Nieuwe grenzen
ze komen overal vandaan
geen zee te hoog
vanwaar de schaduw langer is
en de wolken grijs
ze pakken hun dromen in
gelijk een vluchteling
zoals volkeren altijd doen
wanneer de glimlach ver is
horen van een wereld daar
en vrienden overal
zoekend naar wat er nog rest
om ook te delen
zoeken naar een eigen plaats
zoals zovelen
dan komt de tijd van overvloed
van drank en drugs en feest
geven ze de boodschap door
van hoe het was geweest
ze noemen het paradijs
niemand weet waarom
de zee haar golven hoger maakt
zie je niets dan ben je dom
de wind wordt kouder
voel je dat?
door de spuistraat en de markt
ook tot in de buitenwijken
waar de mooie mensen zijn
met honger naar meer
dan de buurman betalen kan
hun spiegelbeeld doet zeer
ze komen ,die mijn stad verkrachten
niemand pakt ze aan
een lesje hier ,een lesje daar en ook
Jezus wordt gekocht
ze noemen het paradijs
hier moet je zijn
voor een rijk leven met elkaar
maar vergeten het refrein
we kunnen eerlijk delen
zonder een verdriet te stelen
want er zijn geen grenzen meer
dan die in je hart
we voorzien in wat men wil
en staan daarom voor zot
in de naam van eerlijkheid
en in die van God
Geplaatst in de categorie: filosofie