Alle inzendingen over suffen

[Onderzoek wijst uit dat mensen gemiddeld 23 minuten per dag op het werk zitten te suffen, kletspraatjes houden of rondjes door het gebouw lopen.…

Een suffe fietser in Sappermeer vergat helaas keer op keer het licht op zijn fiets dus niemand zag iets hij leeft en fietst nu niet meer…

de vijand vluchten onwillekeurig trekken zijn spieren zo staat het paard te suffen in de kou…

De mensheid heeft epochen zitten suffen, En rommelde in feite maar wat aan, Hoe kan het al die tijd zijn goed gegaan, Met die gezonde zieken vóór het puffen? Nee, nú schijnt men dan eindelijk te weten, Wat zwangeren verantwoord kunnen eten.…

"Zolang je maar niet snurkt, kun je rustig slapen" sprak de leraar wrang tot twee heel suffe knapen. "U hebt gelijk, meneer" sprak toen de oudste rakker, "door dat gesnurk van ons wordt heel de klas soms wakker".…

Door hier te blijven zitten Miezerig voor het raam Mis ik zo veel van het leven Een gil, een lach, een traan Door hier maar wat te staren Ogen zonder glans Kan ik niet verder zweven In sferen en in dans Door hier maar wat te suffen In denken zonder doen Kan ik toch nooit iets geven En krijg ik nooit een zoen…

De morgen kreunt de dag eruit Ik lig nog wat te suffen En langzaam strekt de dag zich uit Mijn longen gaan weer kuchen Dan stijgt het leven weer in mij Mijn hart gaat sneller kloppen Maar als ik dan de wekker hoor Is het weer naar de knoppen…

De kranten hadden het al aangekondigd; 'U zult de ganse dag slechts lopen puffen' Dus heb ik maar zo'n beetje zitten suffen Me aan gezeur en 'warrum hè' bezondigd En verder niks gedacht dat u moet weten Ik zou dit versje ook maar snel vergeten.…

'k Controleerde leven tot aan dit bepaald moment Sterren doven, het licht flakkert Beheersing valt abrupt weg Schijn grimast om het hoekje realiteit drijft reeds in de plas Al gestold, donkerrood elkaar opvolgend in een fase van verwarde lijnen Metaforisch gevloeid bloed hoewel dader-DNA aanwezig achtte de magistraat ongegrond Op…

Midden in de lente Zaten zeven dementen Te suffen op hun verdroogde krenten Een meisje liep voorbij Likkend aan een ijsje Een jongen floot haar na - Het bekende wijsje Plots waren de zeven weer bij de tijd Dankzij de jongen en de mooie meid…

En zit dan na te trillen en te suffen op zijn stok.…

Als wervels krimpen en knoken kraken, lacht magere Hein in je suffe brein.…

Zo braafjes suffen twee raafjes in hun kille nest. Verzuurde roest kwijlt uit hun gerimpeld maangezicht. Zeemzoetjes laten beschimmelen. Langzaam doen zwijgen tot ze moeilijk hijgen en de adem stokt. Twee museumpoppen blijven gespaard en bewaard klaar voor een avondmis vol mist en humus. Tot ze stikken in ‘wrede’.…

schermsullen suffen uren en uren en dementeren tot digitale debielen hun enig maal zijn bits en bytes ze zijn verbonden via een sonde met de virtuele realiteit, altijd en alleen gehinderd door plaspauzes, control pi verborgen achter een beperkend scherm wereldbeeld verschrompeld tot een screen Control Z, Control S en/of Control Alt Del?…

dwars door het Hart van Den Haag Den Haag Ik wil er opstaan, in die stad die nooit slaapt dan ben ik de koning te rijk want hier is iedereen gelijk dat suffe gevoel , smelt langzaam weg ik begin opnieuw , ja echt in mijn Den Haag als ik het daar waarmaak, is het overal raak het is aan jou , Den Haag Den Haag Den Haag Den Haag Ik wil…

bloemen, bomen, vogels, wolken, wees mijn getuige – hier loop ik met mijn kleinkind aan de hand, een suffe opa, een onnozelaar, een loser, een debiel, een verlorene, maar zo gelukkig met dit wurmpje, zo onbeschrijfelijk toch nog thuis gekomen, zo gezegend.…

