Alle inzendingen over tristan OR dromen.

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Melancholie overvalt de lente die wel wil, ongeduldig mislukt en de rode loper naar de warme zon niet uitgerold krijgt grijs en helemaal van de wijs Verwachting, laat me zachtjes je hand nemen, vertrouwen op de gouden dageraad, vermoeden van Utopia. O godallemachtig moet toch mogelijk zijn ! Nog zoveel pijn, zo diep, een traan bij elke…

mijn uitzicht hunkert, opent ramen en deuren voor een nieuw begin mijn hartje zingt van verlangen, wil liefde laten bloeien een zalig moment koestert dit gevoel, laat liefde maar binnenkomen, zoals lente de zon verwacht!…

Alleen willen zijn wordt dan eenzaamheid, kan eenzaam niet fijn dromen, raak zo mijn wereld kwijt.…

helemaal in het niets ik sluit gewoon mijn ogen en voel aan mijn gezicht de zachte helende warmte van een vroege lentezon ik luister naar het lied van een naarstige leeuwerik die volop druk bezig is met het bouwen van een nest ik laat me even meenemen met de richting van de stroom het stille kabbelende water versterkt hierdoor mijn droom…

ze komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Dromen worden gemaakt, waar ook werkelijkheid ontstaat. Waar mogelijkheid beweegt. Waar tijd in eeuwigheid verglijdt. Wat vandaag in ons wordt gedroomd, kan werkelijkheid gaan worden. Wat we vandaag meemaken, verandert morgen in een droom.…

's Morgens bij het wakker worden, nemen we de nacht eens door, heb jij nog gedroomd vannacht? Jazeker wel en ik vertel! Dat klink beter als die van mij, zegt hij, zoonlief was met me aan het klussen, we pakten samen een plank, toen nog een en ineens moest ik er vijf pakken! Toen ik hem zei, dat niet meer te kunnen, zei hij; sjouwen…

Wanneer onze dromen geen waarheid meer zijn wanneer onze dromen ons bedriegen zal de schone schijn van al het liegen aan het licht komen…

Dromend neem ik afstand en stijg op. Een naamloze waarnemer ben ik. Een getuige zonder naam. Wat groot leek wordt weer klein. Details kan ik niet meer zien. Fakkels zie ik laaien en weer doven, alsof het sterfelijke schepsels zijn. Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan. Gedachten zie ik reddeloos verdampen en uit wolken weer ontstaan…

Deze maand herinner ik mij ook de treurwilg weer deze metgezel uit een van mijn vele verse dromen, welke ongevraagd vol met beelden langs komen, als tintelingen dan mijn ziel bewonen keer op keer .…

Alwetende Oppergod beslist eenzijdig wetten en gebod leugenachtig onpartijdig vrede weer verbrod troepen bloeddorstig strijdend vooruitgang beknot Goddelijke zegening geofferd bloed brutale geweldpleging andersdenkenden beboet pompeuze belegering almachtige gloed Zin vervliegt verbloemde aanblik media bedriegt chirurgische prik…

Kreten in de kelder een wit paard verschijnt zie nu ineens helder als het donker verdwijnt Geritsel in het wilgenbos uilen huilen overal glinstering in de ogen van de vos dauw breekt de lichtinval Gejoel van massa-mensen visoenen uit oude boeken dat ze dit verwensen - de menselijkheid vervloeken Stilte in de kelder vocht druipt van…

volgen sporen moederkoren verloren opnieuw geboren vroeger uitverkoren meisje bekoren liefde haat verloren orde rust verstoren bestaan verstand gewoon einde start schoon verwordt eerlijk oprecht zelfmoord vlucht pijn mixen pillen wijn wegnemen leed venijn vluchten zweven ziek konijn kinderen toekomst niet ik - en zij omwenteling dromen…

geruisloze winden dragen het stof dat valt op de daken van de huizen die hier ooit stonden in mijn dromen knarst het tussen de van water ontvloten tanden achter de droge ruwe lippen van mijn mond de universele ruis zaait zich overal, in visie, zicht en verstand, en doorheen het verglijden van het besef van tijd ziet de vreemdeling toe hoe…

Geworpen in het leven adem ik je lucht Als ik maar kon zweven ver weg van deze klucht Het is reeds lang beslist wat van ons zal komen Opvoorhand reeds gekist, vers voedsel voor de bomen Is wat ik droom geen realiteit?…

