Alle inzendingen over strelen verwarmt

me vandaan ik kan je voelen betasten diep in de nacht ik voel me zacht Door jouw mankracht die me overmeestert op dat moment heb je me lief probeer je in het moment jezelf te geven ik moet mijn weerstand tegen jouw opgeven je liefdevolle aanrakingen als in een duet bespelen met overgave probeer ik je lichaam je hart en je ziel te strelen…

ik liet los keer op keer het kwam terug net als de lente die de koude winter opvolgt en je verwarmt met haar eerste zonnestralen…

Het bonte van de witte kraag van het goudgele vocht verwarmt bedwelmend het bestaan van de geest. En dat ondanks de kou van dit zoete nat. Proost.…

De zon verbleekt bij 't ochtendgloren en breekt de stilte in haar schoot - de kreet van 't kind dat is geboren De maan verwarmt het iele lijf.…

Verwarmt, nog meer Gezicht opgelicht Gloeiend gericht Maak ik dit kleine Gedicht want O, Wat is ze welkom! Onze heerlijke zon!…

de oliegevulde radiator verwarmt mij bij katers en poezenkind snorren als een ouderwetse kachel eelt op mijn linkerschouder heim weet de papieren kolenzak, gevuld met glimmeringen.…

haar trage streling wekt een wild verlangen naar de zomer die me kust en lacht zij omarmt, verwarmt mijn lijf en maakt me wakker ik geef mij over aan de lente en verwacht……

Een gloed die mij verwarmt Een arm die mij omarmt Dan een gezicht Een warme blik op mij gericht Heel even maar Dan lost weer alles op Naar waar?…

sta jij in mijn schoenen Dan zal je eindelijk begrijpen Hoe je wereld plots verandert Je naast het geluk zal grijpen Aan het lijntje wordt gehouden Weken maanden achter elkaar Je wilt geloven in zijn woorden Hij van je houdt maar ook van haar De hoop je liefde levend houdt Omdat hij je telkens zo graag ziet Zo de twijfels in je hart verwarmt…

liefde is de donzen deken die je koestert en verwarmt vederlicht het zachte breken van de ochtend die omarmt waar een oor jouw hartslag oogst is de veerkracht op zijn hoogst…

Vandaag lag er een witte deken ik zag de hele wereld ingepakt zover als ik maar kon zien zal hij straks verdwenen zijn of blijft ie liggen en verwarmt hij ons dan ook nog bovendien…

Rust streelt mijn hart, Vrede verwarmt mijn ziel. En mijn adem danst, En mijn ogen glinsteren.…

Mijn hart verlangt ernaar om op deze mooie ochtend de vele bloemen in de tuin te gaan strelen met mijn ogen.…

Snellen van dag naar dag minnen van uur tot uur mis verstaan op hopen anker voor het heilig vuur verkwikte kakeling de zon een kwelling voor het ochtend wordt snakkend naar verkoeling opgehangen de stille getuigen berekend naar buiten kussen mijn heilloze lippen het kent nog geen naam…

Wanneer ik je streel, voel ik de energie, die ons deed samenkomen. Wanneer ik je streel, ervaar ik de lieve lust, die ons deed smelten. Wanneer ik je streel, ervaar ik rust en liefde in mijn ziel, die ik graag delen wil.…

geef mij je angel en honing kom dichtbij ik streel je tot koning je dood is goedkoop als je mij nu zou steken zo kort bloedt geen leven weef het geel van de maan met de kracht van de wind in het blad van de bloemen de glans zal verbleken als het licht van de zon de nacht doet vergeten we vliegen in rood stuiven meel op de…

ik streel de striemen die ik maak trek toch de banden harder aan om pijn te kleuren gebonden aan verdwenen jeugd het ranke lijf dat boeide gloeide van besef van wat verboden was borsten die nooit iemand zag omdat ze in je eigen ogen niet hebben gemogen onraakbaar ingepakt ik streel ze tegen wil en dank met tederheid gevangen…

de blinddoek kijkt je ogen uit je huid voelt zich bekeken je handen zijn geboeid en ruggelings geketend in openheid die borsten toont je benen zijn gespreid van voet naar heup de schepping uitgedijd je lippen zijn geopend de eerste kus die wellust proeft in scherpe tanden ik streel je met fluweel de armen en je schouders je huid…

ik streel je huid maar het liefst wil ik strelen wie je bent wat je denkt de blik die je me schenkt ik proef je in de geur van hooi maak je mooi en geef ons weer momenten ter herinnering in je tranen zie ik je verdriet ik wil die pijn ook voelen en delen zodat liefde alles weer kan helen het is mooi te leven in jouw…

in de nacht met sterrendruppels kleur jij het donkerblauw lilazacht je stem als zonnestralen verwarmt tranen in stille gedachten op jou blijf ik wachten tot de maan smelt in mijn hart…

Zoiets als de zon, die verlicht en verwarmt ook zonder reactie. Ik zend mijn geest uit en hoop dat alles ook zal worden herschapen.…

het warme zand omhelst mijn voeten als een donsdeken in de winter het verwarmt lichaam en geest en doet me de koude winterdagen vergeten en indommelen op een zomerse dag, ergens in het zand...…

Gebed van deze zondag Die het licht in onze ogen, De lucht in onze longen bent, Ons hart verwarmt met Uw liefde, Hart dat ook Uw vrede kent Zondag 2 november 2014…

Glipt langs je heen boven je langs onder je door wat is het nut is er wel nut op dagen als deze als de zon niet verwarmt niets je lijkt te raken behalve de wens naar de volgende dag om opnieuw te starten…

verlies Misschien werden ze door een vrouw bemind Sommigen hadden zelfs een kind Waarom al deze onrechtvaardigheid Alleen maar om macht en waardigheid De bittere kou die hen omarmt Het felle vuur dat hen niet langer verwarmt…

Een ijskoude sneeuw Verwarmt bevroren harten gloeiend in het rood. Doorwinterde sneeuw verkilt gebroken harten eeuwig in de tijd.…

dan breekt de dag de nacht alsof het nooit te donker is geweest verwarmt de zon gevallen sterren nieuwe maan ontdooien langzaam koude zielen smaken zilte tranen zoet…

Je stopt me in, verwarmt mijn koude handen. Later kwam sneller dan verwacht.…

Wanneer je leven mooi was je omkijkt naar een rijk bestaan wanneer de tijd gekomen is om van hier weg te gaan wanneer je laatste glimlach mij nog steeds verwarmt weet dan dat juist jij in liefde wordt omarmd…

zoals de vogel in de morgen mij uittilt boven alledag verwarmt jouw toon mijn hart meer nog dan klank en kleur de woorden die ik met je deel raken dieper dan de huid want zoveel meer dan taal zijn zij vooral muziek…