Alle inzendingen over stroming OR zee OR gebroken

geboren ben ik en opgegroeid aan zee ik zou niet lang zonder haar kunnen jij bent als de zee voor mij afwisselend rustig, speels en wild meester van het kind in mij meegesleurd door je stromingen ben ik het zand van je liefde maak je mij tot vrouw…

de zee werd zo anders toen de stroming haar naar de Waddenzee had gevoerd haar ziel reisde naar de andere kant van de tijd voor altijd geborgen in elk liefhebbend hart de tijden van onwetendheid zijn voorbij nooit zal de zee dezelfde zijn…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Wiegend in de zee, tussen twee stromingen in. Elke golf zekerder van wat om ons heen gebeurt. Jouw hand, mijn hand, lichamen samen. Wanneer we drijven, op ons gevoel, neemt de zee ons mee.…

de zee veranderde toen de stroming jou naar de Waddenzee voerde je ziel reisde naar de andere kant van de tijd zij borg jou in ieders liefhebbend hart ver voorbij onwetenheid nam de zee je mee altijd anders altijd dezelfden zij en jij…

Voorlopig drijf ik op de zee van het leven met de stroom mee. Loslaten van bestemming, zonder gevoel van richting, is drijven het doel. Niet zoeken maar voelen naar de juiste golf om dan mee te spoelen. Besef zinkt in dat armslagen van mij niets veranderen aan het kalme getij.…

In een schelp leven als bewegingloos weekdier; soms de zon voelen, dan dat verkwikkende schuim: wensloos tevreden bestaan!…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

Laat je zachtjes wiegen op het ritme van de wind Laat je zachtjes meeslepen op de melodie van de golven Laat je zachtjes wekken door de stroming van de zee En op het einde van de droomreis vinden we elkaar……

De sterke stroming voert hem mee. Waar vaart hij heen? Misschien naar zee? ( Een kindergedichtje. Ik ben een bundeltje aan het maken, o.a. voor mijn achterneefje )…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee…

Tranen van `t leven in trance stroom ik mee sloom langs ramen vloeibaar los van lichaam bewust van geest volg het kozijn voegen van gestapelde stenen over grijze tegels zo naar `t achter van een tuin om vervolgens willoos de afvoer te bereiken.…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

een kaarsje wit en gebroken ver weg van de mooiste avond klein stukje van de zee die mooie zee van licht nu alleen en gebroken eenzaam in het donker toch zal het ooit weer branden oplichten in het donker en de eenzaamheid verdrijven…

verzuilt in melancholie emoties die me de grond in trekken gevoelens die bedwelmd worden meegesleurd door de zware stroming van de zee totdat ik opgeslokt word door de fouten die we door de vingers zagen En nu als een anker om mijn enkel de dood zegeviert…

Heb ik te vroeg gesproken, gehuild in droogte altijd leeg ikzelf vergat de bomen en de uitgestrekte zee. Hij nam mijn tranen mee in boten een vrachtschip laadde mij aan boort, zachtjes deinend op de stroming, kabbelt mijn geluk nu voort.…

Krachtig als water een blauw stalen zee Koper gehulsd behuisd draait de cilinder vijf maal Onhoudbaar voor brekers en dijken een beukenhouten hand Golven rode stromingen uit zoet rokende gaten…

De zee is mijn vriend, want zij geeft en neemt. De zee neemt mijn angsten, zorgen, onzekerheid en pijn met haar stroming mee. De zee geeft mij rust, vrijheid en leegte in mijn hoofd om te kunnen zijn wie ik ben en de koers te varen die ik wil. Al kan de zee nog zo ruig zijn ik voel mij altijd goed bij haar.…

zee van verstomde stemmen hortende adem van sleuren deinen en neerhalen van zeenmans graven brulboei van toevloed en terugloop drager van watergrijze wolken het blauw het groen en de mist zee van verraderlijke stroming van stille schitter en schaduw koele waarnemer aanjager van stormen zonneklare beuker zee opstandig…

Tijdloos is de zee in al haar wijdheid met deining tot de kim regelmaat der getijden in eeuwenlange stroming vanaf de schepping of schiep de aarde perpetuum mobilé van levensritme.…

In stilte wordt de golf van zwijgzame liefde door draagbare stromingen verweven in het geweven net van het leven. De wereld verdwijnt in verzonken wetende dromen en gulzig drinkend van de nectar die wordt aangeboden kan elk gebroken deeltje zich helen.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

ik adem lucht proef seizoenen in warm en koud de fascinatie van lente het aromatische herfstgoud ervaar hoe water mij draagt als ik zwem accepteert wie ik ben mij meevoert in stroming samenzijn als bekroning aarde heeft mij verwacht ben in welkom geboren deelde zien in een lach het met elkaar praten kwam pas veel later alles voelde…