Alle inzendingen over te kunnen sterven

Je ziet het sterven rond je van wat zo fleurig was het nieuwe jonge leven is er het voorjaar pas. Als er om mij heen de dingen sterven gaan dan voel ik mij verdrietig en lichtelijk aangedaan.…

Wanneer sterven inslapen is De goede slaap u(w) ge-weten is Wenst u dan nog op te staan Wanneer rust ver-leden is Wanneer sterven lijden en pijn voorafgaat Onvolmaaktheid ieder treft Geen vluchtwegen om te ontkomen Menig hoop gaat verloren Nalatigheid van een Schepper Allemachtig in zijn Al-machtig zijn Troost van gebeden Smekend te ontglippen…

Predikherenlei: een visje ligt te sterven boven de Leie.…

Een stille vlakte die al velen liet sterven Door gezichtsbedrog…

najaar is heimwee onder leigrijze luchten sterven de bomen…

een gevallen maagd bladert in verleden en tekent haar sterven…

Gelukkig is er nog hoop op grensloos geluk, dank zij het sterven.…

na de junibloei sneeuwt uit geurende jasmijn haar witte bloemkleed elk jaar opnieuw herinnering aan sterven van mijn vader…

daar waar bomen langzaam sterven stikkend gras van kleur verschiet zal de mensheid onkruid erven omdat het zaad geen wortel schiet daar waar mensen eenzaam sterven stikkend in hun eigen leed zal men zwarte kruisen verven omdat niemand dan nog namen weet…

Mijn antwoord op de dood is, mocht ik sterven van verdriet, doodgaan van angst, overlijden aan een erge ziekte, dan heb ik één wens. laat mij niet alleen gaan, laat mij in angst gaan, maar laat mij niet sterven van seniliteit, van een dementiewolk boven mij. Mijn antwoord op de dood is: ik leef nú.…

Kooi mij... en ik zal sterven als vallend licht in de duisternis als sporen van gedane schreden als een teder uitgesproken woord als serene rust die wordt verstoord als het verleden in het heden Kooi mij... en ik zal sterven als een sneeuwvlok in de felle zon als een lied dat is uitgezongen als een bloem die welig heeft gebloeid als een…

Ik ben geboren om te sterven maar alle tijd er tussenin is mijn tijd en van niemand anders, dus deel ik mijn eigen leven én tijd wel in!…

Om met jou te zijn in leven en in sterven en met iedereen. Om eeuwig leven en eeuwige genieting met jou en ieder. Om hoogste geluk van werkelijke liefde met jou en ieder. Dat alle sterven opnieuw geboren worden zal zijn en zingen.…

Lente in Irak Geen nieuw leven maar sterven Het excuus zo zwak…

Als de bamboe bloeit bloeien ze allen samen en sterven staande…

Op sterven na dood Twee verlepte bloemkolen Net te verdragen…

Een witte vlinder geeft "dood" een ander leven zonder te sterven.…

Gelukkig leven is dat gelukkig sterven? vroeg rups aan vlinder…

Overdosis herfst Sterven op zijn sterfst Weemoed op zijn weest 't Was. Het is geweest…

een zachter herfstbeeld: dit eindeloze sterven werpt zijn vruchten af…

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Wie wil er in hemelsnaam nou sterven van verdriet? Theo Treurnis is mijn naam en nee, ik wil dat niet.…

Nog nooit werd ik zo diep gehoord en gingen woorden zwiepend zwijgen, als twijgen tastend in de lucht, om plots stil te hangen in het voorbij zwaaiend moment van sterven, het 'sterven van mijn ik ' !…

dagen korten in het nachttij van een dromendichter sterven in de duinen van het eigenzinnig hart woorden staren wangenbleek naar het ongekende afscheid waar ik de zilte vloed in mijn zakdoek druk zilverwit sterven vleugels door de stilte van een open zee op vreemde vogels schrijf ik blauw wat eenzaamheid is…

Wanneer, wanneer zijn de dagen daar dat ik sterven leer? Sterven kan ik iedere dag. Dies leef ik wat ik leven mag.…

Alle ellende is tijdelijk gebleken, die sterven rusten. Toch heb ik verdriet om het nog onvolmaakte, het onvolgroeide. Om al dat lijden en sterven rondom mij heen, en om mijn hunker. Ook eigen sterven en lijden van geliefden doet mij zo huilen. Schrijf me maar over, met of zonder mijn naam, wijs op de hemel.…

Mensen liggen te sterven, God. Mensen moeten sterven, God. Waarom, God? Waarom! Mensen worden geboren, leven en gaan dood. Waarom, God? Mensen verlangen, wensen haten en doden. God? Waarom de mens, met zo'n groot Lot? God?…

Ik wou dat ik een traan was geboren in je ogen leven op je wangen sterven op je lippen.…

Sommige mensen reizen heel ver anderen sterven dichterbij…

Ik geloof niet dat een vrouw sterven kan noch vergaan maar dat zij -daardoor- dodelijk is daar twijfel ik niet aan…