Alle inzendingen over tamboerijnen

Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen al roert de hand daarbuiten luide de huid hun klank in zich gekeerd blijft dof Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen maar heb daarmee geen medelijden…

Er ruist door dennebomen een geur van mooie dromen samen zijn, kaarsen aan schoonheid en gloed doet het hart zo goed kindje in de kribbe om te aanbidden met zang en tamboerijn…

Luister naar de rinkelende maan, een tamboerijn aan een koord van sterren. Hoor! Onder het zilver van de oceaan zingen ijverige vissen in hun scholen, terwijl de vingers van de wind zacht de snaren van de keerkring spelen.…

Ik wou dat ik kon acteren, pianiste was of tamboerijn ik zal moeten leren talentloos tevreden te zijn. Ik wou dat ik kon schrijven over leven, lief en leed en me bij zal blijven, dat dit leven goed is besteed.…

Toen water wijn werd en hij wist dat later dat niet wijn wijn zou blijven Zeven dagen dronk men van het water uit zijn hand danste, lachte, leefde Tussen wijn en tamboerijnen dacht hij aan zijn handen Zweeg, bekeek de menigte en knikte naar de hemel…

lichtvoetiger haast zwevend danst ze aan mij voorbij en waar ze ook verschijnt met verve haar kunsten toont verandert de wereld van kleur en klank van beeld en woord kom, moedigt zij me vurig aan pak je fluit of tamboerijn ik geef haar spontaan de vijf volg haar bruisend pad en dans en speel en geniet…

ik veeg mijn reet af met mijn handen smeer de stront op alle wanden laaf mijn dorst in een fontein ver weg klinkt bel en tamboerijn.…

Twee aan twee worden de ribben teruggezet in de tamboerijn van de borst. De heupen komen bovendrijven in een bad van slinkend vet. Het gezicht wordt scherp gesneden met een mes van zelfverwijt. Tevreden tikkend registreert de weegschaal de verlichting. Het spiegelbeeld wordt transparant, de schaduw laat al zonlicht door.…

De opstanding en het leven Is ons in dit tranendal gegeven Halleluja prijst de Heer der Heerscharen O Godsvolk o blijde-mare Dat moeder Maria uit het Joodse volk Aangekondigd door engel Gabriël Messias Jeshua mocht baren O liefdevol wonder niet te evenaren Wij prijzen u met tamboerijn en snaren In vreugde verdriet en gevaren Wie in hem…

Loof Hem met de tamboerijn Laat de trom, harp en citer horen Dat tot vreugde aan mag sporen Omdat God ons altijd nabij wil zijn. Jubel over God die ons niet loslaat Maar naar ons omziet, elke dag Bij voorspoed en bij tegenslag Blijft Hij onze rots en toeverlaat.…

De Tamboerijn, bij naam Ellende, Gaf, hoog bevel, de stok respijt In 't huis van Smart, waar ik belandde Bij 't jammerlijkste dansjolijt. In huilgezangen brak de bende Buiten muziek en maat en tijd - Verveeld, van angst mijzelve kwijt, Sliep 'k in, vóór het nog erger endde, In 't huis van Smart, waar ik belandde.…

Loof God met de trom en fluit Met bazuin, cimbel, tamboerijn Dat het ter ere van God mag zijn Loof Hem om Zijn wijs besluit. Dat heel de wereld Hem mag prijzen Hem toe mag zingen al wat leeft Vrolijk juichen al wat adem heeft Om Hem alle lof en eer te bewijzen. (Woorden uit Psalm 150)…

Loof God met de trom en fluit Met bazuin, cimbel, tamboerijn Dat het ter ere van God mag zijn Loof Hem om Zijn wijs besluit. Dat heel de wereld Hem mag prijzen Hem toe mag zingen al wat leeft Vrolijk juichen al wat adem heeft Om Hem alle lof en eer te bewijzen. ( Woorden uit Psalm 150)…

Schoon en koud in wind en regen Vroeg de gouden regen bloemen zegen Zie hoe de dagen verder opengaan Wit en roze bloesem bomen in de laan Trommel gitaar en tamboerijn Met je klompen op het bluesfestijn Room in tinnen kannen, groene weiden Met Sunny Boy om ons te verblijden Klompen stampen op ruw houten planken De pijpen opgerolt, hoog…

Loof God met de trom en fluit Met bazuin, cimbel, tamboerijn Dat het ter ere van God mag zijn Loof Hem om Zijn wijs besluit. Dat heel de wereld Hem mag prijzen Hem toe mag zingen al wat leeft Vrolijk juichen al wat adem heeft Om Hem alle lof en eer te bewijzen. ( Woorden uit Psalm 150)…

Spuitend water, een oase, mannen en kamelen, de woestijn een tamboerijn, een rinkelende zandstorm. Het donker kreunt, het zonlicht dreunt, een roodgekoonde horizon rolt aan over de heuvels. Fatima likt tergend traag de druppels van haar vingers, de nacht was wild, de ochtend naakt met dauwbedekte bloemen.…

de paarden hoeven niets te dragen ze draven wit beschilderde lijven rood gelakt tuig een leven in en uit en keren terug volgens de zelfde orde van klatergoud nooit oud het paardenoog straalt onbevangen in de optocht van glanzende stangen ze steigeren wild op licht daverende muziek eerbiedig strak aan de toom laten tamboerijnen…

Gonst en bromt, en krijst en schatert Wilder staag de tamboerijn. Kostlijk paar!…