Alle inzendingen over taartjes

Als een kind had ik geen zandbak waar ik heerlijk in kon spelen want mijn ouders waren arm en dus zat ik aan de grond met de asbak van mijn vader mooie taartjes uit te delen vreemd van vorm -maar steeds warm dankzij Waldo -onze hond…

wat mij opviel bij de belgische menu's op kaartjes was niet de clitteur op de croq-monsieur nee dat waren de slagroomkraantjes op de taartjes…

Zij gaf hem taartjes, zoete taartjes maanzaadkoeken en sigaartjes koffiekaatjes en likeurtjes Jonge klare, sterke drank en Irish coffee om te zoenen echt teveel om op te noemen want zij kreeg van hem steeds bloemen die zij aannam met veel dank Hij gaf haar rozen, wilde rozen fuchsia's en gladiolen sanseveria's, cyclamen gentianen, druivenrank…

Van mokka van pure chocola Dan toast ik met een likeurtje Op mijn koffie-taartjes-levenspad!…

Zelfs de taartjes lagen er ongemakkelijk bij.…

zandbak maar geen zand Van de speelgoedhuisjes is de ruimte Binnenin erg aan de magere kant Zie je die wip daar in ’t midden Da’s een plank met splinters En die scheefgezakte schommels daar ...Staan zo al drie winters De toegangsprijs is niettemin behoorlijk Maar al jaren koop ik kaartjes In deze waardeloze speeltuin Heb je meesterlijke taartjes…

het blote wit krijgt van de zomer kleur en zweet in zonnebrand zijn penetrante geur het losse zand dat zomaar taartjes bakte is nu te droog om alle vormen te bevatten de zee rolt woord voor woord en in de branding spelen zinnen die nog niemand heeft gehoord strofen die zijn opgeschuimd in zomerlicht blijken in de koelte van de…

kom maar spelen in mijn taalspeeltuin samen met de letters van de glijbaan woord taartjes bakken in het zand waarin spelvouten gemaakt mogen worden rebels woordhangen in de touwen taal kliederen op de schutting als vijf en half jarige heb ik het moeilijk met mijn lekkere bekkie smijt ik toch gezellig mee raak bijna…

Ik ben jarig, ik ben jarig Hiep hiep hoera Iedereen vindt mij aardig Ik open mijn cadeautjes en ga Eerst was ik achttien Niet zo lang geleden Achtendertig, ongezien Maar heel tevreden Morgen is gewoon Vandaag zal ik dat niet vergeten Me in mijn feestjurk vertoon En taartjes zal gaan eten.…

Maar ongeacht hoe schitterend ze pronken, die taartjes laat ik toch maar liever staan.…

altijd ouder, zelden wijzer elke keer een beetje strammer telkens weer een tintje grijzer en ook het volgende is jammer want iedereen moet zo nodig zoenen ook als ik dat geheel niet moet klef, nat, niet weg te boenen lippenstift op heel m’n toet en goedbedoelde snuisterijen taartjes in het feestgedruis gouden dag voor posterijen…

uit je bed maar was vergeten dat je niet kon lopen En zachtjes neuriede ik jouw lied zag de herkenning in jouw ogen je straalde en deinde zachtjes mee ik wiegde je als was je mijn kind Hoelang we daar zo hebben gezeten ik had zelf van tijd geen besef toen ik je terug legde in je kussen zag ik hoe vredig je weer sliep Ik zag nog twee taartjes…

weken nog dacht je te gaan en plotsklaps ging het beter taartjes rukten we aan spelletjes werden gedaan je werd bijna een grote eter toch nog meer tijd gegeven misschien plannetjes nog gesmeed al waren ze o zo klein het mocht uiteindelijk toch niet meer zijn het haalde je in, tegen je zin de…

Het verwaandste is een aardbei, want… Zij maakt het delicaat verschil op veel traktaties, Toetjes, cake, gebak en taartjes de wilde aardbei is een Koningin, heel hoog, geworteld in wat schrale aarde, tussen blokken rots van woest gebergte in, toont zij zich een onvervaarde, schuilend onder fijn generfde groene bladeren.…

Het fijne gevoel als taartjes opsmullen. Waarom ben je niet bij me gebleven? Dan kon ik lekker in je armen zweven. Twee sterke armen om me heen. Twee sterke armen zo sterk als steen. Ik wil je zien, voelen, weten van je bestaan. Maar je hebt me teveel verdriet gedaan. Misschien is het beste dat ik zonder jou leef.…

lieve jongen speelgoed en cadeaus feestjes en vrienden familie en taartjes ballonnen en slingers ook met deze ingrediënten acht in getal vieren wij jouw jaardag niet een, twee, drie niet vier, vijf, zes zelf geen zeven maar acht nu tellen jou de jaren onbezorgd nog speel je met kwartet en voetbal de sterren van de hemel en des…

zijn de drempels en de rafels van willen wat je niet mag dan wolkt de hemel zonnig tot donderend boos verdriet met ook voor de piste het eerste diploma al op zak neemt hij skiënd en slalommend de vele pieken en het enkel dal die hem het leven kleuren lief ondeugend groter dus viert hij nu zijn jaardag met slingers en ballonnen taartjes…

Giulia 3 uur hard werken met een half uur pauze 5 kwartier heen van Amsterdam 5 kwartier terug naar Amsterdam naar voor mijn terugreis 1 kilometer omrijden naar “Tietema, brood & banket” Giulia in de bus achterlatend ‘t raampje op n kiertje en in ’t zicht dan aan het zitje binnen met het informatie-weekblad van Biddinghuizen 2 soms 3 gebakjes, taartjes…

popcorn en zure dropjes naar die gekke meneertje boon rijd jij nu op een nieuwe fiets in jouw steeds grotere wereld dansen wij vandaag feestelijk door de kleurrijke lintjesregen van de twaalf bonte ballonnen die wij vandaag voor jou oplaten wij zingen en glimmen vol trots als jij de kaarsjes uitblazen gaat die vandaag voor jou branden de taartjes…