Leuke ziel met krullen wol en suffe kop, veelstemmig omlaag stromend naar zee. Dan weer verplicht de bergen op. Valt het onze jongens niet mee in het doel van hun missie te geloven. ------------------------ uit: 'Het waait', 2008.…

Suffe ik. De eerste werkmieren starten hun auto's al en gaan op weg naar hun duffe werkpaleizen. Ik weet de slaap nog steeds niet te vatten. Onder mijn logeerbedje ligt een boa constrictor te wachten totdat ik niets vermoedend wel in slaap val.…

ach mensen help hem uit de brand laat hem niet suffen achter het papier maar hou de dichter wakker waardeer zijn werk met uwe hand ’t is maar een arme stakker hij slooft en sloebert door de taal soms hoogverheven dan weer heel banaal reikt hij u eerst nog hoge idealen aan de keer daarop verkeert hij weer in diepe dalen hij kon niet dieper…

Zwart en wit grind knarst de aarde ligt te suffen, om je te verbijten.…

Mijn ogen kan ik somtijds niet geloven: De donderkopjes dartelen in ’t rond; er komt een dikke kikker happend boven en vangt een vlieg die wat te suffen stond. Ik laat me elke dag opnieuw verrassen: Wat er niet leeft in ’t water, kruid en grassen.…

Komt net het bed spiralend langs, daalt op een suffe stoel die met gekrulde tenen zwijgt. Wie haalt de koekoek? En uit de inrichting ontsnapt een stenen brak. Aha, denkt hij, inmiddels mateloos nieuwsgierig, wat hier en thans beneden komt verwijst naar boven. Prompt is het even koffiedik geblazen daar.…

Ik pak de krant er weer bij en lees de laatste suffe nieuwtjes op deze saaie, muffe, bloedeloze zondag die tenzij ik er met m'n fantasie niet vandoor ga, wederom zal uitlopen op niet vermeldens- waardig, maar ja, uh, ja, dus.-…

Maar ik zit liever ingesneeuwd dan thuis te liggen suffen.…

op de grenspaal van mijn erf staat een suffe haan met ogen van mat glas zijn keel is lelijk opgezet ik houd hem een handpalm voor waar vier maïskorrels glanzen maar zijn krop, het speeksel weigert zijn kop keert schichtig op een gladde toren van wervels hij zoekt het minste gerucht het koper van zijn veren het rood van kam en lellen…

En dat is potjandorie nou mijn allergrootste makke Pas na een fles jenever kan ik suffe versjes bakken En als er een sonnetje wat romantisch dient te zijn Dan nuttig ik al rijmende een fles of zes aan wijn Vraagt men mij iets te dichten voor een nieuw geboren mens Dan drink ik me, wat dacht je wat, aan moedermelk gans lens Maar moet ik voor…

Dit is genoeg voor een oud (knap) man om achter zijn oren te krabben en aan 't suffen te gaan. Als nergens op het wereldrond Druif groeide of gerstekorrel En schoensmeer dan het enig vocht Dat ge ergens vondt - waar gij ook zocht Wie hielp mij aan een borrel?…

Het is donker, maar wel fijn, om na zo’n suffe dag buiten te zijn. Mijn haren vliegen wild omhoog, had even het idee dat ik vloog. Aan mijn rechterkant staat het hek, daarachter stroomt de Lek. Voorzichtig stap ik het gras op En ik hoor mijn voetstappen, sop, sop, sop. ’t Gras is glibberig en nat. Voor ik het weet lig ik op mijn gat.…

zwerm in de kooi van de kanarie de school in de bokaal van de goudvis het eerste slachtoffer is een kreupele man zijn kruk kraakt even later kraken ook zijn botten als de menigte de man tot moes vertrappelt want niemand staat hier stil men kruipt mouwsleurend kraagklauwend over en door en langs elkaar alleen de man achter het loket - een suffe…

Meneer De Vries lijkt rustig en tevreden Hij zit maar wat te suffen voor de buis Maar niemand hier weet iets van zijn verleden De wereld was een leven lang zijn thuis Want ooit, ooit ging het allemaal veel vlotter Hij was een stoere vent, een snelle spicht Nou is z'n lijf een ouwe botter Die kreunend aan de kade ligt Dit is voorgoed zijn…