Daar staan 'n man in die son
langs die blou water van 'n dam.
So eenvoudig het dit begin,
net so skryf ek dit hier neer.
Dit is in 'n suidelike land
en voor die seisoen begin.
Die man hou in die wind
sy hoed vas met één hand.
Die ander hand is gelig, miskien
'n gebaar om my te groet.
Wie anders kan hy bedoel?
Daar is…
er pluist zwart
op een tak van de boom
waarin de bijl is gezet
beton kratert in rots
hemelhoog het
opstuwende water
de rail ligt
spoorklaar te wachten
op voortdenderende bielzen
het iele gekwetter
twittert burelen tot
uitvogelen van status quo
de bijl slaat zijn slag
op de dag dat zeldzaam
zwart pluis uit gaat vliegen…
op de wanden van de ziel
projectie van een wereld, weerkaatst
in het licht van een pupil en voeden zal,
daardoor de verste steen zich hoeden
moet voor elke diamant die met de
blote hand in bloed gedolven is
de bruid verbergt haar gouden vlies,
Pan bespeelt zijn fluit zonder gaten
het geluid veroorzaakt een lichte bries,
stuwdam tegen…
.
---------------------------------------------------------
Dit eerste gedicht uit ‘Die studam’,
een vertaling naar het Afrikaans
van de elfdelige cyclus ‘De stuwdam’
van Willem van Toorn verscheen in Tirade 428,
die geheel gewijd is aan vertalen.
De vertaling is van Heilna du Plooy.…