Alle inzendingen over toeslagen OR reiswereld OR ouderen

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Je bent ouder en zorgt dat je kinderen in liefde opgroeien, ze vliegen uit en ook zij, zijn in de begenadigde positie om ouder te worden, zorgen ervoor dat hun kinderen in liefde opgroeien. We worden ouder, we zijn ouder zullen steeds ouder worden. Tot de dood ons scheidt, maar dat duurt hopelijk een hele lange tijd.…

Het nieuws laat weten dat: inkomen van ouderen op dezelfde voet doorgaat niks erbij, nog geen cent, de kosten omhoog maar ach: dat went, Pensioen blijft eender, net als AOW, maar ach wie zit daar nu nog mee? Het zijn de ouderen, die je niet hoort domweg omdat je stem laten horen: Je knip niet vult!…

Verscheurd breng je verkrachte wanhoop ademloos wordt een laatste toeslag uitgestoten als schaamrood knaagt aan een schitterende fontein met verstoft geweten wanneer avonden rood kleuren stijgt de mens voor een laatste maal boven zichzelf uit en zoekt op vleugels van aflandige wind naar verloren gewaande duiten jij schatert, spuugt…

elk jaar opnieuw de verdiende droomvakantie ervaring in de reiswereld, naar veelbesproken plaatsen, meest verrassende en exotische plekken.…

van een laatbloeier verwacht je meer ervaring vooral empathie…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Woensdagmiddag schoolvrij de wereld was even volmaakt tussen toen en versnipperd heeft alles anders gemaakt in het midden voelde veilig links van mij innemend sterk rechts zijn liefhebben geprezen beiden ook te lezen op één zerk ouder zijn is in veel opzichten de verklaring van herinneringen mijn eigen volgorde daarbij past al lang…

in het verleden was het heden nog mijn toekomst maar vandaag ben ik al blij als ik morgen niet van gisteren ben ... en jij?…

Is het nou echt zo’n ramp dat ouder worden Een onoverkomelijk gebeuren? Iets waar je niets aan veranderen kunt. Natuurlijk hoort het bij het leven net als alles. We zijn hier met zijn allen maar voor even. Met een missie of ook niet, allemaal met hetzelfde doel. Ouder worden.…

Er zijn natuurlijk ook ouders die het veel minder goed hebben gedaan, Nu zien we jullie pas werkelijk staan. Waarschijnlijk beter laat dan nooit, Bedankt dat jullie het vertrouwen in ons, nooit hebben weggegooid.…

Pff, mijn leeftijd word ik nu gewaar, alweer ouder... nu 35 jaar!…

Je hele leven ervoor zorgen nooit wordt het te veel de hele dag vandaag en ook alvast voor morgen Hoe zou het gaan voor onze kleine wordt het een jongen of een meisje Gaat alles goed wordt ons kind gezond Zorgen voor een dak boven het hoofd en als het nou niet in God gelooft? Zorgen voor eten wat zal het worden? Ik zou het niet weten…

Mijn moeder zei op een keer Ik wil niet oud worden Ik wil niet meer Ik ga nog liever dood Al die rimpels Zò veel en zò groot Haren verven voor een grijze pluk Ik ben aan 't bederven Is dit nou geluk? Maar het leven Komt zoals het komt Het is nog maar voor even Zie je verdriet Kijk naar binnen Je innerlijk verandert niet Dus…

Een zachte wind waait over de beek. Ik buig voorover en kijk in het water. De golfjes vervormen mijn gezicht. Ik zie dat de rimpels boven mijn ogen worden meegenomen in het water tot over de horizon. Ze worden gedragen in deze glimlach van God.…

De vorm van ouder worden, een blad in het vergeetboek, dat lazen ze hem voor althans, gezichten uit oud gesteente, de lippen verzuurd en het hart nog erger. Dat zag hij toen in dorpen en steden en dus vertrok hij, zonder begin.…

