Alle inzendingen over terschelling OR bevalling OR wadden

Een bezoekje aan het wad. Doet me eigenlijk wel wat.…

bespeel jij het aangezicht en roemt de verte aan jouw kim, je broze wervels kalven dieper en dieper om tenslotte te verdwijnen in het niets maar mijn hand zal je altijd blijven raken, ik zal verhalen over jou schrijven het leed beleven van de windmolens in jouw buik, het vuil bestormen in het binnenste van jouw ziel ach mijn wad…

waar ze hem van een likje verf voorzag het daarna voorzichtig plaatste in een hoek wat hield ze van de wadden en het kind die tussen een aantal emmertjes lag en sprak er is niemand die mij hier vind…

mijn vergezicht vertaalt het blauw in vergevingsgezindheid, loyaal te zijn waarmee de wolken zijn doortrokken het vult de geest om witter te zijn, het zelf waarmee het weinig wordt omhult, mijn wad wordt zacht en lispelt voort, de geest in passe-partout zodat het moment wordt ingelijst, tot het tij mij naar de lippen rijst, vereist meer…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Graag wil ik jou een geheimpje verraden iets leuks wat je beslist goed zal bevallen Dan zeg jij ? Geen woorden maar daden?…

Aangespoeld lag daar deze broze schat aan liefde Tussen warme korrels waddenzand Vers uit zee Het was Oerol dat ik me weer één voelde met het mooie Schylge Omgeven door de golven en de eilanders, de zilte lucht…

Wad, dat eeuwig verandert, en toch hetzelfde blijft. Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

." Hetgeen - naar nu verluid - bevestigd is als Stelling door 'n algebrasem op Terschelling.…

Cranberry's van Terschelling als delicatesse mening die niet iedereen deelt te kust en te keur in het seizoen Zij laten zich echter minder goed zien in lage natte duinvalleien aldaar Tussen heide en gras op kalkarme grond Zure bovendien, met water, heel veel water zeer beslist vereist Niet overal op Terschelling dus te vinden.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

zee geen land zo mooi – te leven met de zeilen die haar trots laveert heb ik voor eeuwig het Wad op mijn huid getatoeëerd…

Ik was met een vriend op de Wadden, in het hotel waar we dat voorjaar samen ook geweest waren. Je wist toen al dat de pijn in je rug geen rugpijn was maar gaf geen millimeter toe aan dat weten. Je weigerde de gifbeker tot de laatste druppel.…

Mijn Wad, kon jij mij maar dromen me kleuren aan de horizon met mij ontwaken telkens wanneer de vloed me overspoelt kon ik maar jouw water wezen het opgedroogde zand of gewoon zoals jij wilt; een beetje golf draag mij in het boeket van het heden speel de liefde al was het echt spreek niet van zonden laat me de winnaar zijn…

Langzaam sterft het Wad een stille dood waar het eerst slagvelden overwon van het wassende water ligt het sluisje er verslagen bij waar eerst vissersboten aanmeerden drijft nu een leeg flesje bier toch kom ik iedere keer terug naar mijn Wad en kom ik tot conclusie dat ik hier mijn jeugd verloor…

Overweldigende luchten, Dreigend zwerk, Baldadige zomerstorm Striemt over het wad - Alleen de vogel leeft, Met zijn kompanen - Van de mens Ontbreekt ieder spoor, Wat een geluk!…

waar eerder grijze klei gebarsten door brak water drooggelegd woont het ritueel van komen en gaan zijn zijarmen in donkere contouren dichtgeslibd, teruggetrokken en lijkt de delta versteend, verstild, verlaten maar niet de branding die straks zijn zilte water zonder voorbehoud over de gebroken aarde laat vloeien.…

Op Terschelling, lang geleden in een grijs en ver verleden, leefde een eenzame jonkvrouw. In het zwart gekleed, in de rouw om haar familie, verdronken nadat hun schip was gezonken tijdens een storm op de Noordzee. Geen vloed bracht hun lichamen mee, zij kregen geen ander graf dan dat wat de diepte hen gaf.…

Op het water is gesnater en ook vaart er wel eens wat In het water zijn de vissen en ook waadt er wel eens wat Langs het water is de visser en die staat er wel eens wat Hoort gesnater op het water ziet wadlopers op het wad Maar de vissen komen later uit het water op het wad…

waar ben je nu jij die bevallig naakt hing aan de wand sprakeloos liep ik op je toe je leek een zandduin aan de zee zonder ogen bekeek je mij je was volledig heup en dij waar ben je nu jij die bevallig mij de schroom ontnam wie heeft je leest geroofd je lijn ontvreemd ?…

vederlicht is het veder vederlicht een vederlichte bevalling dit gedicht…

Scherend over zee bevalligheid in zwart-wit koningsalbatros.…

Ik waad door de stroom van levens en orden ze -- tot scenario's.…

Bewijs te over dat Grönnen door ook maar een beetje Wad niet serieus wordt ingeschat zijn de Zuiderduintjes - eiland tussen wadden en dijken In stad en ommeland denken ze niet eens zozeer klinkt niet als één het zijn er vast meer Eerder wordt verder gezocht ten zuiden doordouwers zelfs tot voorbij Arnemuiden niemand komt op het idee…

Voorjaarsochtend vroeg stille regen op het wad een man steekt pieren.…

ontnomen De tong drijft uitgerukt de monding uit Het riet dat ritselt in haar zomen Bespot ons vroeger lachen luid We waden onder brug en bomen We waden tot de oever wijkt En wij aan vroeger zijn ontkomen Gevoel dat niet te spreken lijkt We waden tot we weer beseffen We zoeken toch het paradijs En wij ons uit de stroom verheffen…