Alle inzendingen over trauma OR gebroken OR ongeluk

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

zijn weg versperd door tegenslag alleen een mist in zijn gezicht nog nazwaaiend met de witte vlag en zijn ogen op de toekomst gericht was alles opeens verdwenen als de lucht in een ballon die, wanneer men erin prikt niet snel genoeg ontsnappen kon grote katers in zijn denken door een bom van ongeluk hij viel neer in het verleden maar…

ze vliegt door de lucht hoog de zon speelt met haar blonde krullen en ze vliegt een lach speelt rond haar mond haar voeten bengelen boven haar hoofd ze lacht en vliegt over dromen in wolken ze vliegt met gesloten ogen en valt…

Klein lief kindje Wat lig je daar nu Roerloos en zo wit Je lichaampje zo dun Handjes samengevouwen Klein lief kindje Je hebt het leven ingezogen Toen je geboren werd De wereld genoot van je Nu lig je daar zo stil Klein lief kindje In je kinderspel Rukte een auto je mee Daarna intense stilte... Je kinderleventje ingepikt door de dood…

't Ligt niet aan die "beruchte" vrijdag de 13e, want ongelukken gebeuren elke dag. 't Maakt 't extra triest omdat iedereen bezig was met Kerst en al z'n versieringen eromheen, en op de straat, lag een vrouw, dood, en helemaal alleen.…

Van geluk bijna dronken, blind. Muziek als van violen door wilde haren. Hun lach als klarinetten in de wind. Wolken weerkaatsen de muziek. Glanzende spaken als harpsnaren draaien rond en rond tot bijna ziek. Een vogel vliegt voorbij hoog in de lucht. Weet direkt al de finale. Maar kijkt vooruit en blijft de eerste van de vlucht. De…

Een ernstig ongeluk, De man zijn fout. Het jochie dood. De man was al oud.…

het is zo vol rust en harmonie hier op ons stille hof dat men elkaar verwijtend aanblikt bij een morsdode spreeuw zonder aanwijsbare reden zo maar om de hoek midden op de stoep mevrouw de leeuw-van schie zei bij ons in de bocht wordt altijd zacht gereden het is ook te ver gezocht een hardrijder die zijn auto verlaat voor midden op de…

De reconstructie van omstandigheden Toont een plaatje van een vliegmachien Dat (zoals menig tekenfilm laat zien) Ineens een val maakt, loodrecht naar beneden Zo'n onverwachte uitvlucht uit het zwerk Maakt zwak wat doorgaans door moet gaan voor sterk…

We waren geliefden en je liet me nooit meer los, maar je viel met je fiets dood in dat mooie groene bos.…

Ik zag het ongeluk, het gebeurde voor mijn ogen. Hij was tegen een auto gebotst, met zijn motor in de sloot gevlogen. Mijn hart vergat te kloppen, we renden naar hem toe. We hezen hem uit de sloot, het was een heel gedoe. Ik zat op mijn knieën langs de weg, zijn handen lieten de mijne niet los.…

Toen ik even Van de verzen, die ik las, De ogen peinzend hield geheven Tot de vreugd, die buiten was... Jaap, Jaap! Wie zag ik daar komen Onder mijn raam door de eikenlaan? Jaap, mijn jongen, De vogeltjes zongen Hoog in de bomen En alle vinken begonnen te slaan... Ook in mijn hart ging het zingen aan. Jaap, Jaap! Daar liep Jaap met…

Op het geitenweitje Staat het kleine geitje Bij de grote geit. Geiteke, wat moet je Met je fijne snoetje, Dat zo klaaglijk schreit? Met je bleke bekje? Geiteke wat rek je, Trek je aan het touw? Snuffelende aan mijn mouwen... Met je lief vertrouwen In zo'n vreemde vrouw! In mijn handen stop je Nu je jonge kopje: Zeg, wat moet ik doen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik voel ze nog, jou armen om me heen jou handen in de mijne samen één ik voel het nog de vreugde en de verwondering toen we keken naar onze zoon zo vol bewondering ik voel nog de eenzaamheid de afstand tussen ons de eeuwige strijd ik voel het nog de pijn en het verdriet toen je tegen me zei dat je me verliet ik voel ze nog jouw…

