Alle inzendingen over taal OR grenzen OR duidelijk

Praat duidelijk en niet zo welgeproportioneerd... Onze taal wordt door hen gedegenereerd... Zo hebben we het op school toch echt niet geleerd...…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Veel liever las ik echt kritiek in duidelijke taal, maar dat is dan misschien een nieuw verhaal, dus laat me dit toch weer maar slikken en niet in zelfbeklag gaan stikken.…

Mark Rutte sprak toch duidelijke taal: Als wij het virus hopen te bedwingen Dan moet u niet gaan juichen of gaan zingen Ook bij het voetbal geldt een nieuw normaal Hou afstand en blijf zitten op je plek Ook als er wordt gescoord hou je je mond…

Zij spreekt duidelijke taal, waar woorden alleen niet toereikend zijn dat mede te delen, maar waartoe een gebaar van liefde, zoals het kloppen van een mensenhart, in staat is.…

Je kijkt jezelf aan soms krijg je duidelijkheid in je spiegelbeeld…

Ik lijn: wig tussen binnenhouden, buitensluiten. Ik steen: tussen toen, nu, straks. Ik muur een grens: tussen plusminus niemand en een ongeveer mens.…

in de kamers van mijn tuin lopen mensen van niet hier voorbij de grenzen van bestaan figuren met hun hoofd in slaapstand een denkbeeldige pauze in beeld op zwart wit soms praten ze met iemand die aan het sterven is mijn hand is wel eens geweest het voelde groots ik dacht mijn naam te horen het was de wind die sprak…

buurman betalen kan hun spiegelbeeld doet zeer ze komen ,die mijn stad verkrachten niemand pakt ze aan een lesje hier ,een lesje daar en ook Jezus wordt gekocht ze noemen het paradijs hier moet je zijn voor een rijk leven met elkaar maar vergeten het refrein we kunnen eerlijk delen zonder een verdriet te stelen want er zijn geen grenzen…

Buiten zinnen plagend drong hij zonder vragen in haar wereld binnen wat zij zou verdragen daar de zwijgplicht vanzelfsprekend was Als een vlieg in 't web gevangen liet zij hem gevoelloos toe Liet zich strelen zonder schreeuwen hield zich stil en krijste niet In zijn macht die liefde leek bevangen overschreed hij grenzen zonder…

Zo veel onnodige overlast ondergaan Tot de grens meer dan bereikt was - Als ik je daar mee confronteer Haal je alleen maar je schouders op En zegt dan slechts Dat ik daar wel zelf bij ben geweest En had je misschien liever wel gehad Dat ik je voorgoed de rug had toegekeerd, Dat was tenminste duidelijk geweest En had je tenminste geweten…

Was tegen alles en iedereen, Met hand en tand tegen hen verzet Zonder het ooit te uiten, Ingesloten door zelf opgelegde Grenzen die ik voor geen geld Wilde openstellen - Oorverdovend het lawaai In het brein dat alle Gedachten hierover bestuurde; Oorverdovend rebels, Door anderen nooit opgemerkt, Alleen in mezelf aanwezig, Onhoorbaar…

Worden bewandeld Overschreden met gedrag Ook als dat eigenlijk niet mag Ongezien vaak gebeurt Ieder zijn tijd, ieder zijn beurt Er wordt grenzeloos veel gehandeld In Babylonische verwarring Zorgt dit voor verstarring Je kent het wel of niet Wat in het vat zit, zit in het verschiet Wat niet verzuurd is wanneer je ervan geniet Wat wel…

Alles heeft zijn grenzen. Vooral als het om de liefde gaat. Een mens is veroordeeld tot de eenzaamheid. Waar de schone vriendschap in zijn slapen nimmer in jouw dag ontwaakt.…

Toch zeker al centennia geleden Leek onze aarde op een sprookjeswoud Men was nog niet op zoek naar klatergoud En leefde lustig in die hof van Eden De man werd door de vrouw nog hoog geacht Hij was voor haar de krijger en de jager De paringspartner en trofeeëndrager De held en hoeder van hun nageslacht Men wist van links noch rechts…

hoe mondiaal is het verlangen als éénvoud ten tonele verschijnt en beproevingen uit hun gebeurtenissen worden bevrijd Het empirisch weten waar schijn de werkelijkheid passeert zijn slechts ongenode gasten die ons op valse gedachten trakteert Doch het preken in een taal die grenzen overschrijdt is ook mijn barrière die zorgt dat ik als…

Want door alle talen en grenzen heen, Over bergen en kloven zo diep, Schenken we vriendschap, het is niet te leen En daarom driewerf hieper de hiep!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Jij, in de schemer devotioneel in blauw jij, zo mooi o zo mooi eenvoudig krachtig mooi zodat ik vol bewondering geheel verwonderd word beloond met de hoge verwachting waaraan jij telkens zo eenvoudigweg mooi voldoet.…

vertegenwoordigde in het masker van het moment doch de lessen achter de vleugel markeerden de grenzen in een onduidelijke zwart wit verhaal…

Hun bekendheid kregen zij postuum, omdat wij nu pas snappen dat zij duidelijk maakten dat de daden van een gewoon mens in oorlogstijd groots kan zijn.…

de taal die zij bezigt is sneller dan de snelste trein ooit al valt er geen touw aan vast te knopen rode lippen kakelen onverstoorbaar verder terwijl polsgemofte handen een te grote tas met franjes vasthoudt op haar neus een duidelijke zwarte bril die haar blozende wangen complimenteren…

Ze schrijft haar taal als schaduw, in woord gelezen en gewist, haar vat op dingen schildert een plattegrond op licht. Met warme streling spiegelt ze de grenzen van de dingen en neemt in afgelijnde vlakken, de aarde in bezit. Dienaars begeren haar in wervelend ballet, geolied en vol lusten, onder schroeiend hete stralen.…

Zijn duidelijke grenzen aangeeft dat door de haast nimmer in evenwichtige levens kan worden gewoond. Levens die zich verplaatsen over de grauwe routineuze wegen van ons vluchtige bestaan. Zonder goede gronden bij het omzien reeds de treurigen tot zoutpilaren doen vergaan. Zulke morgens vragen om matineuze wonderen.…

Monden vol met woorden maar ach de tongen spreken hun eigen taal ze raken elkaar niet meer oren spitsen zich niet de overbekende stem lijkt van een vreemde wie volgt nog de toon lost de raadsels op van de betekenis achter de woorden elk woord weegt zwaar duidelijkheid is moeilijk bij te veel onbegrip…

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt bij mij de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt…