Alle inzendingen over trap OR liefste OR laten we

De trap kraakt meer als ik naar beneden kom dan omgekeerd misschien ligt het aan mijn knieën of aan mijn oren maar eigenlijk denk ik ligt het aan de trap hij heeft het liever dat ik naar boven ga…

Een trap is ook zo een van die dingen hij kraakt jij kraakt je botten doen een beetje pijn het is geen trap van steen en wolken het is een trap van wengehout heel hard heel glad je moet voorzichtig zijn…

Zwart Stijgende verdieping Loop naar boven Naar de witte wolken Hemel…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

het mooiste het allermooiste’ ‘ik houd van jou’ het vloeit niet niet uit mijn pen het mooiste het allermooiste ‘ik houd van jou’ fluister ik in het donker het donker van de nacht verglijden de woorden die ik jou zeggen wil ‘ik houd van jou’ elk woord elk begrip - wonderschoon - - welgemeend - ‘ik - ik houd van jou’ zeggen…

Elevator Zes vertrekt: superstatig suis je omhoog, afstand-vergrotend tussen moed en berusting - 'Ach, laat Die maar gaan'. Stuwend door een gaaf heelal hoor je de ruimte die je wenste: de akoestiek van je moedertaal binnen de stilte van de cabine... Wat ga je doen, daar in de verte?…

Bij het ontluiken van de dag terwijl jij al wakker was en wachtte op enig teken van mij liep ik de trap af gaf de poes haar ochtendaai zette een heerlijk kopje koffie voor je klaar wanneer jij daar dan op je mooiste lag nam je al vlug wat je het liefste was een slokje hier, een zuchtje daar tot genot van ons allen...…

Trap de deur in, overbluf me, laat me zien hoe het kan zijn, doe me weer opnieuw geloven, in een liefde zonder pijn. Haal me over, verras me, duw mijn angsten maar opzij, trap de deur in, steel mijn hart, breng het beste terug in mij....…

Laten we even zwijgen, en alleen maar kijken, naar hoe mooi deze liefde is. Laten we even genieten, door woorden niet uit te spreken, maar te laten blijken. Laten we elkaar even vasthouden, heel kort, om deze liefde te voelen. Want dan hebben we gezien, samen, met elkaar, hoe mooi onze liefde is.…

Laten we doen Alsof alles normaal is Laten we doen Alsof er niets is gebeurd Laten we doen Alsof ons hart Licht en vrij is Laten we doen Alsof niets Ons hart Donker kleurt Laten we doen Alsof geluk Alledaags is Laten we doen Of we gieren Van de lach Laten we doen Alsof praten Abnormaal is Laten we doen Alsof alles Al is…

Laten we dicht bij huis blijven vrijuit bij elkaar blijven elkaar de ruimte gunnen op de vierkante centimeter elkaar mijlenver uiteen dicht op de huid dragen elkaar in het hart sluiten zonder de deur te grendelen Laten we ontdekkingsreizen nieuwe verhalen vinden en de oude opschrijven aan de keukentafel thuis…

Laten we verder kijken dan de leugen lang is Laten we zon en schaduw als familie beschouwen Laten we geen dubbelgangers van elkaar zijn Laten we mekaars naam vergeten en de lach onthouden Laten we traag reizen en elke korrel zand bewonderen Laten we de tuin omplooien tot een wuivend korenveld Laten we de woorden van elke dag…

laten we eenmaal achter de maan kijken om te zien waar het licht vandaan komt laten we eenmaal uit de lucht samenvallen om het logge lichaam in tijd en ruimte te verliezen laten we eenmaal het licht schijnen op het ijzig nog ongevormde hart laten we eenmaal de hemel bestormen en opgaan in een eindeloze sterrenregen…

Laat mij maar woorden weven en zinnen breien en daarmee de bokken van de schapen scheiden Laat mij mijn leven leiden Geloof me het is ter meerdere glorie van ons beiden dat we elk gedeeltelijk onze eigen weg af rijden Laten we dat maar doen En heel heel vaak samen komen voor het uitwisselen van een knuffel en een welgemeende zoen…

Laten we verdwalen in het Snipperbos waar de lianen even lang zijn als je haren Laten we een lans breken, zoden steken en rozen kweken elkaar verhalen vertellen tot het ochtend licht Zullen we muziek maken?…

Je huist in het putje van m'n Hart; zo kunnen we elkaar nog duizend jaren overvloedig schenken en Geven. .............. oei, enkele traantjes, vast een verkoudheid............…

Draven we voort op de renbaan, die we zelf creëren. Mijn allerliefste Christus Jezus, trap nooit op je heilige, liefdevolle ziel, laat houtwormen je kruis oppeuzelen. We zijn meer dan aardse verschijningen, kijk door de schijnvertoningen heen en noem het woord wat jou het liefste is. Noem mij zoals ik jou noem, bij naam.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Laten we zwijgen, laten we zwijgen liefste en het stille water van dit leven met zachte vingers strelen.…

dan loop je met de kleine onwezenlijk door het park en zie je alle plekken die hij belangrijk vond, het ontdekken van telkens dezelfde dingen maar zij is bij me, ze is een troost en geeft me een gebaar van “ ik weet het “ terwijl ze snuffelt aan de tijdperk die voor hem was verlopen tijd versnelt en vertraagt, het is het gevoel dat je…

Toch ergens onbegrip, waarschijnlijk de zinnen op te sterk gezet Sandettie, onze rimpeltjes bewijzen dat we geleefd hebben Je verbannen uit mijn leven met dikke tegenzin Een must, treuren maakt niemand geestelijk rijker. Wat vertwijfeling ook teleurstelling, men laat ieder in zijn waarde. Wilde en vaak gekke haren nemen af.…

en als we vannacht de ogen sluiten laat bodem voetvast zijn, liefste hard het zand uit "Amor en de Zee"…

De trap laat ons klimmen Naar de afdaling des levens Op de zolder des doods Tijdens de geboorte van een beginneling…

Het liefste van de liefst. wat er maar kan bestaan, heb ik in jou gevonden. ik laat je nooit meer gaan!!!…

Euthanasie, een naar woord als het niet anders kan toch lijkt het bijna moord maar wat nou als niks meer kan? Het lijden is ondraaglijk het lijden is te zwaar ging nu alles maar vanzelf ging ze nu maar. Zo af en toe, zakt ze even weg komt telkens weer terug het lijden is ondraaglijk kwam de verlossing nu maar vlug. Want een mooier…

Hoe wil je herinnert worden als je dood en begraven bent? ik wil niet herinnert worden na mijn crematie en ook geen urn tijdens mijn leven waren mensen mij al vergeten, al lang vergeten dus ik wil niet herinnert worden na mijn dood, na mijn verlijden na mijn overlijden, na mijn lijden want vergeten zijn doet pijn, zeer doet grote…

zie de tijd, liefste en wat kan worden laten we niet tellen, de schaduw en de angsten of de nerven van een verdorde boom ik ben een vogel in jouw handen meervoudig en nabijer dan ooit zie de tijd alsof we wonen in de haven waar schepen voortgetrokken worden door lange draden van lente alles gaat voorbij maar lief, laten we langs de zeeweg…