er zijn van die momenten dan splijt een oud gevoel zich van mijn nieuwe lente als oude zuigende wortels schraal, zo gevoelloos koel een onbegrepen negatief verbeeld in grijs en zwartwit hoe de ziel werd verscheurd nimmer zal die herinnering alsnog in zorgende liefde worden ontwikkeld laat staan in een zomers bouquet worden gekleurd…

weer daar een dag met onvoorspelbaar aantal uren dat het nu oneindig doet duren terwijl ik met gesloten ogen staar de versteende pijn door mij te dragen is niet te verwarmen door welke gloed dan ook ben zelfs niet in staat om naar lucht te vragen ik ben gesloten, gevangen in de levende dood; een uitgedroogde boom met één gebroken…

een stukje vel van genegenheid is van mijn huid gestroopt naakt sta ik te kijken, andermaal uitgeblust heb moeten wijken voor een vroege doch eeuwige besnijdenis; als in de dood gedoopt…

Over de nerven van de houten vloer kruipt schuchter licht. Tevergeefs; jij zit daar met je ogen dicht. Resideer je nog steeds in je lege pauwenkamer gelijk de vorst van een voormalig rijk? De metronoom tikt verder. De musicus speelt niet. Zijn handen zijn verstard in uitvergroot verdriet.…

Voorgelogen en bedrogen, ge- en misbruikt, uitgelachen en bespogen, weggegooid, kapotgescheurd, als minderwaardig weggepleurd, weggesmeten en verkreukt, neergeslagen en gedeukt, stukgestompt, geestelijk mishandeld en verneukt, verscheurd, vertrapt, tijdelijk en niet meer nodig, nagetrapt en overbodig, beroddeld zonder mededogen…

Ik doe mijn gedicht aan, om me te laten zien -- mijn open wonden.…

Meelzak met wit gestikt lint En uitgelopen vlekken Door chloor hopeloos Achtergelaten op wat Een zwembroek moest zijn Lubberig hangend om het Magere jongenslijf Bibberend van de kou Angstig wachtend op De sprong in het diepe Die komen gaat - maar die Nog niet half zo erg is Als het gejoel, geschreeuw En gefluit van die horde…

Schoorvoetend sla ik Deze bladzij van Mijn leven om Nog niet wetend Of ik de volgende Eigenlijk wel lezen wil - Angst doemt op aan De rand van het Blad dat hier en daar Met ezelsoren verrijkt is Verder moet ik, altijd maar Verder, terwijl de grens Al lang bereikt is…

Honderd keer per dag Vertel ik mezelf Dat wat er achter Me ligt toch zo Langzamerhand wel Een keer verwerkt Moet zijn - tijd Die alle wonden heelt Zegt mijn verstand Tegen de mens die In mijn lichaam Woont - zo praat Mijn verstand tegen Me aan - maar 's nachts Als de slaap mij in Haar greep houdt Schreeuwt heel mijn…

ik deed vandaag de oorlog aan het kind in hem krijste hoor toch, zie in mijn ogen het schokte me, werd meegezogen mijn gevoel eiste, kon niet anders even met zijn tranen mee te gaan de bommen vielen voor mijn ogen hij was zeventig jaar terug twee meter van mij af levenslange straf door de mens bedrogen…

tijdens de ontmoeting van schaduwen blijft taal verborgen in onontwarbare kluwen het zwarte bloed sijpelt aderloos door de hersenpan het ego heeft er weet van weerstand is pijnlijk broos en het gaat aan niemand voorbij vaak al scherven voor het bakken in tere vormen of kleurloze brei men draagt het mee over de horizon heen zonder…

Verdwijnen in de mist van fantasie Ingebeelde, zorgvuldig geboetseerde werkelijkheid van wat zoet is Die zachtjes angst bedekt en verdriet versluierd Vaak is het daar zoveel beter vertoeven, boven de waas Overlevend in ontvluchten Wat je weerhoudt van leven, dat ongenadig wreed kan zijn..…

hij heeft het hart niet als hij het zand ruikt de hitte voelt dicht naast hem het lachen hoort van de jongen hij heeft het hart niet als hij de roerloze jongen ziet en hij de dokter zijn handen tot vuisten balt…