Nooit zal ik aan jullie wennen Jullie weten niet wie ik ben Of wat ik ben Jullie willen me niet kennen Zo voelt het als jullie tegen me praten Ik voel me alleen en klein Jullie hebben me verlaten Ik heb er genoeg van om alleen te zijn Ik ben niet sterk genoeg om op te bloeien Tot een sterk persoon uit te groeien Het zal mijn tijd nog wel…

Dat komt gewoon doordat je ouder wordt en niet iedereen je meer verstaat. Ook al probeert men je te begrijpen, 't gaat erom of jij 't accepteren kan. Dus maak je maar geen zorgen, wij maken er ook geen punt meer van.…

Heden is verleden, al niet meer ver van hier. Geheugen zacht bekleden, met spijt en met plezier. Waar eerder werd ervaren, gevoeld met lach en traan, Koel je nu zonder bezwaren, de hitte is gedaan. De pure eerlijkheid die je wilde geven verdwijnt, je wordt wijs, En helaas kleurt ook jouw leven Niet wit of zwart maar grijs.…

Dit is echt Gods werk, dit is echt van steen. Daar hoef ik niet voor naar de kerk, dat weet iedereen. Dit is pas helder water, dit is zuiver goud. Als ik zo mag worden later, word ik graag heel erg oud.…

Zij snapte het vast ook niet wist zich ook met jou geen raad Noemde het onzin, puberteit, toneel Net zoals jij nu Zoveel is er niet veranderd Hoewel ze het zelf hebben meegemaakt begrijpen ouders dus nog steeds niet hoe verliefd de liefde maakt……

ik had gedacht dat ik ooit ouder worden zou zoals de boom in onze achtertuin gewoon bebladerd blijven alleen een beetje knokig zijn en wat verstijven de groeven op mijn bast als fraaie levenslijnen die mijn rijpe schoonheid slechts subtiel verfijnen het gaat heel anders weet ik nu ik zie verwonderd al mijn lijnen groeven, plooien…

na eenentwintig jaren bracht ik hen het bos in geblinddoekt met broodkruimels in hun zak (waarop ik al mijn vogels losliet) en nog keren zij weer. ---------------------------------------------- uit: 'Alleen maar het gevoel van leven', 1977.…

________________________________________ ...ouders kunnen vanaf 1 januari 2007 een beroep doen op de scholen voor voor- en naschoolse opvang van hun kinderen...…

de grens tussen jullie en mij een border beplant met witte en roze madelieven alleen gelaten met een handvol zaden blijf ik nog wat en wacht op regen en zon ------------------------------------------ Uit: de bundel: "In een herfst geboren" 1977…

Ik zag de korenbloemen wuiven in de jeugd van mijn bestaan. Ik zag bloesems appels druiven waar is die tijd toch heengegaan. Het groen is bijna vervaagd langzaam verkleurt het blad. Aan de stam wordt al gezaagd de beste tijd heb ik gehad. Nu kan ik slechts nog dromen van alles wat ooit eens was. Niets kan nog terug komen vergeelt het…

Telkens als ik haar bezoek lijkt ze weer wat brozer dichter bij de dood bedenk ik me met schrik ze kijkt me aan en streelt de angstblik uit mijn ogen zoals alleen een moeder doet en ik huil wanneer ze zegt wat er ook scheelt heus.. het komt goed stil maar kind mamma is bij je…

Ik voel me goed in mijn vel, hoewel niet meer zo strak, vallen mijn kleren nog altijd in model. Een jeans kan ook nog wel een trendy bloes en een riem op de heup vind ik nog altijd leuk. Een mooie schoen aan mijn voet, staat me goed. Nieuwe bril op mijn neus een tikkeltje rood op de brug, dat is mijn keus. Ik voel me nog jong van geest…

Als ge in 't opvoeden van uwe kind'ren Nu of dan niet recht weet hoe het moet, Gaat tot hen, die nooit kinderen hadden; Want die weten het altijd zo goed!…