten En ook mijn sokken werden nat, per ongeluk Mijn oren zouden pijn doen van de kou En ik was daar dan met jou…

hij nam het zand bouwde zijn fort naar eigen hand vormde en kneedde zonder onderscheid de korrels in zijn gelijk een lange tijd weerstond de burcht de zee in confrontatie maar het water is gezakt korrels drogen zonder macht eisen nu de vrijheid van het strand…

de zee, zo blauw als de lucht golvend onder de zon die witte schuimkoppen die rollen naar het strand kinderen spelen aan het strand lachen zoveel ze willen de zee…

Mijn verhaal, mijn verhaal van schipbreuk en strand strand, strand, keienstrand Aangespoeld, dorstig en rillend van uitputting gewekt door de hete zon Strand, strand, keienstrand aangespoeld, ijlend van de honger en alleen helemaal alleen met jou dansend in de golven van de zee de zee, de zee, de golvenzee en mijn verhaal, alleen mijn…

over het slingerpad dalen we naar het strand ver benee het regenwoud omhult ons met haar geheimvol groen door de zee gevormde grotten vallen altijd bij eb droog op blote voeten betreed ik eerbiedig deze kathedraal eeuwen zijn hier voelbaar van bruisend, beukend water .…

Ze zijn als beeld van het landschap van historische waarde; symbool van de strijd tussen water en land. Ambassadeurs van ons land tot aan het eind van de aarde; met de polder verbonden, zoals de zee met het strand.…

wie met vuur speelt moet zich niet verwonderen om zich te verbranden aan de verzengende gloed tot het water uit de hemel stort die de stem van de dood heeft bezworen zie het water zee en stranden de gouden zon de koele maan en hoe ze op hun tijd op en onder gaan alles heeft een bedoeling in ons kommervol bestaan tussen…

Toen het water stil werd en hij langzaam een verleden kreeg zoals de stervende meeuw op het strand probeerde hij nog de vloed tegen te houden. En daarna het aflopen van het water. Hij besefte dat zelfs met al het vocht in zijn ogen hij nooit sterk genoeg zou zijn om zee te worden. Ik waaide verder met een roos.…

ik denk tegen de wind in het ruisen van de zee het geluid, de muziek een cliché in mijn oren achterstevoren terug... denk ik terug... naar toen als de zee spoelde de liefde over mijn dam toen zij kwam zij, een onopvallend glasgordijn een muur van troebel water onzichtbaar onder de waterlijn sommige stuurlui staan aan wal omdat ze…

Ik zoek nog steeds een strand met de koelte van kiezels en de warmte van zand, met lichtvoetig water en zwaarlijvige golven, met luchtkastelen onder schelpen bedolven.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De seks in de zee aan het strand Was slechts nog een robbertje stoeien Het vrijen was oninteressant Zij kon mij totaal niet meer boeien De zee en het strand en de seks Hoe kon ik mijn tijd zo verknoeien Op reis met mijn aanstaande ex Ons bootje sloeg om bij de boeien Het strand en de seks en de zee Ik voelde mijn lusten weer groeien Bij…

Een hartspecialist uit Drongen is met zijn patiënte in zee gesprongen. Teveel haar hart gevoeld, zijn ze samen aangespoeld. Gelukkig dreef de liefde ’t water uit hun longen. Hun mond vol zand, liggend op het strand, Bleven ze gelukkig in leven om verder hun hartstochten te beleven.…

Ik schrijf met mijn tenen, letters in het zand, de letters vormen woorden, daar op dat warme strand, de woorden die verdwijnen zodra de zee weer aanrolt. Ik schreef de woorden in het warme zand, alleen bestemd voor mijn ogen, daar aan de kust, in dat langzaam verdwijnende zand, in het water.…

Daar in de verte nog wat schemerend stil gevormd door water en wind spoelt de zee haar uitzicht schoon..…

Het gooit zijn tranen op het strand de drogende zon komt later. De zee met al z'n geheimen die ik zozeer bewonderen kan, het blijft altijd een raadsel en niemand weet er het fijne van.…

Golven met schuimkoppen op de top rollen speels het strand op en leggen een schelpentapijt in een kleurig patroon op het zand Dan jaagt de wind de golven op en het donderend geraas van het aanstormend water doorbreekt de serene stilte Dreigend verovert de zee het land met een nietsontziende kracht neemt de zee als overwinnaar vele trofeeën…