Alle inzendingen over trein OR missen

missen had ik je maar nooit ontmoet het was te mooi om waar te zijn had ik je maar nooit leren kennen het was te mooi meer dan een jaar geleden dit nare gevoel lijkt niet weg te gaan pijn omdat ik weet dat je bestaat dit nare gevoel om je te moeten missen pijn omdat ik weet dat je me haat deze emoties zitten in mijn gedachte elke dag…

Ik mis je, als was je mijn eigen vader, als ik dan door al mijn gedichten blader, die ik voor jou schreef weet ik dat ik dankzij jou nog leef.…

twee paarden wreven de hoofden tegen elkaar de wind liet rimpels achter op het water het was hier dat de melancholie stokte en ik jou ononderbroken missen kon…

ja, hij wordt dagelijks gemist door al z'n trouwe fans zij die genieten van een vers, gevat en geestrijk mens zijn licht schijnt in het palingmeerse tijdelijk van binnen we hopen dat hij daar herstelt om nieuwe kracht te winnen en er is blijkbaar geen vervanger voor zijn kunst te vinden die dagelijks een vrolijk vers en licht gelijk een hinde…

Ga je me missen Als je weg bent Een beetje missen Iets meer misschien Ik vind dat prettig om te weten Misschien omdat ik dat ook wel verdien Voorlopig loop ik in te vullen Zacht te mijmeren Dom te lullen Op een schaal van 1 tot 10 Niets staat vast En niets is zeker Ach, we zullen het wel zien…

Missen doen we gisteren. Morgen komt vanzelf wel. Het weer is wat het is. Missen doen we niets. Vandaag.…

Hoe kan ik je niet missen elke dag, elk moment dat je er niet bent maar waarom zou ik 't zeggen welke zin? Toch zei ik het. Zou ik zoiets vragen? Ik slik ze in, wil voelen wat je me doet hoe je me voedt Ik denk dat jij te bezig bent, om iets of iemand te missen misschien mis ik dat.…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

Missen. Missen is het hunkeren naar iets. Het doorsijpelende gevoel in jezelf. Missen is het veelzijdigste gevoel van verlangen. Missen is een verslaving en verslaving is missen. Het houdt je constant in bedwang. Missen is afstaan van behoeften. Gemist is het falen van een doel. Vermist is het verdwijnen waarvan je houdt.…

groot is voor zo weinig woorden onvermoede geesten de dagen verlammen de klok stilstaat, de scheurkalender onaangeroerd weet ik dat jij de sterren niet meer tellen zult omdat ook sterren sterven, omdat jij stierf na de nacht nog voor de zon hoog stond in blauw waarin ik ademen moet met gesloten ogen en niemand weet dat ik huil dat jou missen…

dat ik je mis, schrijnt als een diepe pijn en niemand die mijn verdriet kan helen hoe triest het is om zonder jou te zijn geen verlangens meer te kunnen delen dat ik door het duister moet zoeken naar een glimp van jouw lieve gezicht ergens glanzend in het eeuwig licht waar jij door God werd geroepen maar hoe ellendig zijn nu mijn dagen…

Mijn God wat heb ik je nodig Zal je nog even moeten missen. Geduld moeten we nog even verduren Dan zijn we weer samen, voor altijd Jaren, maanden weken dagen, uren.…

Gevangen, wachtend op de laatste trein. Strijd om leven of dood, wachtend op de laatste trein. Angst voor de toekomst, wachtend op de laatste trein. Hoop op bevrijding, wachtend op de laatste trein. Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein. Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch met de laatste trein.…

Zal je missen meer dan wie ook voelde je mijn pijn aan zal je missen jij die me nooit alleen liet staan zal je missen altijd een kroel of een lik over m'n gezicht zal je missen vaak zo donker gaf jij me wat licht zal je missen en je nooit vergeten zal je missen onvervangbaar voor altijd niemand kan zich met jou meten…

De "trein" van de Tour wordt opgehouden door de trein op de rails. De trein op de rails, reed misschien wel op tijd, maar de trein van de Tour, raakte wél seconden kwijt!…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zondag in een wagon achter in de trein Weilanden trekken aan mijn oog voorbij Dan denk ik weer terug vol weemoed Aan die mooie tijd van jou en mij Het blijft zo ongelofelijk pijnlijk Alles wat straalde verliest zijn kleur Dat ik je zo zou gaan missen schat Soms in een vlaag ruik ik opeens je geur Ik snap je niet kan er niet meer bij…

Ik wil je nog niet missen, was je nog maar hier. Ik kan je nog niet missen, we hadden zoveel plezier. Nu moet ik je toch missen, want je bent gegaan. In het aanzicht ben je er niet meer, maar in onze harten blijf je bestaan!…

Je gaat erop af dat vingertoppengevoel of je negeert het…

Zeg dat je me mist maar denk ik houd van je zeg dat je van mij houdt maar denk ik zal je missen zeg oprecht ik houd van je pas dan zal ik het missen echt gaan missen…

Was het toeval of voorzien, Was het toen lust of liefde? Op afstand keken wij elkaar plotseling in d'ogen Een heel mooie tijd van nazomeren onderweg naar Binnenkort in de maand mei, leggen verliefde vogels in meervoud hun ei Ook al was het toen eerder op afstand Het maakte mij blij…

Ik zal je gaan missen... Nu jij de beslissing hebt genomen mij te kunnen missen...…

de missen zijn knap de blonde missen verstand en zijn dus knap dom…

En ik ken je niet, nooit gezien, je zit alleen maar naast me in de trein, ik weet alleen je gezicht, en bovendien, voel ik ondertussen pijn. Vraag me niet waarom, of hoe zoiets nou gebeurt, ik geef mijn nummer, ik ben zo dom, toch ben ik van binnen even gekleurd.…

Ze gingen met de trein. Daar ligt het kamp. Daar zit hij in. Daar woont die ramp. Dan zuchtten ze en gingen maar weer terug. Ziet ge de boer de vredesakker ploegen? Mijn moeder heeft Jans foto op de kast gezet. Mijn vader geeft in 't graf 'n antwoord aan die vroegen: 'En de oude man, hoe draagt hij het?…

De trein snijdt de meloen der wereld Met 't lemmet van zijn vaart uiteen; En blinkend vallen, één voor één, Arcadië, uw schijven open.…

We treinen door nederland in een geel blauwe rups zoeven we over het spoor vliegensvlug Het maakt niet uit waar ik ben ik kom altijd weer thuis Die geel blauwe rups door heel nederland…

Geen naam. Geen woord. Ik weet slechts, dat hij lachte, Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging. Nu door de dagen en de nachten Martelt herinnering.…

Ik nader de grens Waarna de sleur zich zal hervatten en zij weer denken dat ik ben zoals ik was Gepast zal lopen in het dagelijkse en vergeten dat ik, vergeten was Maar alles is anders en niets zoals hiervoor Ik heb de dagen gezien zoals zij ook kunnen zijn Doch wat ik ook voel, denk en nimmer vergeet… Ik zit nu in de trein…