Alle inzendingen over stress OR balans

Ik drink wat koffie om balans te herstellen en glimlach naar jou.…

Wanneer je leven uit balans is totaal niet meer in beweging is het vaak zoeken naar evenwicht maar bedenk wat te lang op de weegschaal ligt moet toch ook weer plaats maken voor een nieuwe overweging…

liever even oneven dan gelijk ongelijk…

De wereld draait steeds haar rad van de tijd vóór mij – Ik word duizelig.…

Ik hield me maar vast aan mijn ochtendkrant, op straat – bij het uitglijden.…

Een mens uit evenwicht zoekt balans Iemand in balans die zoekt niet Heb jij al gevonden wat je zocht?…

Bang ben ik alleen Voor gisteren - Niet voor vandaag - Want ik ben in mijn Verleden blijven steken Omdat het hart van mijn Ziel ophield met kloppen Voor mijn leven goed En wel begonnen was En ik daardoor aan vandaag In 't geheel niet toegekomen was…

Stress want de verhuizing is in gang de helft staat hier, de andere helft daar je zoekt je gek naar al je spullen en eigenlijk is het helemaal niet raar dat je verlangd naar je werk bij de baas Want al is daar stress, dat is toch anders daar doe je het niet alleen, daar kun je praten met je maten, daar is het een kantoorbaan gewoon voor…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Door stress gebeuren bij het klussen thuis veel ongelukken. Er moet een schilderijtje aan de muur, Maar wie gezegend is met linkerhanden Wil liever niet zijn vingers daaraan branden, Een klusjesman is echter peperduur. Stijf van de stress ineens een puik idee: Verband paraat, mobiel op één - één - twee.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Een riem om mijn middel Strakker en strakker Rennen, lopen, springen Mijn hersens 24 uur per dag Lees ik als 12 Palen van staal in mijn benen Gespannen en gestrekt Gekkenwerk Race tegen de klok Ik, een kapotte racewagen Boem…

trekt men aan je wil men van je dagen vliegen nachten liegen eist men van je vraagt men aan je roept men naar je doet men met je ademloos adem happen dromenloos nacht uitstappen altijd bezig nooit meer rust tijd vervliegt als je jezelf steeds maar voorliegt…

als ik mijn tijd meet met die van menigeen dan heb ik het niet te breed heb mijn koffie nog lang niet op het gaat niet om koud of heet, ik zit tegenover een prikklokstop op de flexplek voel ik de druk, de volgende staat al in de rij het gebeurt mij immer vaker dat de klok in seconden versnelt en ik kennelijk vertraagd de oude ros van mijn…

ik wil alleen nog tussen mijn geboorte en sterven zweven waar de tijd niet meer op de lijn door anderen is uitgespreid ik wil mijzelf blijven, mij in het heden verweven niet meer in afgehakte spreekuren leven waar de menselijke macht oordeelt over : komt u binnen en dank voor uw komst fijn dat u er was, u hoort nog van ons oh, ik zal uw…

ik moet ik Moet ik moet Ik moet ik Moet ik moet ik zal ik moet ik zal ik moet en ik Zal Ik ben moe Heel moe…

het lijkt zo eenvoudig om met je ogen dicht een paar minuutjes stil te staan met een stalen gezicht is de balans van binnen net zo goed als van buiten dan sta je als een huis niemand krijgt je om je bent niet te stuiten nu je zelf kunt ervaren je schiet wat tekort sta je er toch van te kijken je weet nog niet wat er eigenlijk aan schort…

De verslavende blauwe diepte rukt in rap tempo op Om dit mooie, liefdevolle, zuiver gelukkige leven Wederom even nog beter te voelen Het één bestaat niet zonder het andere Ik besta niet echt zonder m’n andere Ik Door m’n gepassioneerd hysterisch verlangen En volledige ontspanning, mezelf, hier en nu Uiteindelijk weer in balans…

Balans is leven in voor en tegen, totdat ook dat is uitgeblust....…

Ik ben veel te jong om toe te geven dat we beter zouden moeten weten dan te vegeteren met de kreten. Verhard door een pijnloos leven. We hebben veel liever een god van goud En alle monniken zijn oud.…

hier om deze vreemde hoek schuilt het afscheid de klauwen ver gekend breed gespreid, hier ligt de sprong voor- of achterwaarts te wachten op de mens en zijn vergissing een momentum van de eenzaamheid of wat warmte in de kleinste hoek ben je mens geweest, het antwoord en de vraag een groteske rondedans hij weet het niet, nog niet een herkansing…

Een huis dat honderden jaren staat Stille ramen waar verkeer langs gaat Vensters maken buiten en binnen Als zwart het wit verstaat Twee geliefden verhouden zich tot elkaar Als het glas waardoor je kijkt Hetzelfde lijkt Als ze beminnen Een huis dat honderden jaren staat Stille ramen waar verkeer langs gaat Een kind dat er opgroeit en…

Er is iets aan de hand met mijn gevoel en mijn verstand het is niet in balans dat denk ik dan althans het evenwicht tussen die twee is niet oké soms draait het mee met alle winden hoe moet ik dan het midden vinden mijn gevoel zegt ja het is iets waar ik voor ga maar mijn verstand zegt nee dat is geen goed idee zelf kom ik er niet uit dus…

naar hen wier balans slechts zal doorslaan naar verdriet gaan mijn gedachten…

De werkelijkheid zie ik door mijn raam mensen lopen voorbij de tuin driftig gesnoeid lantarenpalen stijl overeind een grauwe ochtend in maart Twijfel over het zichtbare want wie is die man achter dat raam zijn bestaan nooit verklaard dromend over de balans van wat hij won of verloor.…

De balans, gaan van zwart en grijs naar wit. Balans is mijn vriend, die ik ben, die het verdiend.…

In groeiende balans met bloeiende krachten. Vergane gedachten ontstane levenskans.…

de avond nu prevelt over de akkers zwart licht schijnt nu door de vensters onze gedachten zijn lang in de dagen die nu korter zijn nergens hoeven wij te zijn we zijn gelukkig in de warmte van onze kamer in trance gedreven voelen we de kleuren van onze innerlijke wereld we zoeken de kracht van binnen in de balans van geven en nemen…

sneller gaand dan stap voor stap over die smalle streep van de balans.…

zij joeg vogels op om stilte te vermijden vertrapte takken in het bos om rust te bestrijden was met storm en onweer in haar element chaos heeft zij steeds gekend nooit nam zij de kans om in balans te raken meer van haarzelf te maken zelfs in haar laatste rust heeft zij nog een keer gekucht het leven heeft haar altijd dwars gezeten…