Ze zitten in hun bunker lezen van hun schermen wat ik denk en wat ik voel Ze weten alles wat ik doe Mijn tandarts is medeplichtig, commerciële belangen aanhangig Ik knars mijn tanden - de ruis die de transmissie stoort Kan je denken wat je voelt? Ik denk er maar op los gedachten zijn gratuit Ik ben ze te slim af Ik ben een open boek…

Alles is zo mooi Hoe de wolf verslindt zijn prooi De sneeuw net voor de dooi Een broek perfect in de plooi Schoonheid is wat ik droom De warmte van een grote oude boom De trein die rijdt op stoom De lente en mijn benen voelen loom Gaat alles gewoon weer rond Jij was het die daar stond Ik, volledig en geheel verstomd Ik wist…

Hoezeer ik ook probeer steeds mezelf te zijn hoe meer ik dan verleer te geloven in de schijn Zijn we allen niet vervat in één of ander cliché? Voorgekauwde toekomst en idee, groep en stand en beeld Anders dan elk ander is dat wat jij wil zijn? je gedacht in ge-meander leiden je weg van elke schijn Duizend mogelijkheden - dienen zich…

Ontembare pijnen borrelen op vanuit je ziel vullen je met hun luid geschreeuw een minuut lijkt wel een eeuw wanneer de walging je overviel Je ziet geen zin voor je bestaan omringd door luxe en consumptie zie je voor jezelf geen functie - binnenkort is het gedaan Dan ga je weg van al die pijn en ontvlucht je elke schijn Je voelt je nooit…

Groene kleuren zwermen om je heen Je gaat naar daar, Alleen, Je staat daar met de kaars in je hand Je bent niet tegen het geelrode bestand Vuur teert op het zachte hout De knettering, je voelt je oud Je weet niet wat je ziet De hitte voel je niet Steek jezelf in brand Sta niet domweg aan de kant Zorg dat je je niet verbrandt…

tonen zijn leger zal hem kronen en de nieuwe orde zal er komen Beschermd door demonen onzichtbaar voor zijn oog kan zich niet vertonen - beschaamd voor zijn betoog Nooit had hij kunnen denken door twijfel overmand dat zij alles zouden schenken voor de vrucht van zijn verstand De bitterzoete smaak van de blonde schoonheid van zijn dromen…

Vroeger stond geschreven in de sterren wat er van me komen zou onrealistische dromen van status en succes lachten me zelfverzekerd toe Zwevend op de komende glorie me van geen kwaad bewust dat ontij zou kunnen komen waar voorspoed was beslist De klap was enorm en plots besef van dwaze utopie vernedering en ontgoocheling in een leven zonder…

Waardering voor het geld minachting van mijn kant zoals reeds is gesteld maatschappij zonder verstand Het belang zich te onderscheiden van al ander leven de eenzaamheid doet lijden steeds in competitie na te streven We kunnen toch gewoon alles delen dan hoeft niemand meer te stelen en spijs vult alle kelen Oh ja, Dit kan, We zijn immers…

Naar Rome en weer terug Overal bij mij Tijd vervliegt zo vlug Lopen zij aan zij In 1 seconde naar mars vliegen Sneller dan het licht Als je ons zou bedriegen is het onze plicht Immer terug naar mij gaat alles weerom rond samen zijn wij vrij waar toen de wereld bestond Onafscheidbaar aan elkaar geklonken wordt ons het universum geschonken…

als ratten knaagt het zich een weg doorheen mijn denken, m'n verstand ik weet niet meer wat ik zeg ben elders aanbeland ik had niet de minste keuze het kwam zelf naar me toe overleven is de leuze vraag me af hoe ik dat soms doe een duaal verlangen maakt zich los golven, resonantie in mijn kop wie daarboven won de tos? en dan denk ik…

Grijze wolken zweven traag voorbij het raam waar ik door kijk een grijze afzichtloze brei zuigt het leven uit ons lijk Een man loopt op het dak op 't gebouw aan de overkant Hij schreeuwt even heel hard hij loochent zijn verstand Hij waagt zich dichter bij de rand en denkt nog even na zou hij hier blijven kunnen of liever snel het einde…

Gezeten op de trein verdoken in een boek is waar ik wil zijn Mijn eigen witte doek Dan vergeet ik alle pijn die op me rust net als een vloek Gedachten op het offerschrijn van het simpele verzoek even alleen te zijn in jezelf op zoek naar het wezen van je zijn Betekenis van olieverf op doek de kleuren van robijn Wachtend op bezoek van dat…