daar liggen de bomen rustig
te ontwortelen, elfen namen
happen uit hun bankjes
pluchen mos streelt de ogen
neusgaten zuigen aan de loofgeur
penissen schieten uit de grond
en de eikels hebben tepeltjes
hemelse bruggen over waterpartijen
voeren naar verrukking - ik graaf
me in een stapel bladeren, stuit
op stevige wortels, laat me
nemen…
Wij lagen samen
als lepeltjes
streelde je rug
en tepeltjes,
wij lagen recht
en in een rondje
voelde je
strakke buik
je warme kontje.
Wij stamelden
malle woorden
we lagen daar
als of het
zo hoorde.…
brug over de Amstel
Sarphatistraat Weteringschans
café Heuvel op de Spiegelgracht
de zon op de Boerenwetering
tot ik gewaar werd
dit was de route
naar het Leidseplein
en potjandrie niet die
naar het Roelof Hart
niet dat ik al dat moois echt zag
onderweg was er de slappe lach
toffe fee op de zitting tegenover
vertelde van alles over tepeltjes…
, misschien
Jawel, twee tepeltjes groeiden daar
eindelijk telde ons meisje ook mee
Elke dag keek ze er genietend naar
hoe gelukkig was toch de lieve fee
Dan plotseling sloeg ‘t noodlot toe
haar twee borstjes staakten de groei
Wat was dat nou weer voor gedoe?…
we zouden over liefde kunnen spreken
en ‘k zou je zeggen dat het mij bevalt
hoe reeds mijn lijf het jouwe schijnt te kennen
als is het niet voor ‘t eerst dat wij ons
warm verwennen
‘k hou van je vel en ook je huid lieft mij
en ik je fiere borstjes waarop je tepeltjes geplant
en ‘k beef in jou wanneer mijn hongerend zoeken
zich heel diep in…
Tepeltjes als druifjes.
Realiteit.
Zijn doortrokken bloedpupillen zien het niet.
Bliksemschichten langs de wolkenloze azuurblauwe hemel van Djerba.
Zijn innerlijk verdonkerd al dit heerlijk genieten.
Welk genieten? Welke heerlijkheid?
Dik en vet.
Spiegels liegen niet. Sneeuwwitje.
Daags tweemaal.
Buffet à volonté. Demi pension.…
1.044
Bezig met laden